Ως εκλογικό σύστημα ανάδειξης κυβερνήσεων, η απλή αναλογική είναι το δικαιότερο. Γι’ αυτό είναι πάγιο αίτημα των προοδευτικών ή αλλιώς αριστερών ονομαζόμενων πολιτών, όπως ονομάστηκαν από τη Γαλλική επανάσταση. Είναι λογικό να υποστηρίζεται η απλή αναλογική, χωρίς ιδεοληψίες και παρωπίδες.
Το ερώτημα όμως είναι, μια και είμαστε κοντά ή πολύ κοντά σε εκλογικές αναμετρήσεις: αυτοδιοικητικές α΄ και β΄ βαθμού, ευρωβουλευτικές και για εθνικό κοινοβούλιο (βουλευτικές): τι συμφέρει την Ελλάδα για αυτές τις εκλογές; Όχι τι συμφέρει το ένα ή το άλλο κόμμα, αλλά τι συμφέρει το σύνολο του Ελληνικού λαού;
Η απάντηση, δεν είναι εύκολη για όποιον γράφει υπεύθυνα, η αλήθεια όμως πρέπει να λέγεται και να γράφεται με στόχο την εξυπηρέτηση του συνόλου και όχι των επί μέρους συμφερόντων.
1. Για τις ευρωεκλογές το σύστημα που έχει καθιερωθεί, είναι απ’ όσο γνωρίζω, γενικά αποδεκτό. Είναι καρπός πολυπρόσωπης και μαθηματικά υπολογισμένης προσπάθειας, στην οποία συνέβαλαν πολλοί και έντιμοι πολιτικοί και επιστήμονες, όπως ο Δημήτριος Τσάτσος,
2. Για τις αυτοδιοικητικές εκλογές γίνεται μεγάλη συζήτηση τώρα που πρόκειται να φέρει η κυβέρνηση στη Βουλή σχετικό νομοσχέδιο. Η επιχειρηματολογία που χρησιμοποιούν όσοι έχουν υπηρετήσει την αυτοδιοίκηση είναι πειστική και βασίζεται στη λογική ότι ο κατακερματισμός που θα φέρει η πλήρης απλή αναλογική-ιδεολόγημα, θα μετατρέψει τους δήμους και τις περιφέρειες σε ακυβέρνητο σκορποχώρι, τη στιγμή που η Τ.Α. α΄και β΄βαθμού έχει, και πρέπει να πάρει, πολλές αρμοδιότητες από το κράτος,
3. Ως προς τις βουλευτικές εκλογές, από τις οποίες βγαίνει η κυβέρνηση που επί 4 χρόνια διαφεντεύει την Ελλάδα, αν εφαρμοστεί η «πλέρια» απλή αναλογική, η χώρα μας θα γίνει έρμαιο της ακυβερνησίας, τη στιγμή που έχουμε πιεστική την ανάγκη για σχηματισμό κυβέρνησης που θα αναλάβει για τα επόμενα τέσσερα χρόνια τη διακυβέρνηση του πολύπαθου τόπου μας, μέσα σε ιδιαίτερα κρίσιμες, από πολλές απόψεις συνθήκες:
α. Ναι μεν βγαίνει η πατρίδα μας από τα μνημόνια σύντομα, αλλά είναι χώρα χρεωκοπημένη, καταχρεωμένη στους δανειστές και με υποθηκευμένη για πολλά χρόνια τη δημόσια περιουσία της. Αν βγει σύντομα στις αγορές, πιθανότατα θα δανείζεται με υψηλά επιτόκια, πράγμα ασύμφορο,
β. Η χώρα μας για τους παραπάνω λόγους δεν είναι κανονική. Και οι άλλες χώρες της Ε.Ε. που έχουν δανειστεί από τους «θεσμούς» (Κύπρος, Ιρλανδία, Πορτογαλία) δεν είναι κανονικές. Η Ελλάδα όμως βρίσκεται σε χειρότερη μοίρα, όχι επειδή φταίνε οι «θεσμοί», δηλαδή οι Ευρωπαίοι του ευρώ, που μας δάνειζαν επί 8 χρόνια με επιτόκιο 1% για να μη βουλιάξουμε τελείως, αλλά το κακό μας το κεφάλι που μας έκανε ανίκανους να τελειώνουμε με τα μνημόνια σε 2 ή το πολύ 4 χρόνια, όπως οι υπόλοιπες χώρες. Μείναμε 8 χρόνια στα μνημόνια, πράγμα που στοίχισε και θα εξακολουθεί να μας στοιχίζει για πολλά χρόνια. Βέβαια, η κυβερνητική προπαγάνδα λέει άλλα, αλλά να με θυμηθείτε: «του τσικαλιού τα ψόματα η κοιλιά τα μαθαίνει», δηλαδή ο λαός θα πληρώσει αυτήν την κωλυσιεργία, που τη βάφτισαν «περήφανη διαπραγμάτευση».
γ. Να γίνουν οι βουλευτικές εκλογές με έντιμο σύστημα απλής αναλογικής (αλλά όχι «πλέριας»), γιατί τότε δεν θα μπει στη Βουλή «κάθε καρυδιάς καρύδι». Άλλωστε ο ίδιος ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας απέκλεισε από τη Βουλή (με τη λίστα που κατήρτησε το 2015) πρώην συνεργάτες του (Ζωή Κωνσταντοπούλου, Λαφαζάνη, Βαρουφάκη και πολλούς άλλοι που είχαν κάμει μπάχαλο την Ελλάδα).
Αυτά είναι επιτακτική ανάγκη να γίνουν για το καλό του συνόλου, όχι κάποιου ή κάποιων κομμάτων.
Εν τω μεταξύ είναι ραγδαίες οι εξελίξεις στο Σκοπιανό, το θέμα όμως της ανάδειξης της επόμενης κυβέρνησης είναι καίριο, αφού έχουμε γείτονες τους Τούρκους και μάλιστα τους νεοσουλτανικούς…
