Το ΣτΕ με την απόφαση για τις τηλεοπτικές άδειες προασπιζόμενο το σύνταγμα, με πλειοψηφία 56%, νίκησε τον εαυτό του.
Αυτό μούρθε στο μυαλό, αναλογιζόμενος πρόσφατες αποφάσεις του, περί νομιμότητας και συνταγματικότητας: του πρώτου μνημονίου (668/2012), του PSI (1116-7/2014) για λόγους δημοσίου συμφέροντος (μείωση δημοσίου χρέους) και του κλεισίματος της ΕΡΤ (1901/2014) όπου οι κύριοι δικαστές μεταξύ των άλλων αποφάσισαν, πως «δεν προκύπτει ότι επιβάλλεται η λειτουργία δημόσιου φορέα ραδιοτηλεόρασης»!
Το ΣτΕ έκρινε το Ν. 4339 Παπά αντισυνταγματικό στο σκέλος της χορήγησης τηλεοπτικών αδειών (διαδικασίας και αριθμού από τον υπουργό), συνταγματικής αρμοδιότητας της ανεξάρτητης αρχής του ΕΣΡ, αλλά δεν έθεσε θέμα νομιμότητας για τις προϋποθέσεις απόκτησης άδειας λειτουργίας.
Τουτέστιν ακύρωσε μεν τον διαγωνισμό ανάδειξης των 4 υπερθεματιστών, με ότι αυτό συνεπάγεται, αλλά ταυτόχρονα «νομιμοποίησε» ένα κενό (μιας και έχει αποφανθεί για την αντισυνταγματικότητα της λειτουργίας των τηλεοπτικών σταθμών για 27 χρόνια με «προσωρινές» άδειες)…μέχρι να συγκροτηθεί το νέο ΕΣΡ…ελέω της αντιπολίτευσης.
Γι’ αυτό το κενό διάστημα βγήκαν τα μαχαίρια αμέσως, κυβέρνησης και αντιπολίτευσης.
Η μεν κυβέρνηση θέλει να κλείσει αυτό το κενό με τη χορήγηση προσωρινών βεβαιώσεων λειτουργίας τηλεοπτικών σταθμών -υπαρχόντων και νέων- με βάση τις νόμιμες προϋποθέσεις του Ν. 4339 Παπά, με το αζημίωτο, έχοντας παρακαταθήκη τις πρόσφατες προσφορές των υπερθεματιστών του άκυρου πλέον διαγωνισμού, η δε αντιπολίτευση απαιτεί την πλήρη κατάργηση του νόμου Παπά συμπεριλαμβανομένων και των προϋποθέσεων του, εναποθέτοντας στο νέο ΕΣΡ μαζί με τον διαγωνισμό να βάλει και τις προϋποθέσεις συμμετοχής των υποψηφίων.
Η στάση της αντιπολίτευσης και ιδιαιτέρως της αξιωματικής και του ΠΑΣΟΚ δεν κομίζουν την έξωθεν καλή μαρτυρία, εάν αναλογιστεί κανείς την ολιγωρία τους τόσο για τη σύσταση του καταργηθέντος ΕΣΡ, όσο και για την ευταξία του τοπίου των συχνοτήτων, κύριο μέλημα δημοσίου συμφέροντος, εδώ και 27 χρόνια!
Είναι αναφαίρετο δικαίωμα και υποχρέωση της κυβέρνησης να προβαίνει σε νομοθετικές πρωτοβουλίες που στοχεύουν το δημόσιο συμφέρον και θεσμική υποχρέωση της αντιπολίτευσης να μην τις αντιστρατεύεται κωλυσιεργώντας…βλέποντας εκλογές.
Με τα τρία μνημόνια η καρέκλα της εξουσίας θυμίζει ηλεκτρική καρέκλα και καλόν θα ήταν τόσο ο καθήμενος όσο και ο εποφθαλμιών, στόχο να έχουν την αποφόρτιση της με την ανάταξη του πολυτραυματία Έλληνα συμβάλλοντας ο καθένας από τον θεσμικό του ρόλο θετικά, αφήνοντας τη διεκδίκηση της…στην ώρα της.
* Ο Γιώργος Ταταράκης είναι πολιτικός μηχανικός
