ΤΟΥ ΜΑΝΟΛΗ Ι. ΚΟΥΝΟΥΠΑ
Ανοσολογία είναι η επιστήμη που ασχολείται με τη μελέτη των αμυντικών μηχανισμών, που προστατεύουν τον οργανισμό μας όταν αυτός εκτίθεται σε μολυσματικούς παράγοντες. Οι μηχανισμοί αυτοί αντιπροσωπεύουν το ανοσοποιητικό μας σύστημα, το οποίο μας εξασφαλίζει την ανοσία εναντίον διαφόρων ασθενειών.
Ο Λουί Παστέρ και Ρόμπερτ Κωχ ανακάλυψαν τη μικροβιακή θεωρία, ότι δηλαδή ο αιτιολογικός παράγοντας ενός μεγάλου αριθμού ασθενειών είναι οι παθογόνοι μικροοργανισμοί και προσδιορίζονται αυτοί με την κατάλληλη καλλιέργεια. Ο Παστέρ απέδειξε, μετά από πειράματα, ότι είναι εφικτή η εξασθένιση ενός παθογόνου μικροοργανισμού και η χορήγηση του ως εμβολίου για την προστασία κατά της ασθένειας.
Τα Β λεμφοκύτταρα είναι μια κατηγορία λευκών αιμοσφαιρίων, τα οποία παράγουν αποκλειστικά και μόνον αυτά τα αντισώματα, που αποτελούν μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού.
Ένας νέος συμπατριώτης μας ο δόκτωρ Νικόλαος Ζαχαράκης θριαμβεύει στην Αμερική. Σήμερα εργάζεται ως ερευνητής στο εγκυρότερο αντικαρκινικό ίδρυμα των ΗΠΑ. Στο Εθνικό Αντικαρκινικό Ινστιτούτο της Αμερικής στο Μαίρυλαντ (N.C.I.).
Όταν επισκέφτηκε το ίδρυμα με επικεφαλής τον κ. Νικόλαο Ζαχαράκη η καρκινοπαθής Τζούντι Πέρκινς στάθηκε τυχερή. Οι επιστήμονες της πρότειναν και της συνέστησαν μια νέα θεραπεία ουδεμία σχέση είχε μέχρι τούδε με τις αναποτελεσματικές χημειοθεραπείες και ορμονοθεραπείες. Η θεραπεία αυτή βασίζεται στην αναγνώριση και στη χρήση λευκοκυττάρων του ίδιου του ασθενούς και η ώθησή τους στο ανοσοποιητικό του σύστημα, για να καταπολεμήσουν τα καρκινικά κύτταρα, που δημιουργούν τους όγκους (ανοσοθεραπεία).
Σε συνέντευξή του ο δόκτωρ Ζαχαράκης εξηγεί ότι «στη συγκεκριμένη θεραπεία εφάρμοσε πιστά τη γνωστή θεωρία καθήν η εκ φύσεως δυνατότητα του ανοσοποιητικού συστήματος είναι να αναγνωρίζει και να επιτίθεται στα νοσούντα κύτταρα.
Σε ότι αφορά τα καρκινικά κύτταρα βρέθηκε στο εσωτερικό τους μια ομάδα ανοσοκυττάρων τα λεγόμενα Τ-λεμφοκύτταρα, τα οποία αναγνωρίζουν και καταπολεμούν τα καρκινικά.
Προς κατανόηση και χάριν του αναγνώστη αποδώσαμε αδρομερώς το ανοσοποιητικό σύστημα και τον «μηχανισμό» της κυτταρικής δομής και συμπεριφοράς. Στη νέα επιστημονική, πρωτοποριακή ανοσοθεραπεία όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, είναι πολύπλοκα και η έρευνα καθώς και η θεραπεία χρονοβόρα και πυρετώδης. «Στη συγκεκριμένη ασθενή», αναφέρει ο δόκτωρ Ζαχαράκης «ταυτοποιήθηκαν (ταυτοποίηση σημαίνει αναγνώριση και κατάταξη) Τ-λεμφοκύτταρα. Αυτά τα Τ-λεμφοκύτταρα είχαν το «προνόμιο» να αναγνωρίζουν τέσσερις καρκινικές γενετικές μεταλλάξεις. Επειδή οι όγκοι συνήθως χαρακτηρίζονται από ανομοιογένεια ο πολυάριθμος στρατός των Τ-λεμφοκυττάρων με τις πολυδιάστατες δυνατότητες επιτίθεται αποτελεσματικά στα καρκινικά κύτταρα».
Μπορεί αυτό το πλεονέκτημα να αφορά σήμερα μόνο τον καρκίνο του μαστού, αλλά στο μέλλον είναι δικαιολογημένη η βεβαιότητα μετά από εντατικές έρευνες να επεκταθεί και σε άλλες μορφές καρκίνου.
Η Τζούντι Πέρκινς από τη Φλώριδα ήταν μόλις 40 χρόνων, όταν οι γιατροί της ανακοίνωσαν ότι ο χρόνος ζωής, που της απέμενε, δεν ξεπερνούσε τους τρείς μήνες. Ο ορμονοεξαρτώμενος καρκίνος του μαστού δεν έλεγε να παραδώσει τα όπλα παρά τις επαναλαμβανόμενες ορμονοθεραπείες και χημειοθεραπείες. Από ημέρα σε ημέρα θέριευε αι απλωνόταν με αβάστακτους πόνους σε όλο το σώμα.
«Η κατάστασή μου είχε επιδεινωθεί πολύ» αναφέρει η ίδια για την ιστορία της, «είχα παρατήσει τη μάχη. Ευχόμουν και προσευχόμουν τα τέλη να ‘ναι ανώδυνα και ειρηνικά».
Σήμερα η Τζούντι πέρασε από το στάδιο της παραίτησης και της απογοήτευσης και πέρασε σ’ εκείνο που την καθιστά νικήτρια κατά της επάρατης νόσου. Και αυτό το οφείλει σ’ έναν ανηλεή πόλεμο, που έχει ανοίξει η επιστήμη για να ηττηθεί κατά κράτος η μάστιγα της ανθρωπότητας.
«Ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς σε ότι αφορά την εφαρμογή της θεραπείας σε ευρεία κλίμακα» δηλώνει ο δόκτωρ Ζαχαράκης «παράλληλα όμως απαιτούνται και ευρύτερες μελέτες και έρευνες για τη βελτίωση της θεραπείας και της πολυμορφίας και πολυπλοκότητας του καρκίνου».
Ας μακαρίζουμε σήμερα υγιείς και ασθενείς τους μεγάλους πρωτοπόρους επιστήμονες Λουί Παστέρ και Ρόμπερτ Κωχ που άνοιξαν την ευλογημένη λεωφόρο της ανοσοθεραπείας.
Ο γράφων έχει συναντήσει πολλές φορές τραγικές περιπτώσεις της νόσου και το πόσο βασανιστικά ζουν αυτοί οι άνθρωποι. Ας μην τους αφήνουμε μόνους. Μας έχουν απόλυτη ανάγκη.