Κύριε διευθυντά,
Σήμερα το πρωί, δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από το φύλακα του ανατολικού λιμένος μας, και τον ευχαριστώ πολύ για αυτό, με το οποίο με ειδοποίησε ότι η βάρκα μου, δεμένη στην προβλήτα D της μαρίνας, λόγω της κακοκαιρίας χτυπούσε με την πλώρη στο κρηπίδωμα. Ευχαρίστησα, τύπωσα μία «Βεβαίωση κατ’ εξαίρεση μετακίνησης πολιτών», δεν προβλέπεται φυσικά ειδικός κωδικός, έβαλα Χ στο Β6 και έτρεξα (για να είμαι όσο το δυνατόν πιο εντάξει με το Β6 που είχα επιλέξει), εκεί.
Διαπίστωσα ότι όντως λόγω του καιρού, σε μερικές περιπτώσεις έντονου κυματισμού γινόταν η σχετική «επακούμβηση», για να χρησιμοποιήσω και μια λέξη που μάθαμε σχετικά πρόσφατα, αλλά όχι λόγω του χαλαρού δεσίματος του σκάφους μου. Στην ουσία, το σκάφος ήταν σταθερό και η προβλήτα D, είτε είχε χαλαρώσει, είτε είχαν σπάσει ορισμένες από τις αλυσίδες που τη συγκρατούσαν και χτυπούσε στο σκάφος μου. Όχι μόνο το δικό μου, αλλά και στα περισσότερα από τα σκάφη που ήταν δεμένα σε αυτήν. Φυσικά, έκανα τις απαραίτητες ενέργειες και τράβηξα το σκάφος μου πιο μέσα, τόσο που στη συνέχεια δυσκολεύτηκα να κατέβω από αυτό λόγω απόστασης. Ενημέρωσα επίσης τους διπλανούς μου, αλλά και μερικούς φίλους ψαράδες που παρά την κακοκαιρία ήταν εκεί, «να έχουν το νου τους» και στις βάρκες μας.
Κατόπιν των ανωτέρω, μήπως το Λιμενικό Ταμείο πρέπει να αναθεωρήσει ελαφρά τους ολίγον φαραωνικούς σχεδιασμούς του για την ανάπλαση όλου του χώρου και την κατασκευή λιμανιών και μαρίνων κόστους εκατοντάδων εκατομμυρίων και να βρει μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ, ώστε να προβεί στις απαραίτητες εργασίες για να μην κινδυνεύουν τα ήδη ελλιμενισμένα σκάφη στη μαρίνα μας, σε κάθε μικρή ή μεγαλύτερη θαλασσοταραχή;
Με εκτίμηση
Ηλίας Κυριακάκης
