Όσο προχωρά το καλοκαίρι γενικότερα η ελληνική, και ειδικότερα η κρητική ύπαιθρος θα «γιορτάσουν» τα πιο απίθανα πράγματα. Θα εορτάσουν διάφορα φρούτα, αντικείμενα, αρτοσκευάσματα, γλυκά του ταψιού, του κουταλιού κ.λπ, κ.λπ.
Ήδη τα πανό και οι αφίσες, μας προειδοποιούν για τις επικείμενες «εορτές» του κερασιού, του κρασιού, της ρακής, της μπουρνέλας, του φούρνου, του άρτου, του παγωτού, του σύκου κ.λπ.
Οι εν λόγω «εορτές» όπως είναι φυσικό καταλήγουν σε φαγοπότι και ξεφάντωμα, ενώ οι συμμετέχοντες στ’ όνομα της εορτής πχ. του … κιτρολέμονου θα τρέχουν από «Δευτέρα» στα μικροβιολογικά εργαστήρια για τις αναγκαίες βιοχημικές εξετάσεις, αφού τα τριγλυκερίδια αφέθηκαν ανεξέλεγκτα και απειλούν τους «πανηγυριώτες» με καρδιολογικά και άλλα προβλήματα!
Θα ρωτήσει κάποιος: «είναι κακό αυτό;» Κάθε άλλο! Απλά γιατί να εμπλέκομε στην όλη διαδικασία «φρούτα», «ζαρζαβατικά», «αρτοσκευάσματα» ή «γλυκά του κουταλιού» και να μην προσκαλούμε ευθαρσώς στο τάδε ή δείνα χωριό τους φίλους και τις φίλες μας, για μια βραδιά παραδοσιακής μουσικής και παραδοσιακού φαγητού, ώστε να μη φτιάχνουμε ψευδεπίγραφες «παραδόσεις» και ν’ ανοίγουμε «πληγές».
Γιατί επί παραδείγματι στο ένα χωριό να εορτάζεται το κρασί, στο άλλο η μουρνόρακη, στο άλλο η γραβιέρα και στο άλλο η ξινομυζήθρα; Χάθηκαν οι ήρωες, οι ιστορικές στιγμές θριάμβων ή καταστροφών, τα πνευματικά έργα που γεννήθηκαν εκεί; Ας πιούμε και να φάμε σε ανάμνηση αυτών! Δηλαδή, γιατί να δημιουργήσω μια «θερινή παράδοση» με ένα γλέντι για τα … «καλιτσούνια» και να μην «τιμήσω» τον «Χ» Κρητικό επαναστάτη ή το «Ψ» ιστορικό γεγονός που συνέβαλε στο να «γλεντάμε» σήμερα εμείς αμέριμνοι!
Αφήστε δε που όσοι θα συμμετάσχουμε σε αυτές τις ιδιόρρυθμες «εορτές» δεν ξέρουμε και τι να δωρίσουμε στους «εορτάζοντες»!
Αν για παράδειγμα εορτάσει του Αγίου Δημητρίου ο Μήτσος θα του πάρεις κάτι να του ευχηθείς, στην 8η γιορτή όμως της «νεροκολοκύθας» στο γειτονικό χωριό τι θα κρατάς να δωρίσεις στην εορτάζουσα… νεροκολοκύθας;
Οι παραδόσεις, τα ήθη και έθιμά μας, είναι σπουδαίο και να τηρούνται και να δημιουργούνται, αλλά σε κάποια βάση «αισθητικής» και κυρίως με κριτήρια ιστορικά και κυρίως λογικά!
* Ο Μιχάλης Τζανάκης είναι φιλόλογος-συγγραφέας
