Η δίκη Τσοχατζόπουλου

Τώρα που τελείωσε η δίκη του Τσοχατζόπουλου και των συγκατηγορούμενών του, είναι καιρός να εξετάσουμε: 1) Αν η δίκη έγινε με τον ορθότερο νόμο (κατηγορητήριο), 2) Αν η δίκη έγινε για να εξευμενίσει την οργή του κόσμου ή είχαμε μια δίκαια δίκη. Πριν μπω όμως στο θέμα, θέλω να πω ότι προσωπικά πιστεύω ότι ο Τσοχατζόπουλος δεν απέκτησε με νόμιμο τρόπο τα περιουσιακά του στοιχεία, αφού δεν δικαιολογούνται από τις απολαβές που είχε από την εργασία του και λοιπές νόμιμες απολαβές. Ορθώς έχει μπλέξει λοιπόν. Ας μπούμε όμως στο θέμα.

 

Πιστεύω ότι ο Τσοχατζόπουλος, η οικογένειά του και οι όποιοι άλλοι συγκατηγορούμενοί του έπρεπε να δικαστούν με το νόμο περί πόθεν έσχες. Μ’ αυτόν το νόμο η πολιτεία και η δικαιοσύνη δεν είναι υποχρεωμένες να βρουν από ποιες «πηγές» (μίζες, κομπίνες, κλοπές κ.λπ.) απέκτησαν τα παράνομα περιουσιακά στοιχεία οι κατηγορούμενοι· απλώς εξετάζονται αν τα περιουσιακά τους στοιχεία δικαιολογούνται από τις νόμιμες και δηλωμένες απολαβές τους και από λοιπές νόμιμες απολαβές (δωρεές, διαθήκες κ.λπ.). Για ποιον λόγο θα έπρεπε να εφαρμοστεί ο νόμος περί πόθεν έσχες; α) Διότι με το πόθεν έσχες η τσιμπίδα της δικαιοσύνης θα συλλαμβάνει και τις περιπτώσεις όσων που ενώ «βούτηξαν το χέρι τους στο μέλι», η περίπτωσή τους δεν έφθασε στα ΜΜΕ, στην κοινή γνώμη και στη δικαιοσύνη (είτε από τύχη, είτε από καλή επίκρυψη είτε με «λαδώματα»). Έτσι αν ο Τσοχατζόπουλος δεν έκανε το γάμο του στο Four Seasons και δεν αγόραζε το ακίνητο στην Διον. Αεροπαγίτου φάτσα στον Παρθενώνα, πιθανόν να μην είχε κινηθεί η ποινική δίωξη εναντίον του. β) Διότι έτσι θα έρθουν ενώπιον της δικαιοσύνης όλοι οι «κλέφτες» πολιτικοί, βιομήχανοι, επιχειρηματίες, δημοσιογράφοι, δημόσιοι υπάλληλοι κ.λπ. Αυτός ο δεύτερος λόγος, πιστεύω, ότι είναι και ο λόγος για τον οποίον δεν χρησιμοποιείται ο νόμος περί πόθεν έσχες· επειδή τότε δεν θα μπορεί να γίνει εξαίρεση και να μην χρησιμοποιηθεί κατά παντός «κλέφτη» (πολιτικού, επιχειρηματία, δημοσιογράφου, δημοσίου υπαλλήλου, δικαστή κ.λπ.). Τα συμπεράσματα δικά σας.

 

Ας έρθουμε τώρα να εξετάσουμε αν στην εν θέματι περίπτωση είχαμε μια δίκαια δίκη ή μια δίκη εξευμενισμού της οργής του λαού, του οποίου εξακολουθούν να του κόβουν τις απολαβές και ταυτόχρονα να του αυξάνουν τους φόρους και να κρατούν στην ανεργία ένα ποσοστό του λαού πάνω από το 30%. (Αν ελπίζουν ότι με αυτήν την οικονομική πολιτική (μείωση απολαβών-αύξηση φόρων) θα καταπραΰνουν την οργή του λαού, πλανώνται πλάνη οικτράν, όπως και θα το δούμε σύντομα).

 

Θέλω να επισημάνω ότι ο γράφων δεν είναι νομικός, αλλά γράφει τα παρακάτω με βάση την κοινή λογική. Υπάρχει κατηγορούμενος, ο Γ. Σμπώκος, που δικάστηκε μάλιστα 16 χρόνια, με μια αόριστη μαρτυρία ενός συγκατηγορουμένου του ότι «ήταν από τους ταμίες του Τσοχατζόπουλου». Δεν εξετάσθηκε το πόθεν έσχες του ιδίου ή της οικογενείας του (προφανώς γιατί δεν βόλευε το κατηγορητήριο) και δεν υπήρξε, απ’ ότι μπορέσαμε να αντλήσουμε από τις εφημερίδες, καμιά ρητή κατηγορία ή απόδειξη περί της ενοχής του.

 

Επίσης για την ενοχή του Τσοχατζόπουλου (και άλλων ίσως) ελήφθησαν υπ’ όψιν οι «λογοτεχνικές» σημειώσεις στο γραφείο του. Όλα αυτά που συνήθως περιγράφονται με τον τίτλο «προσωπικά δεδομένα». Σε κανένα δικαστήριο του κόσμου -ούτε και της Αφρικής- δεν θα λαμβάνονταν υπόψη. Στην Ελλάδα της ΟΝΕ θεωρήθηκαν πειστήρια εγκλήματος και ενοχής!

 

Δεν γνωρίζω αν το: «ένοχος ένοχον ου ποιεί» έχει ισχύ νόμου. Αλλά στην περίπτωση του κατηγορούμενου Ζήγρα, που παραδέχθηκε ότι ήταν ταμίας και εξ απορρήτου (και ξάδερφος) του Τσοχατζόπουλου, αρκούσε να εκφέρει οιανδήποτε γνώμη για να ληφθεί ως θέσφατο από το δικαστήριο.

 

Τέλος δεν γνωρίζω -δεν είναι δυνατόν να γνωρίζω- αν τα διάφορα στοιχεία για τις μίζες, τις off-shore, τα εμβάσματα κ.λπ. είναι «δεμένα» απολύτως ή έστω αν είναι όλα «δεμένα».

 

Η εντύπωση που μου έμεινε από αυτή που διάβασα και άκουσα στα ΜΜΕ, πρόκειται για εικασίες, για ενδείξεις ή ισχυρές ενδείξεις, αλλά λίγες αποδείξεις.

 

Για όλους τους παραπάνω λόγους, η δίκη και η απόφαση για τον Τσοχατζόπουλο και τους συγκατηγορούμενούς του απέχει από του να είναι δίκαια δίκη. Δεν αποκλείεται όλα αυτά να καταπέσουν στο ευρωπαϊκό δικαστήριο και να χρειαστεί ο Έλληνας φορολογούμενος να πληρώσει δεύτερη φορά για τον Τσοχατζόπουλο (τη δεύτερη φορά από αστοχία της πολιτείας και της δικαιοσύνης).

 

Όπως έχω γράψει κατ’ επανάληψη, μία είναι η λύση: η πλήρης και ολοσχερής εφαρμογή του πόθεν έσχες. Εμπρός, κύριοι της Κυβέρνησης, εφαρμόστε το επιτέλους! Τι φοβόσαστε;