Κάθε πρωί, πριν καν χαράξει, εγερτήριο και μετά ως αργά το μεσημέρι εκτός σπιτιού δουλειά με όσα είναι γραμμένο να έρθουν εντός ή εκτός προγράμματος. Επιστροφή στο σπίτι, γεύμα. Ο μεταμεσημβρινός ύπνος θα δώσει τη θέση του στον απογεματινό καφέ και αυτός αργότερα στο δείπνο και στη νυχτερινή κατάκλιση.
Οι ώρες και η ζωή τρέχουν γρήγορα και ανεπιστρεπτί. Και εμείς ρουφάμε απνευστί τις στιγμές κοντά σε αγαπημένα πρόσωπα ή με τη σκέψη μας κοντά τους εάν είναι μακριά μας.
Ταυτόχρονα, καθώς προσπαθούμε να διδασκόμαστε από τις μικρές και μεγάλες χαρές και τις πάντα απρόσμενες λύπες της καθημερινότητας και να καταστρώνουμε – δίχως να ξέρουμε από τα πριν τα σχέδια της Ειμαρμένης και των Θεών – τα σχέδιά μας για την επόμενη στιγμή, το μόνο που ελπίζουμε ολόψυχα είναι όλα να πάνε καλά. Για εμάς και τους δικούς μας ανθρώπους…
Η ζωή, βλέπετε, είναι γεμάτη με ανατροπές για τον καθένα μας. Το ζητούμενο είναι να μην είναι με ντροπές…
Η δύναμη της ψυχής, όμως, νικά τις περισσότερες φορές τις αδυναμίες του σώματος. Μάρτυς αψευδής η σφεντόνα του Δαβίδ όταν στάθηκε απέναντι στην αλαζονεία του Γολιάθ….
