Να θυμηθούμε πως παρέλαβε τη χώρα η Ν.Δ. τον Ιούνιο του 2012. Μια χώρα παράλυτη οικονομικά, ζήτουλα, με το ΔΝΤ και την Τρόικα.
Η Ν.Δ. στα επακολουθήσαντα 2,5 έτη με άοκνες προσπάθειες ικανότητας, εργατικότητας και πολύ καλές σχέσεις με τους ισχυρούς μας εταίρους, κατάφερε να έχει οικονομικά πλεονάσματα. Άρχισε από το καλοκαίρι του 2014, να ενισχύει οικονομικά κατηγορίες μικροσυνταξιούχων, να επιστρέφει χρήματα αρχικά στις ένοπλες δυνάμεις -σώματα ασφαλείας.
Προοδευτικά είχαν μπει σε τροχιά δικαίωσης, όλες οι κατηγορίες που είχαν χάσει, από παρελθούσες κυβερνήσεις μισθούς, δώρα, επιδόματα. Ο τουρισμός με ρεκόρ αφίξεων το 2014, διότι ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ κουκουλοφόροι, εμπρησμοί, καταλήψεις κτιρίων και δρόμων. Είχε περιοριστεί η είσοδος και η κυκλοφορία λαθρομεταναστών, μάλιστα με περισσότερες απελάσεις. Υπήρχε ευταξία και νομιμότητα: ξένες επενδύσεις, αποκρατικοποιήσεις και η ανάπτυξη της χώρας είχε αρχίσει.
Η έξοδος από το μνημόνιο, ήταν προ των πυλών και η νέα ισχυρή Ελλάδα, είχε ξαναβρεί την αίγλη και τον σεβασμό της διεθνούς κοινότητας.
Όλα τα ανωτέρω ήταν εγγύηση για το μέλλον, που όμως δεν είχαν ενημερωθεί πλατιά οι Έλληνες ψηφοφόροι, για να εκτιμηθεί ανάλογα το τιτάνιο έργο της ΝΔ, πριν τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου.
Στην καθημερινότητα της αντιπολιτευτικής τακτικής του ΣΥΡΙΖΑ, σαν αξιωματική αντιπολίτευση 2,5 έτη, ήταν οι λέξεις μνημόνιο, αντιμνημονιακές κυβερνήσεις .Ο κ.Τσίπρας νόμιζε ότι ήταν ο Τσάβες της Βενεζουέλας, που ύψωνε το ανάστημά του στις ΗΠΑ, όμως αυτός, είχε πετρέλαια να εθνικοποιήσει.
Είπε ψέματα ο κ. Τσίπρας, όπως: Θα έσχιζε το μνημόνιο σε μια νύκτα, την επομένη των εκλογών, ουσιαστικά συμφωνίες της χώρας, χωρίς να έχει χρήματα, ενώ έχουν περάσει, τέσσερις μήνες και το μνημόνιο υπάρχει. Σε λίγες μέρες από την εκλογή του, είχε υποσχεθεί ότι θα καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ. «Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω» το σύνθημα του και ακόμα τίποτα, ο ΕΝΦΙΑ ισχύει.
Στις άμεσες προτεραιότητές του, ήταν η επαναφορά του αφορολόγητου στα 12.000 ευρώ, η επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ, η 13η σύνταξη, η δωρεάν μετακίνηση σε μακροχρόνια ανέργους και πτωχούς κ.ά. Όλα στο περίμενε.
Ο κ. Βαρουφάκης υπουργός Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ, επισημότερος εκφραστής των ανεπιτυχών συμφωνιών της κυβέρνησης, δεν πρέπει να λησμονούμε, ότι υπήρξαν σαν δίδυμο, με την συνεργάτιδά του κυρία Παναρίτη, ο μεν πρώτος σύμβουλος στα κείμενα του τότε πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου, ενώ η δεύτερη θεωρητική υπέρμαχος των μνημονίων και των μειωμένων μισθών και συντάξεων.
Τέτοια μοντέλα, προπομπούς του ΔΝΤ και της Τρόικας, χρησιμοποίησε ή χρησιμοποιεί ο κ. Τσίπρας, για να καταργήσει τα μνημόνια και να «φέρει» την ελπίδα. Όμως ενώ έχουν περάσει τέσσερις μήνες, χωρίς συμφωνία, η εμμονή της κυβέρνησης σε κάποιες λέξεις και όχι στην ουσία και το αποτέλεσμα, διαιωνίζει την αβεβαιότητα και την αγωνία των πολιτών.
*Ο Ιωάννης Μανιαδάκης είναι
δικηγόρος Αθηνών, υποψήφιος βουλευτής Ν.Δ. Β’ Αθηνών
