Tη δική του απάντηση δίνει ο διευθυντής του Βιοχημικού τμήματος του γενικού νοσοκομείου Ρεθύμνου, Γ. Μακεδάκης, σε όσα με χθεσινή της ανακοίνωση υποστήριξε η διοίκηση της 7ης ΥΠΕ Κρήτης, σχετικά με τη μεταφορά δειγμάτων αίματος από τα κέντρα υγείας του νομού στο νοσοκομείο για εργαστηριακή ανάλυση.
Ο κ. Μακεδάκης, σε επιστολή του, αναφέρει τα παρακάτω:
1. ‘Εχει ενημερωθεί άμεσα η διοικήτρια της ΥΠΕ κ. Μ. Μαυρομάτη από εμένα τηλεφωνικά για τις θέσεις μου με το θέμα της μεταφοράς δειγμάτων αίματος από τα Κ.Υ. του νομού, μόλις έγινε γνωστή η διακήρυξη ανάθεσης, η οποία δεν γνωστοποιήθηκε επίσημα στο νοσοκομείο Ρεθύμνου, αλλά διέρρευσε από άλλες πηγές.
2. Έχει κατατεθεί άμεσα στο νοσοκομείο Ρεθύμνου αναφορά-γνωστοποίηση στη διοίκηση με αριθμό πρωτοκόλλου 5090/6-7-2016 και με κοινοποίηση στην αρμόδια ΥΠΥ Κρήτης για το αιφνίδιο της απόφασης και τις δυσκολίες που θα δημιουργηθούν στο Βιοχημικό τμήμα του Νοσοκομείου Ρεθύμνου.
3. Το ποσόν των 450 χιλιάδων είναι τυπογραφικό λάθος της εφημερίδος, όπως ορθώς δηλώνει και διορθώνει η εφημερίδα. Το έγγραφο ανέφερε 45 χιλιάδες.
4. Εργαστήρια αναφοράς είναι εκείνα που χρησιμοποιούν πρότυπες μεθόδους αναφοράς και θεωρούνται αλάνθαστα. Είναι δε πανάκριβα και συνήθως δεν χρησιμοποιούνται για διαγνωστικούς σκοπούς, αλλά μόνο για επαλήθευση συμβατικών μεθόδων. Μάλλον θα εννοείτε «κεντρικά εργαστήρια» με αντιδραστήρια συμφερότερης προσφοράς ή χαμηλότερης τιμής, όπως τα δικά μας.
5. Θεμιτή και επιδιωκόμενη διαπίστευση των δημόσιων εργαστηρίων με ISO 15189, αλλά θα διαρκέσει τουλάχιστον 2 χρόνια. Τι θα γίνει μέχρι τότε; Δεν έπρεπε να προηγηθεί; Πιλοτικά και το μόνο επαρχιακό εργαστήριο που έχει διαπιστευθεί στην επικράτεια είναι το Βιοχημικό τμήμα του Αγίου Νικολάου.
6. Το πραγματικό λειτουργικό κόστος ενός εργαστηρίου το διαμορφώνει επιστημονικός υπεύθυνος του εργαστηρίου και όχι η θεωρητική τιμή της οικονομικής προσφοράς. Αν μία εξέταση π.χ. προσφέρεται με 1,0 ευρώ σ’ ένα εργαστήριο και με 0,8 ευρώ σ’ ένα άλλο, δεν σημαίνει ότι το πρώτο είναι ακριβότερο από το δεύτερο. Ο συντελεστής χρήσης του αντιδραστηρίου δίνει το τελικό κόστος. Αυτός προκύπτει από τον τεκμηριωμένο επιστημονικά και όχι συνήθως τον «αυθαίρετο» ενδοεργαστηριακό έλεγχο ποιότητας. Το πρώτο εργαστήριο θα έχει τελικό κόστος ανά εξέταση 1,0/ 0,95= 1,05 ευρώ αν ο συντελεστής του είναι 0,95, ενώ το δεύτερο με συντελεστή χρήσης 0,7 θα έχει κόστος 0,8/0,7 = 1,14 ευρώ, άρα ακριβότερο! Ποιόν συντελεστή έχει λάβει υπ’ όψη της η μελέτη της ΥΠΕ; Ή μήπως πήρε μόνο τη θεωρητική τιμή προσφοράς;
7. Το Βιοχημικό τμήμα του νοσοκομείου συμμετέχει ανελλιπώς από το 1998 με κόστος που βαρύνει το νοσοκομείο με 1.100 ευρώ περίπου ετησίως, σε διαπιστευμένο φορέα εξωεργαστηριακού ελέγχου ποιότητας ΕΣΕΑΠ Ελλάδος-Κύπρου. Δεν είναι όμως διαπιστευμένο, αν και έχει ζητήσει άδεια παλαιόθεν από την ΥΠΕ για διαπίστευση δεν την έχει λάβει.
8. Κεντρικά εργαστήρια ανά νομό μπορούν βεβαίως να δημιουργηθούν με σαφή, όμως διαφορετικό σχεδιασμό και σκοπό. Ο εξαναγκασμός των γενικών εργαστηρίων των νοσοκομείων με τη σημερινή μορφή τους σε αυτό, θα αποβεί εις βάρος της εξυπηρέτησης των κλινικών νοσοκομειακών γιατρών και τελικώς των ασθενών που το επισκέπτονται. Αναφέρομαι στο Βιοχημικό εργαστήριο του Νοσοκομείου Ρεθύμνου και μόνο. Και γι’ αυτό έχω τις ενστάσεις μου.