Περιμένοντας τη χαλάρωση των μέτρων αυστηρής απομόνωσης και έχοντας μπροστά μας ένα δύσκολο καλοκαίρι και ένα αβέβαιο φθινόπωρο αναλογιζόμαστε τους δύο τελευταίους μήνες. Σε γενικές γραμμές το τέλος, η έστω η προοδευτική άρση, των μέτρων βρίσκει την Ελλάδα σε αρκετά καλή κατάσταση, δεδομένων των παγκόσμιων συνθηκών. Μετρήσαμε πολύ λιγότερα θύματα Covid-19 από άλλες χώρες με αντίστοιχο πληθυσμό και η εξάπλωση του κορωνοϊού υπήρξε ελεγχόμενη. Στο εθνικό σύστημα υγείας προστέθηκαν κλίνες ΜΕΘ και προσωπικό.
Η σχολική κοινότητα ανταποκρίθηκε στην πρόκληση της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, έγιναν γρήγορα βήματα ψηφιοποίησης του κράτους και των υπηρεσιών του και οι πολίτες συμμορφώθηκαν στους περιοριστικούς κανόνες. Όλα αυτά δημιουργούν μια θετική παρακαταθήκη και ενισχύουν το αίσθημα αξιοσύνης και ωριμότητας του λαού μας.
Η γενικότερη παραπάνω εικόνα γίνεται λιγότερο «αγιογραφική» όταν την εξετάσουμε στις λεπτομέρειές της. Όσο και αν κάτι τέτοιο «ψαλιδίσει» το αίσθημα επιτυχίας, άλλο τόσο είναι απαραίτητο. Η ασφυκτικά ελεγχόμενη εξάπλωση του ιού, όπως δείχνει και ο αριθμός κρουσμάτων, μας καθιστά με την άρση των μέτρων περισσότερο ευάλωτους για τους επόμενους μήνες και τουλάχιστον μέχρι να βρεθεί αξιόπιστο εμβόλιο και φαρμακευτική αγωγή, ενώ οι δυσοίωνες οικονομικές εκτιμήσεις σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο δυσκολεύουν την επανάληψη μέτρων τέτοιας έκτασης και αυστηρότητας στο μέλλον. Ο δίμηνος εγκλεισμός επέτεινε φαινόμενα ψυχικών κρίσεων, εξαρτήσεων και ενδοοικογενειακής βίας. Η εφαρμογή της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης κατέδειξε για μια φορά ακόμη τη συγκεντρωτική μορφή του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Επίσης, ανέδειξε ελλείψεις τεχνολογικού εξοπλισμού, καθώς και τα διαφορετικά επίπεδα (αν)ετοιμότητας στην εκπαιδευτική κοινότητα. Αποτέλεσμα ήταν να αναλώνεται ο χρόνος σε επαναλήψεις, πολλές φορές χωρίς οργάνωση, σύστημα και συνέχεια, ενώ τα παιδιά μας, παρακολουθώντας σχολείο και φροντιστήριο, βρέθηκαν κοινωνικά απομονωμένα και καθηλωμένα για πολλές ώρες καθημερινά σε μια οθόνη, με ότι αυτό συνεπάγεται για τη σωματική και ψυχική τους υγεία.
Τέλος, στα πιο «διδακτικά» επεισόδια της περιόδου κατατάσσεται σίγουρα η ενίσχυση των επιστημόνων, αρχικά τουλάχιστον, από το ΕΣΠΑ με voucher μέσω προγραμμάτων Κέντρων Κατάρτισης τύπου «σκόιλ ελικίκου»! Τα πυρά της αντιπολίτευσης για την απαράδεκτη ποιότητα των προγραμμάτων κατάρτισης και για τα ποσά που κατέληγαν με αυτό τον τρόπο στις τσέπες επιτήδειων, απέκρουσε ο κ. Βρούτσης, αρμόδιος υπουργός, από τα έδρανα της Βουλής. Το πολιτικό του αντεπιχείρημα: «Την περίοδο 2016 – 2019 δόθηκαν περισσότερα από 200 εκατ. ευρώ σε ΚΕΚ για τηλεκατάρτιση ανέργων»!
Ο Μένιος Κουτσόγιωργας από τα πρωτοκλασάτα στελέχη του ΠΑΣΟΚ της εποχής του Ανδρέα Παπανδρέου, έχει περάσει στην ιστορία με τη φράση «δεν δικαιούστε δια να ομιλείτε», που απεύθυνε στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Την επόμενη ημέρα για τη χώρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης, από τη θέση του πρωθυπουργού, οφείλει να δείξει με πράξεις ότι τέτοιου είδους πολιτικές αντιλήψεις είναι ξεπερασμένες. Η παρέμβασή του για τη διακοπή των κατάπτυστων προγραμμάτων ήταν μια ευπρόσδεκτη αρχή. Θα πρέπει να υπάρχει όμως και συνέχεια, καθώς το «σιγά και εσείς δεν είστε καλύτεροι» φαίνεται ότι έχει βαθιές ρίζες στην πολιτική νοοτροπία του τόπου.
