Η επόμενη μέρα στον Άρη

Η επόμενη μέρα για τον Άρη μόλις ήρθε και η εποχή «Κοζανίδη» διαδέχεται αυτή του «Μιχάλη Δεληγιαννάκη». Οι «δυο» τους κατάφεραν πολλά και συνέθεσαν ένα από τα πιο πετυχημένα προπονητικά δίδυμα στο τοπικό. Με διακριτούς ρόλους ο καθένας και με σύμπνοια σκέψεων και αποφάσεων πορεύτηκαν τη φετινή χρονιά, επιτυγχάνοντας κάτι που άλλοι δεν είναι βέβαιο ότι θα μπορούσαν να μετουσιώσουν σε πράξη.

 

Το πρώτο κοινό μυστικό βασίζεται στον αμοιβαίο σεβασμό κι έπειτα στη φιλία αλλά και στο γεγονός πως ο καθένας γνώριζε επ’ ακριβώς τον ρόλο του.

 

 

 

Ως α’ προπονητής ο Δεληγιαννάκης όριζε τον τρόπο και τη λειτουργία του τμήματος, καθόρισε το σύστημα έχοντας φτιάξει πολύ καλά αποδυτήρια τα προηγούμενα δύο χρόνια. Άλλωστε, με συγκεκριμένο στυλ παιγνιδιού, έφτασε να φέρει τη Δόξα πριν από 9 χρόνια στην 3^η θέση του τοπικού και στα μπαράζ ανόδου, τον Ρεθυμνιακό δύο φορές 1^ο (την πρώτη εξ αυτών έχασε στην ισοβαθμία το πρωτάθλημα), ακολούθησε η ατυχής χρονιά με την ΠΕΡ και έπειτα από τη Μικτή Ρεθύμνου μαζί με τον Θανάση Πετράκη, ήρθε ο Άρης και η τριετία που σημάδεψε τον ίδιο και τον σύλλογο με δύο πρωταθλήματα, μία συμμετοχή σε τελικό κυπέλλου (έχασε από τον Αστέρα Περάματος με 2-1) και ένα Σούπερ Καπ (κέρδισε με 1-0 τον Αστέρα Περάματος).

Ο Στέλιος Κοζανίδης που ανέλαβε την εκγύμναση των ποδοσφαιριστών αλλά και τον καθένα απ’ αυτούς τους παίκτες επί προσωπικού, προκειμένου να τους βάλει σε ένα κανάλι σωστής φιλοσοφίας, πέτυχε στο έργο του απόλυτα.

Παράλληλα, δούλεψε και την ομάδα των Νέων όπου πήρε με άνεση το φετινό πρωτάθλημα.

 

Τί μένει σε τέτοιες περιπτώσεις…;

 

Ο Μιχάλης Δεληγιαννάκης θεώρησε πως ο κύκλος του έκλεισε στον Άρη, έστω σ’ αυτή τη φάση, ενώ ένας νέος ανοίγει ο οποίος μοιάζει σταθερά εξελισσόμενος. Ο Στέλιος Κοζανίδης λοιπόν είναι ο άνθρωπος εκείνος που βρήκε πρόσφορο έδαφος, οι φιλοσοφίες ταίριαξαν με τον σύλλογο και του δίνεται η ευκαιρία να αναλάβει ένα σοβαρό κομμάτι, αυτό της προπονητικής στο οποίο αρέσκεται να ασχολείται έτσι όπως ο ίδιος έχει μάθει. Επαγγελματικά, μεθοδικά και μακριά από την τοπική «παράξενη» νοοτροπία.

 

Δίπλα του συντάσσεται τόσο η διοίκηση όσο και οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές που δηλώνουν πρόθυμοι να συνεχίσουν στην ομάδα στην οποία έχουν αφιερωθεί τα τελευταία χρόνια.

 

Εν συντομία λοιπόν, είδαμε έναν Άρη να χάνει τον ενορχηστρωτή των τελευταίων ετών, ωστόσο φαίνεται πως στη θέση του βρήκε τον πιο κατάλληλο αντικαταστάτη. Αυτό φυσικά μένει να φανεί και στην πορεία γιατί, δυστυχώς ή ευτυχώς, τα αποτελέσματα μαρτυρούν το έργο του εκάστοτε προπονητή όταν υπάρχει ο πρωταθλητισμός.

 

 

 

Ποιές άλλες όμως είναι οι άμεσες κινήσεις του Άρη; Πρώτα – πρώτα θα πρέπει να περάσουν από τα γραφεία της διοίκησης όλοι οι ποδοσφαιριστές. Κι αν οι περισσότεροι δηλώνουν έτοιμοι για την επόμενη προετοιμασία, υπάρχουν και κάποιοι για τους οποίους ορισμένοι σύλλογοι ή και οι ίδιοι ακόμη, θέλουν να το ψάξουν καλά μήπως και βρουν ομάδα ανώτερης κατηγορίας.

Το δέλεαρ του Άρη, να παραμείνουν, να κάνουν πρωταθλητισμό για να βγουν από του χρόνου στη Γ’ Εθνική είναι μεγάλο.

Ποιότητα υπάρχει, εμπειρία και γνώση επίσης, πολύ καλά αποδυτήρια και ένα ακόμη πολύ σημαντικό στοιχείο. Η ομάδα των Νέων θα γίνει ο κύριος «αιμοδότης» των μεγάλων, καθώς έρχονται από πίσω παιδιά που αναμένεται να βοηθήσουν πολύ το αγωνιστικό τμήμα όπως ο Κουταλάς, ο Φωτόπουλος, ο Βερτούδος κ.ά.

 

 

 

Γεύμα παρέθεσε ο Άρης στον απερχόμενο προπονητή, Μιχάλη Δεληγιαννάκη. Οι διοικούντες του Άρη, ο πρόεδρος Μανώλης Βαρούχας, ο αντιπρόεδρος Φώτης Μανουσάκης, ο γενικός γραμματέας Μπάμπης Χατζηδάκης, ο ταμίας Αντώνης Μανουσάκης και το μέλος Νίκος Γκούτζος, βρέθηκαν όλοι μαζί προκειμένου να τα πουν για τελευταία φορά σαν συνεργάτες και παράλληλα, να θυμηθούν, να σχολιάσουν και να γελάσουν.

 

Πριν όμως από τα γέλια, ο 45χρονος κόουτς σάστισε όταν είδε, τους ανθρώπους του Άρη να μη λησμονούν την προσφορά του και να του δωρίζουν μία μπλούζα του Άρη με τα κύπελλα (δύο πρωταθλήματα, ένα σούπερ καπ) που κατέκτησε η ομάδα επί παρουσίας του στον πάγκο της ομάδας.

 

Ο Μιχάλης Δεληγιαννάκης, για πρώτη φορά, δεν κατόρθωσε να συγκρατήσει τα δάκρυά του σε μια βραδιά όπου έκλεισε με τον πιο όμορφο τρόπο.

 

Με την παραπάνω κίνηση τη συγκίνησή του δεν έκρυψε ούτε ο Μπάμπης Χατζηδάκης που στέκεται τις τελευταίες δεκαετίες δίπλα στην αγαπημένη του ομάδα με κάθε τρόπο.