Θεωρώ αναπόφευκτο τον 2ο ιστορικό μεταβατικό πολιτικό συμβιβασμό (όχι ιδεολογικό) ορισμένου χρόνου, μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και της Ν.Δ., για τη διαχείριση/εφαρμογή της 3ης δανειακής συμφωνίας.
Σε μια «ώριμη» δημοκρατία υπάρχουν διακριτά πολιτικά σχήματα με βάση την ιδεολογία τους εξ ου και οι προτεραιότητες των προγραμμάτων τους. Στην «ώριμη» δημοκρατία προβλέπεται ένα κρατικό ταμείο ικανό να κάνει διαχείριση των προγραμματικών εξαγγελιών, ανεξάρτητα εάν τα διαχειρίσιμα κρατικά χρήματα αποτελούν στο σύνολό τους έσοδα του κράτους ή εν μέρει προέρχονται από έναν εξυπηρετούμενο δανεισμό.
Εκτιμώ ότι η Ελληνική Δημοκρατία φαίνεται να ωριμάζει μετά το στραπάτσο που έφαγαν τα δημοκρατικά κόμματα εξουσίας τα τελευταία 40 χρόνια. (βλ mea culpa/ «λάθος μου», κωλοτούμπες…).
Εάν κάποιος ανατρέξει στο start up της δημοκρατίας το 1974, θα δει ότι περιελάμβανε τέσσερις μόνο πολιτικούς σχηματισμούς: τη Δεξιά παράταξη (Καραμανλής), την Κεντρώα παράταξη (Μαύρος), τη Σοσιαλιστική παράταξη (Παπανδρέου) και την Ενωμένη Αριστερά (ΕΔΑ, ΚΚΕ εσωτ, ΚΚΕ με Ηλιού, Δρακόπουλο και Φλωράκη).
Έκτοτε μέχρι σήμερα (περίοδος ωρίμανσης), οι πρώτοι πολιτικοί σχηματισμοί υπέστησαν μεταβολές με διαφοροποιήσεις, ανοίγοντας μια βεντάλια πολιτικών σχηματισμών οι οποίοι εξέφραζαν αποχρώσεις των αρχικών και ενίοτε, μόνο προσωπικές πολιτικές φιλοδοξίες.
Εκτιμώ ότι για να διανύσουμε με ασφάλεια τη μεταβατική περίοδο οικονομικής και κοινωνικής σταθεροποίησης της χώρας μας, ο σοφός λαός μέσω των επικείμενων εκλογών θα επιβάλλει μια οικονομία στους πολιτικούς σχηματισμούς που θα εισέλθουν στη βουλή, μέσα από την οποία θα προκύψει ο νέος πολιτικός (όχι ιδεολογικός) συμβιβασμός μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ., ορισμένου χρόνου.
(Εξάλλου έχουμε ζήσει παρόμοιο πρωτόγνωρο πολιτικό συμβιβασμό ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ. και ΔΗΜΑΡ για την εφαρμογή της 2ης συμφωνίας).
Θα τολμήσω από τώρα να προβλέψω και να ερμηνεύσω το αποτέλεσμα των εκλογών.
Στη νέα βουλή θα εισέλθουν ΣΥΡΙΖΑ, Ν.Δ., Χ.Α., Ποτάμι, Λαϊκή Ενότητα και ΚΚΕ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα κρατήσει τους μεταρρυθμιστές αριστερούς, τους περισσότερους πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚους, τους περισσότερους δημοκράτες του πάλαι ποτέ Κέντρου και θα ενσωματώσει τους μισούς τουλάχιστον ψηφοφόρους των ΑΝΕΛ.
Η Ν.Δ. θα κρατήσει την παραδοσιακή δεξιά που εκφράζει άριστα το στυλ και η προσωπικότητα του κ. Μεϊμαράκη και θα εισπράξει την επανάκαμψη μέρους των ψηφοφόρων της, που δεν ικανοποιήθηκαν από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Η Χ.Α. θα διατηρήσει τις δυνάμεις της με αυξητική τάση λόγω της έντασης του μεταναστευτικού.
Το Ποτάμι θα συρρικνωθεί γιατί, αφ’ ενός η ιδεολογική του βεντάλια, που περιλαμβάνει από προοδευτικούς φιλελεύθερους μέχρι μεταρρυθμιστές αριστερούς, έχει στέγη τη Ν.Δ. και το ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα original κι όχι imitation και αφ’ ετέρου το motto του, ότι αποτελεί τον καλύτερο μεσίτη εύρεσης αξιόλογων ανθρώπων της εργασίας και του πνεύματος, δεν πουλάει πια. Ελπίζω κι εύχομαι στη νέα βουλή να υπάρχει εκ μέρους του Ποταμιού ο κ. Λυκούδης και ο κ. Δανέλης.
Η Λαϊκή Ενότητα θα εκφράσει ένα νέο ΚΚΕ εσωτ, παίρνοντας περίπου το μισό ποσοστό του παλιού ΣΥΡΙΖΑ (του 4%), ένα μέρος απογοητευμένων των ΑΝΕΛ και όλους εκείνους που «Δεν ελπίζουν τίποτα, δεν φοβούνται τίποτα, νιώθουν λέφτεροι» κατά Ν. Καζαντζάκη.
Το ΚΚΕ σαν κόμμα «άφθαρτο και αμόλυντο», θα κινηθεί στα ποσοστά του, παίζοντας στα όρια του στατιστικού λάθους. Το νέο πρόβλημα για το ΚΚΕ είναι ότι προστέθηκε ένας ακόμη πολιτικός αντίπαλος εντός των τειχών του, η Λαϊκή Ενότητα, που αναβιώνει τον πολιτικό εφιάλτη του, εκείνου του ΚΚΕ εσωτ.
Με βάση τις παραπάνω εκτιμήσεις μου και το ότι δεν προβλέπω αυτοδυναμία του πρώτου κόμματος, που θεωρώ ότι θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ για λόγους που έχω αναφέρει σε προηγούμενα άρθρα μου, πιστεύω ότι η ωριμότητα των κυρίαρχων πολιτικών δυνάμεων, εντός του ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ., θα οδηγήσει στον ιστορικό συμβιβασμό συγκυβέρνησης με πρωθυπουργό τον Τσίπρα και μέλη εκατέρωθεν, ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ., που τυγχάνουν της έξωθεν καλής μαρτυρίας για το ήθος τους, την εντιμότητά τους, την ιστορία τους, την παιδεία τους, τη γνωστική επάρκεια του αντικειμένου τους, την αξιοσύνη τους, την κοινωνική τους ευαισθησία και τον πατριωτισμό τους.
* Ο Γιώργος Ταταράκης είναι πολιτικός μηχανικός Ε.Μ.Π.
