Μπροστά στην κάλπη πια, όλοι μας έχουμε ή προσπαθούμε να φτιάξουμε, ένα βασικό «σενάριο» για το τι θα ψηφίσουμε και για ποιους λόγους. Οι στρατηγική λοιπόν των παρατάξεων είναι να παρουσιάσουν την δική τους εκδοχή για το «τι παίζεται» σ’ αυτές τις εκλογές και να πείσουν.
Η απερχόμενη δημοτική αρχή, η «Νέα Αντίληψη» με κάθε μέσο προβάλλει την θεωρία ότι η γενικότερη πολιτική είναι δεδομένη, επηρεάζει βέβαια τα της αυτοδιοίκησης, αλλά είναι «εκτός θέματος» στη συζήτηση των δημοτικών εκλογών. Εντός θέματος είναι μόνο το νοικοκύρεμα. Έτσι η «Νέα Αντίληψη» σκύβει στο αυτί του Ρεθεμνιώτη και ψιθυρίζει: «Μπόρα είναι και θα περάσει. Εσύ κάτσε στ’ αυγά σου και άσε εμάς που έχουμε τις γνωριμίες… και ξέρουμε τη δουλειά…. Και μην ξεχνάς..ό,τι και να γίνει, εμείς θα είμαστε στα πράγματα…»
Είναι αλήθεια βέβαια ότι η τοπική αυτοδιοίκηση, ακριβώς επειδή είναι τοπική, έχει μια σχετική αυτονομία σε σχέση με την κεντρική πολιτική. Τόσο στα πρόσωπα, όσο και στις τοπικές πολιτικές μπορούν να υπάρξουν συναινέσεις και διαφοροποιήσεις για διάφορους λόγους: απόσταση από τους κεντρικούς μηχανισμούς, εγγύτητα προβλημάτων, εγγύτητα πολιτών, αλλά και τοπικές διαπλοκές, τοπικά φέουδα και ντόπιες Μεγάλες οικογένειες.
Η αυτονομία όμως αυτή, ισχυρίζομαι, είναι μόνο σχετική. Η κεντρική πολιτική μπαίνει στα σπίτια της πόλης, αλλά και στο δημαρχείο από τις πόρτες και τα παράθυρα… Δημαρχείο «όαση» μέσα στην «έρημο» της φτωχοποίησης, δεν υπάρχει.
Γι’ αυτό λοιπόν το «τί παίζεται» ή αλλιώς το διακύβευμα των δημοτικών εκλογών θα πρέπει να διατυπωθεί ως εξής:
Δημοτική αρχή πρόθυμος διεκπεραιωτής της μνημονιακής πολιτικής και αρωγός των κορακιών- επενδυτών που θα την ακολουθήσουν ή Δημοτική αρχή που θα υποστηρίξει με κάθε μέσο τους δημότες που περνούν της «ψυχής τους τον τάραχο», αλλά και θα υπερασπιστεί τον τόπο από το ξεπούλημα.
Η «Νέα Αντίληψη» και ο απερχόμενος δήμαρχος από καιρό έχουν απαντήσει ευθαρσώς:
Όταν για τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ ήταν καθαρό ότι ο «Καλλικράτης» θα ήταν το όχημα του δημοκρατικού και οικονομικού στραγγαλισμού της αυτοδιοίκησης, εκείνοι μας έλεγαν ότι άργησε κιόλας… η εφαρμογή του.
Όταν οι αριστεροί λέγαμε ότι οι συμβάσεις παραχώρησης και οι Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), θα γεμίσουν «Διόδια» τη χώρα και το κοινωνικό κράτος, τα οποία θα πληρώνουν οι χρήστες δηλαδή ο κόσμος, εκείνοι απαντούσαν ότι είμαστε δογματικοί και ενάντια στην ανάπτυξη. Ποιος φαίνεται να δικαιώνεται σήμερα;
Όταν ήταν ηλίου φαεινότερο ότι οι ιδιωτικοποιήσεις είναι καθαρό πλιάτσικο, η «Νέα Αντίληψη» κατηγορούσε, όσους φώναζαν, ως «Κρατιστές». Τώρα το λιμάνι είναι στο ευαγές ίδρυμα που ονομάζεται ΤΑΙΠΕΔ.
Όταν οι δημότες οργάνωναν την αλληλεγγύη για να στηρίξει ο ένας τον άλλο και ήθελαν το δήμο πρωταγωνιστή, ο κ. Μαρινάκης έλεγε ότι δε θα κάνει το δήμο κέντρο επαιτείας και παρασιτίας… (έχουν και οι λέξεις το βάρος τους ιδιαίτερα όταν αναφέρονται σε φτωχούς ανθρώπους).
Όταν οι πολίτες σκέφτονταν πάνω σε μορφές κοινωνικής οικονομίας η «Νέα Αντίληψη» κατασυκοφάντησε την έννοια φτιάχνοντας ένα μόρφωμα διαχείρισης των παιδικών σταθμών, που λειτουργεί ως στυγνός εργοδότης απέναντι στις εργαζόμενες νηπιαγωγούς.
Όταν ο κόσμος αναζητούσε το δήμαρχό του να μπει μπροστά στην υπόθεση του Καραβιού και να επιβάλλει την καλή διαχείριση… η «Νέα Αντίληψη» μας θύμιζε ότι το λιμάνι της Σούδας απέχει μόνο 35 λεπτά…
Όλα αυτά βέβαια είναι μάλλον εκτός θέματος, γιατί «καμία» σχέση δεν έχουν με την τοπική πολιτική… Αυτό όμως που ξεκάθαρα δείχνουν είναι α) ότι η «Νέα Αντίληψη» είναι στην πραγματικότητα πολύ παλιά και γνωστή και β)ότι τα γερμανικά του μνημονίου και του νεοφιλελευθερισμού, οι «νοικοκύρηδες» τα μιλάνε άψογα και προσπάθησαν να μας τα μάθουν, πολύ πριν μπουν οι «γερμανοί» στην πόλη.
Στο κ. Νίνο Θα θυμίσω μια κουβέντα του Νίκου Νίνου: «Καλά τα παγκάκια, αλλά ας σκεφτούμε και τους ανθρώπους που κάθονται σ’ αυτά παίρνοντας ψυχοφάρμακα». Ας αναλογιστεί αν ως εκπρόσωπος, της καθεστωτικής δεξιάς του Σαμαρά στον τόπο μας, μπορεί να υπηρετήσει την παραπάνω σημαντική φράση.
Όλα αυτά δε σημαίνουν ότι μέσα στις δημοτικές αυτές παρατάξεις δεν έχουν ακουστεί και υλοποιηθεί και σωστές απόψεις. Ωστόσο τα κύρια διλήμματα σήμερα είναι συγκεκριμένα και η στάση του καθενός απέναντι σ’ αυτά τον χαρακτηρίζει.
Η παράταξη «Ρέθυμνο- Αλληλεγγύη -Ανατροπή» και ο Μιχάλης Ανδρουλάκης, έχουν κάνει την επιλογή να συγκρουστούν για να σταματήσουν τα πάρτι της τοπικής διαπλοκής και να σταθούν δίπλα στους χειμαζόμενους Ρεθεμνιώτες.
Η δημοκρατική νοοτροπία και η κοινωνική διαβούλευση θα πάρει τη θέση της νεοφιλελεύθερης δεσποτείας της «Νέας Αντίληψης». Ο δημοκρατικός εξορθολογισμός θα αντιπαρατεθεί στις ισχυρές πελατειακές σχέσεις. Έτσι αντιλαμβανόμαστε το νοικοκύρεμα της πόλης, που είναι πράγματι μια δύσκολη υπόθεση, η οποία όμως δεν γίνεται ούτε με παλιά εργαλεία και υλικά, ούτε με μεγάλα λόγια.
Απέναντι σ’ όλα αυτά έχουμε πλήρως την ευθύνη μας σαν πολίτες, για την πόλη μας και τη ζωή μας.
O Καρουζάκης Ευθύμης είναι εκπαιδευτικός, υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος της παράταξης «Ρέθυμνο -Αλληλεγγύη -Ανατροπή»
