«Η πολιτική ήττα που υπέστη η Λαϊκή Ενότητα, συνιστά μια πολιτική αποδοκιμασία, όχι τόσο των απόψεών της, που όντως θεωρώ ότι ήταν μειοψηφικές, αλλά αποδοκιμάστηκε η πολιτική της τακτική, το ότι δηλαδή σε μια κρίσιμη στιγμή, αντί να στηρίξουν και να κριτικάρουν από τα μέσα την πορεία μιας Κυβέρνησης, αποφάσισαν την ρήξη και την υπονόμευση και σε μεγάλο βαθμό οδήγησαν τη χώρα σε εκλογές. Αυτό νομίζω ότι πλήρωσαν στις εκλογές».
Πόσο διαφορετική είναι αυτή η δήλωση, από την: «Θα πάμε πρώτα για εκλογές και μετά για συνέδριο, για να ξεκαθαρίσουμε!» ( Η υπογράμμιση δική μου).
Η εξ’ αρχής απαίτηση του κ. Σόϊμπλε, ήταν το ξεκαθάρισμα του ΣΥΡΙΖΑ από το βαρίδια. Οι δηλώσεις αυτές ανήκουν σε στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ αμέσως μετά την οριστική διαμόρφωση του εκλογικού αποτελέσματος στις 20/9/15.
Οι δηλώσεις των στελεχών είναι βαρύνουσας σημασίας, αλλά δεν γράφουν την ιστορία. Μπορούν σίγουρα να διαμορφώνουν ένα κλίμα, να φανερώσουν ή να κρύψουν γεγονότα, να μεγαλώσουν ή να μικρύνουν την θετική ή την αρνητική ψυχολογία της μάζας, να δικαιολογηθούν. Να γράψουν όμως την ιστορία ποτέ! Γι’ αυτήν την δουλειά είναι οι ιστορικοί του μέλλοντος, αυτοί δηλαδή που καταγράφουν τα γεγονότα, όπως τα διάβασαν, τα άκουσαν ή τους τα διηγήθηκαν. Τα γεγονότα λοιπόν λένε ότι ο σημερινός και μέχρι χθες παραιτηθείς Πρωθυπουργός, παραιτήθηκε, και δεν τον «έριξε» κανείς, γιατί ο μόνος τρόπος να τον «ρίξει» μια πολιτική δύναμη εντός του Κοινοβουλίου είναι να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης και να μην την λάβει! Γιατί δεν το έκανε; Δεν είχε το δικαίωμα; Δεν είχε τον χρόνο;
Ο κάθ’ ένας μας έχει τη δική του απάντηση, που ίσως να έχει να κάνει και με το διαμορφωμένο σήμερα εκλογικό αποτέλεσμα. Δεν είναι της ώρας να εκφράσω την προσωπική μου γνώμη, επειδή χρειάζεται περίσκεψη έξω από την εκλογική ένταση και τούτη την ώρα είναι νωπή! Θα πρέπει να αποφεύγονται λοιπόν, τουλάχιστον τώρα, οι υπερβολές και οι μετεωρίσεις ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα. Δεν βοηθούν!
Πάντως όταν αποχωρήσαμε, εμείς που αποχωρήσαμε, από τον πολιτικό χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, επικαλεστήκαμε, και είναι καταγεγραμμένο:
1. Την απαξίωση των συλλογικών οργάνων του Κόμματος.
2. Τις αποφάσεις της πλειοψηφίας, και όχι τις μειοψηφικές παρεμβάσεις, που είχαν κατατεθεί μέσα στο Κόμμα. Και
3. Την πορεία της Κυβέρνησης, που δεν είχε καμιά σχέση με τις πλειοψηφικές αποφάσεις, που είχαν ληφθεί όταν είχαν ληφθεί.
Καλώ λοιπόν σε δημόσιο διάλογο το τελευταίο μέλος του ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι τον πρόεδρό του κι αν αυτά που ισχυρίζομαι είναι ψέματα, θα το αναγνωρίσω χωρίς εκπτώσεις και υπεκφυγές.
*Ο Νίκος Καλομενόπουλος είναι μέλος του Μετώπου «Λαϊκής Ενότητας»
