Η κανονικότητα και η θρασύτητα

Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση και ο Κ. Μητσοτάκης έχουν αυτή τη στιγμή το «πάνω χέρι». Και ότι η επικοινωνιακή υπεροχή τους είναι αδιαμφισβήτητη. Αυτό είναι και το αδύναμο σημείο τους. Επειδή αισθάνονται «άτρωτοι» αρχίζουν να «υπερβαίνουν τα εσκαμμένα». Και αυτό έχει ρίσκο για τη συνολική τους αξιοπιστία. Πρώτο παράδειγμα η οφθαλμοφανής κίνηση πολιτικού ρεβανσισμού με το θέμα Νovartis. Όταν έχεις ως πολιτική παράταξη τεράστια ευθύνη για το party της προηγούμενης 10ετίας στην υγεία και στο φάρμακο, δεν το λες και πολύ συνετό να κατηγορείς τον πολιτικό φορέα που άνοιξε για πρώτη φορά σοβαρό μέτωπο με τη διαφθορά και ξεκίνησε με θεσμικό τρόπο τη διερεύνηση σκανδαλωδών υποθέσεων, ότι μαζί με δικαστικούς λειτουργούς ελεγκτικούς μηχανισμούς και μάρτυρες έστησαν μια «σκευωρία» για να πλήξουν πολιτικούς αντιπάλους. Δεύτερο παράδειγμα η γραμμή της καταστροφολογίας και της «καμένης γης» στην υγεία έναν τομέα που είναι κοινός τόπος ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει να επιδείξει έργο και μετρήσιμες βελτιώσεις στη λειτουργία και κυρίως, στην προσβασιμότητα των δημόσιων δομών. Εδώ πραγματικά το θράσος περισσεύει. Μετά από μια 4ετία (2010-2014) απορρύθμισης στο ΕΣΥ με συνεχείς περικοπές δαπανών, «πάγωμα» προσλήψεων, συγχωνεύσεις και κλείσιμο νοσοκομείων κατάργηση οργανικών θέσεων, αποδιοργάνωσης της ΠΦΥ με την έξοδο 2500 ειδικευμένων γιατρών το 2014 και αποκλεισμού των ανασφάλιστων πολιτών από την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, η κανονικότητα στην υγεία άρχισε να επανέρχεται μετά το 2015-2016: εγγυημένη πρόσβαση μέσω ΑΜΚΑ σε φάρμακα-εξετάσεις-νοσηλεία και διαγραφή χρεών των ανασφάλιστων, προσλήψεις μόνιμου και επικουρικού προσωπικού, ενίσχυση των προϋπολογισμών των νοσοκομείων, εξόφληση ληξιπρόθεσμων χρεών, τακτική πληρωμή υπερωριών-εφημεριών του προσωπικού, έγκαιρη εξόφληση προμηθευτών, ομαλοποίηση του εφοδιασμού με φάρμακα-υγειονομικό υλικό, νέες υποδομές, εξοπλισμός και υπηρεσίες. Μόνο στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας προστέθηκαν 127 νέες δημόσιες δομές (Τοπικές Μονάδες Υγείας – ΤΟΜΥ ) που ήδη αξιολογούνται θετικά από τους πολίτες.

Να ρίχνουν λοιπόν «μαύρο δάκρυ» οι κυβερνώντες για τα προβλήματα και τις διαχρονικές δυσλειτουργίες της δημόσιας περίθαλψης και ειδικά για την υποστελέχωση του ΕΣΥ, πάει πολύ. Άκουσα προχθές τον υπουργό Υγείας κ. Κικίλια να λέει περιχαρής ότι «τρέχουμε πρόγραμμα προσλήψεων»! Ποιος τις σχεδίασε, ποιος τις ενέκρινε, ποιος τις προκήρυξε, τσιμουδιά! Ούτε μια νέα πρόσληψη γιατρού ή άλλου προσωπικού δεν έχει δρομολογήσει η νέα κυβέρνηση. Να δούμε αν θα ολοκληρώσει όσες εκκρεμούν (περίπου 1100 θέσεις μονίμων νοσηλευτών – λοιπών εργαζομένων και 2000 γιατρών ΕΣΥ) και αν θα προκηρύξει τις υπόλοιπες 1500 μη ιατρικού προσωπικού που είχαμε διασφαλίσει με το 1:1 για φέτος. Να μας εγκαλεί η ΝΔ που θέλει λιγότερο κράτος και συμπράξεις δημόσιου – ιδιωτικού τομέα, ότι δεν καλύψαμε όλα τα κενά με μόνιμο προσωπικό αλλά αξιοποιήσαμε το θεσμό των επικουρικών γιατρών – λοιπών εργαζομένων, πραγματικά μας ξεπερνά. Οι άνθρωποι στα νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας ξέρουν πολύ καλά ότι χωρίς τους 2.500 επικουρικούς γιατρούς που προσλάβαμε, χωρίς το λοιπό επικουρικό προσωπικό, χωρίς τους 4.000 συμβασιούχους του ΟΑΕΔ, χωρίς την παράταση της θητείας των ειδικευομένων μετά τη λήξη της εκπαίδευσής τους, οι δημόσιες δομές υγείας θα είχαν καταρρεύσει. Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας φοβάμαι ότι ούτε ξέρει ούτε ενδιαφέρεται να μάθει.