Ελλάδα έγινες βορά Χίτλερ και Μουσολίνι,
αφού έχασες πολλά παιδιά στης μάχης την οδύνη.
Γενναία πολεμήσανε στα χιόνια και στα κρύα
πολλά έχασαν τη ζωή και άλλα την υγεία.
Ήρθε και η δική σου η σειρά λεβεντογένα Κρήτη
εστία του πολιτισμού, μάνα του Ψηλορείτη.
Με αεροπλάνα σκέφτηκαν την Κρήτη να πατήσουν
και από τα άγια χώματα γι’ αλλού να προχωρήσουν.
Χιλιάδες αερόπλανα σαν τα πουλιά πετούσαν
μα αντί για τιτιβίσματα το θάνατο σκορπούσαν.
Βόμβες πετούσαν στα χωριά φόβο και τρόμο αφήναν
σπηλιές, δέντρα πτηνόφυλλα σωτήρες μας εγίναν.
Εκεί η κάθε μια μαμά έκρυβε τα παιδιά της
να μην τα βομβαρδίσουνε και κλαίν τα σωθικά της.
Ρίχναν και αλεξιπτωτιστές να σε ποδοπατήσουν
δεν ήξεραν οι άθλιοι τι είχαν να συναντήσουν.
Γέροι και νέοι αμούστακοι τους χτύπαγαν σιγούρα
με ρόπαλα και δρέπανα αξίνες και τσεκούρια.
Καθένας όπου έπεφτε θάνατο συναντούσε
και ο αρχηγός τους έβλεπε και γοερά θρηνούσε.
Όλοι τους εθαυμάσανε τους Κρητικούς λεβέντες
χρυσή σελίδα γράψανε σαν τους παλιούς αφέντες.
Μάχη της Κρήτης με χρυσά γράμματα είσαι γραμμένη
οι κρητικοί εδείξανε πως είναι αντρειωμένοι.
Πάντοτε βρέθηκαν μπροστά σε όλους του αγώνες
στου γένους τις προσπάθειες γίνανε προμαχώνες.
Μαρία Δερεδάκη
