Σε λιγότερο από δύο εβδομάδες θα διεξαχθεί μία εκ των κρισιμότερων εκλογικών μαχών, στην οποία τα κόμματα εξουσίας κατεβαίνουν με το ίδιο πρόγραμμα. Την εφαρμογή κατά γράμμα του τρίτου μνημονίου. Ένα μνημόνιο το οποίο έρχεται να σφραγίσει την υποτέλεια του ελληνικού λαού, ενός λαού που μέσα σε κλίμα τρομοκρατίας από ΜΜΕ και φυσικά από τον ωμό εκβιασμό της ΕΚΤ με το capital control, φώναξε υπερήφανα και ελεύθερα ένα τεράστιο Όχι. Ένα Όχι που τώρα πάει να φιμωθεί και να μετατραπεί σε Ναι και να φέρει επώδυνα μέτρα στην κοινωνία ακόμα και σε κομμάτια που δεν είχαν δεχθεί επίθεση μέσω νομοθετημάτων (αγρότες), αλλά και να επηρεάσει ακόμα περισσότερα τη νέα γενιά.
Οι νέοι και οι νέες επί πέντε χρόνια βιώνουν ασφυκτικά τις επιπτώσεις της ύφεσης, καθώς γίνονται θύματα των εργοδοτών και συμβιβάζονται με εξευτελιστικούς όρους εργασίας. Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως η νεολαία αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερο πληττώμενα κομμάτια της κοινωνίας και η ψήφιση και η εφαρμογή των μνημονίων, στην ουσία δολοφονεί κάθε προσδοκία και οδηγεί στη μετανάστευση.
Για τους παραπάνω λόγους δεν είναι τυχαίο, πως η νεολαία στο δημοψήφισμα φώναξε ένα υπερπλειοψηφές Όχι. Γέννημα αυτού του Όχι αποτελεί και η Λαϊκή Ενότητα. Σκοπός μας είναι να υποστηρίξουμε αυτό το μεγάλο – ταξικό Όχι των κομματιών του εργασιακού μεσαίωνα, των ανέργων, των συνταξιούχων, που βλέπουν καθημερινά την αξιοπρέπεια τους να εξευτελίζεται. Είμαστε εδώ για να πούμε και ένα μεγάλο πατριωτικό ΟΧΙ στη λεηλασία των ξενομπάτηδων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της χούντας της Ευρωζώνης. Είμαστε εδώ για να πούμε πως υπάρχει τρίτος δρόμος χωρίς μνημόνια, σε ρήξη με τους μηχανισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ένας τρίτος δρόμος, ο οποίος θα γεννήσει προσδοκίες στον νέο κόσμο με την προοπτική της παραγωγικής ανασυγκρότησης, με την προοπτική της αξιοπρέπειας.
Στις 20 Σεπτέμβρη ας φωνάξουμε ξανά όπως και στις 5 του Ιούλη ένα υπερήφανο Όχι στα μνημόνια και την υποτέλεια, ώστε η φωνή μας ν’ αποτελέσει βασικό θεμέλιο για να χτίσουμε το μέλλον που μας αξίζει.
* Ο Νικόλας Λιανός είναι φοιτητής Φιλολογίας
