Το περασμένο Σαββατοκύριακο, βρέθηκα στο χωριό της γυναίκας μου, αρκετά χιλιόμετρα έξω από την πόλη. Βρήκα την ευκαιρία να περπατήσω στη φύση και να αναπνεύσω καθαρό αέρα – πόσο μας λείπει η εξοχή στη μεγαλούπολη που ζούμε καθημερινά, δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια!
Ο καθαρός αέρας πάντα βοηθά τον ανθρώπινο νου να τίθεται σε λειτουργία. Και ο νους μας στοχάζεται καλύτερα, όσες φορές είναι απαλλαγμένος από τις έγνοιες και τις σκοτούρες της καθημερινότητας. Κι όταν μπορεί ο άνθρωπος να συλλογίζεται χωρίς να τον βασανίζει κάτι, φτάνει, όπως όλοι ξέρουμε, ευκολότερα και στην επίλυση όλων του των προβλημάτων.
Και, όπως είναι παγκοίνως γνωστό, ένα από τα σπουδαιότερα προβλήματα των ανθρώπων του καιρού μας θεωρείται και είναι η ρύπανση του φυσικού περιβάλλοντος. Αν και ο κάθε συγκαιρινός μας άνθρωπος γνωρίζει καλά ότι η γύρωθέ μας φύση μας χαρίζει ζωή και υγεία, πολλοί παραμελούν την υποχρέωση να τη διατηρούν καθαρή και τη μολύνουν και την καταστρέφουν ανεπανόρθωτα με ένα σωρό τρόπους.
Το χρέος ενός ανθρώπου έναντι της ζωοδότριας φύσης, έπρεπε να του το υπενθυμίζει η συνείδησή του και όχι να του το επιβάλλει κάποια εθνική ή διεθνής νομοθεσία. Έτσι, χάρηκα ολόψυχα προ ημερών με τις μαθητικές κινητοποιήσεις και στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες για την κλιματική αλλαγή, εφόσον τα παιδιά μας δείξανε ότι συνειδητοποίησαν από την εφηβική τους κιόλας ηλικία, πόσο σημαντικό είναι να έχουμε αμόλυντο το φυσικό μας περιβάλλον!
Κάθε πολίτης οφείλει να έχει και να διατηρεί καθαρούς τους χώρους που ζει καθημερινά αφενός και σε συνεργασία με τους άλλους να φροντίζουν για την ευπρέπεια των κοινόχρηστων χώρων αφετέρου. Αν καταλάβουμε και ενστερνιστούμε πόσο ωφέλιμο για τη ζωή όλων μας είναι να μη μένουμε μόνο στα λόγια αλλά να κάνουμε καθημερινή πράξη την καθαριότητα της αυλής μας, της γειτονιάς και της πόλης μας, η ρύπανση του περιβάλλοντος θα αντιμετωπιστεί.
Κι αν όλα τα κάνουν οι πολίτες, τι απομένει να κάνουν για την καθαριότητα και κατά της μόλυνσης οι δημοτικοί άρχοντες σε τοπικό επίπεδο και οι κυβερνήσεις σε εθνικό; Πλησιάζουν και οι δημοτικές εκλογές και ενδιαφέρον θα είχε ό,τι θα μας απαντούσαν οι υποψήφιοι δήμαρχοι – «σωτήρες των πόλεών μας, έτσι δεν είναι;
Μέχρι, όμως, να βρουν χρόνο και να έχουν διάθεση να μας αποκριθούν, προσωπικά, νομίζω πως δεν θα πρέπει να εξαντλούνται σε προεκλογικές απατηλές υποσχέσεις, αλλά έμπρακτα στη διάρκεια της θητείας τους καλό θα είναι, να παίρνουν όλα τα αναγκαία μέτρα και να δίνουν και οι ίδιοι το παράδειγμα ως μπροστοκριοί και κίνητρα σε όλους τους πολίτες ανεξαρτήτως ηλικίας, (το ιδανικό θα ήταν από την παιδική ηλικία να έχουν οι άνθρωποι περιβαλλοντική συνείδηση, έτσι δεν είναι;) και φύλου να συμμετέχουν ενεργά σε δράσεις σχετικά με την προστασία, διατήρηση και ενίσχυση του φυσικού κεφαλαίου της περιοχής τους, με τη διασφάλιση καθαρών πόσιμων και αρδεύσιμων νερών και νερών κολύμβησης, με την καλυτέρευση της ποιότητας του αέρα και με την κοινωφελή διαχείριση των αποβλήτων, γιατί έτσι ανοίγουν οι δρόμοι για τη λεγόμενη πράσινη ανάπτυξη, την με κρατική μέριμνα και με παλλαϊκή συμμετοχή, πρόοδο δηλαδή που βασίζεται στην ορθή εφαρμογή ενός εθνικού προγράμματος προστασίας και διαχείρισης των φυσικών πόρων και των υδάτων και στην αντιμετώπιση προβλημάτων, όπως η λειψυδρία και η ξηρασία που αναμένεται, όπως αναφέρουν οι πιο δυσοίωνες προβλέψεις, να αυξηθούν σύντομα και ανεξέλεγκτα λόγω των επερχόμενων κλιματικών αλλαγών. Μόνον όταν μεριμνούν για τα παραπάνω οι δήμοι και το κράτος, μπορούμε, κατά τη γνώμη μου, να λέμε ότι νοιάζονται άδολα και φροντίζουν πραγματικά για την προστασία των πολιτών έναντι των περιβαλλοντικών επιβαρύνσεων και των άμεσων ή μακροπρόθεσμων κινδύνων για την υγεία και την ευημερία τους.
Και, τέλος, όταν γράφουμε στο σημείο αυτό «ευημερία», εννοούμε καθετί που σχετίζεται έμμεσα και άμεσα και με τη βιώσιμη από περιβαλλοντική άποψη οικονομική πρόοδο ανθρώπων και κοινωνιών, η οποία έρχεται μονάχα όταν η πράσινη ανάπτυξη συμβάλλει στην επιτυχή αντιμετώπιση της οικονομικής δυσπραγίας και της ανεργίας, με τη δημιουργία νέων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και θέσεων απασχόλησης αντίστοιχα.
