Βέβαια, έγιναν και άλλες προτάσεις για να διευρυνθεί και ο σκοπός της Επιτροπής και να επεκταθεί ο κύκλος των ελεγχομένων ονομάτων, μα όμως απορρίφθηκαν από τη Βουλή, επομένως δεν μπορούν να ενδιαφέρουν το έργο της εκ λόγω Επιτροπής.
Ποιο είναι το ενδιαφέρον των κομμάτων της αντιπολίτευσης (κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ, της ΑΝΕΛ και της Χρυσής Αυγής); Το ενδιαφέρον τους είναι να απεραντολογούν καταφερόμενα κατά της κυβέρνησης και κατά του ΠΑΣΟΚ και των αρχηγών του (πρώην και νυν) και να εξαπολύουν κορώνες λαϊκισμού κατά του καπιταλισμού, του κομματικού κράτους, της κλεπτοκρατίας κ.λπ., προσπαθώντας έτσι να αποκτήσουν ωφελήματα δημοσκοπικά και ελπίζοντας στη διάσπαση και στην πτώση της τρικομματικής κυβέρνησης. Η στάση της κας Κωνσταντοπούλου, του κ. Καπερνάρου και του εκπροσώπου της Χ.Α. είναι ενδεικτική. Έχουν προκαλέσει ένα πραγματικό μπάχαλο (ιδίως η πρώτη και ο τρίτος) και σε συνδυασμό με την παρορμητικότητα του Προέδρου της, να καταστήσουν την Επιτροπή «αξιοθέατο».
Ποιο είναι το ενδιαφέρον των κομμάτων της συμπολίτευσης; Το ενδιαφέρον τους περιορίζεται φυσικά στην εντολή που έχει λάβει από τη Βουλή να διερευνήσει, δηλαδή στο αν ο κ. Παπακωνσταντίνου διέπραξε τα αδικήματα για τα οποία κατηγορείται. Βέβαια, ένα νέο στοιχείο που αποκαλύφθηκε (όχι από την Προανακριτική, αλλά από τους οικονομικούς εισαγγελείς και από τη δίωξη του ηλεκτρικού εγκλήματος) αποδεικνύει ότι το στικάκι με τη «διορθωμένη» λίστα κατασκευάστηκε όταν ο κ. Παπακωνσταντίνου δεν ήταν πλέον υπουργός Οικονομικών και όταν το στικάκι ήταν στα χέρια του κ. Διώτη, πράγμα που καταρρίπτει εν πολλοίς την κατηγορία. Έτσι ο μοναδικός τρόπος να αποδειχθεί η ενοχή του κ. Παπακωνσταντίνου θα ήταν αν το ΣΔΟΕ αποδείκνυε ότι οι εξαδέλφες του πρώην Υπουργού είχαν εξάγει χρήματα, που δεν θα μπορούσαν να δικαιολογηθούν από τις δηλώσεις τους στην Εφορία.
Έτσι είμαστε μπροστά στο καίριο σημείο της διερεύνησης της εξεταζομένης υπόθεσης. Τι έχουμε μάθει μέχρι στιγμής επ’ αυτού; Οι μεν εξαδέλφες του πρώην Υπουργού τονίζουν σε δηλώσεις τους ότι όλες οι καταθέσεις τους στο εξωτερικό προέρχονται από εισοδήματα πλήρως δηλωθέντα στην Εφορία και ότι δεν έχουν κάνει καμία παρανομία, επομένως δεν είχαν τίποτα να κερδίσουν από μια συγκάλυψη. Οι δε αρμόδιες κρατικές ελεγκτικές υπηρεσίες (ΣΔΟΕ), δηλώνουν ότι τόσους μήνες δεν μπόρεσαν να κάνουν τους σχετικούς ελέγχους, λόγω έλλειψης στελεχών και υπερβολικού φόρτου εργασίας. Έτσι ο Πρόεδρος της Προανακριτικής έδωσε μια προθεσμία, νομίζω ενός μήνα στο ΣΔΟΕ, για να φέρει στην Επιτροπή τα αποτελέσματα των σχετικών ερευνών τους.
Έτσι φθάνουμε μπροστά στο προφανές συμπέρασμα: Αν τα αποτελέσματα των ερευνών του ΣΔΟΕ δικαιώσουν τις εξαδέλφες του, τότε ο κ. Παπακωνσταντίνου θα βγει καθαρός για το θέμα και με τη βούλα της Προανακριτικής. Αν όχι, ο κ. Παπακωνσταντίνου θα καταδικαστεί και δικαίως. Θα μπορούσαμε λοιπόν να πούμε: ας περιμένουμε να δούμε τι θα βγάλει το πόρισμα του ΣΔΟΕ. Νομίζω όμως ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Γιατί αν ήταν τόσο απλά, το πόρισμα θα ήταν ήδη στα χέρια της Προανακριτικής. Το ζήτημα του ελέγχου δύο ατόμων για το ΣΔΟΕ είναι τόσο εύκολο που θα το είχαμε -θα ‘πρεπε τουλάχιστον- πριν ακόμα συσταθεί η Προανακριτική Επιτροπή.
Φαίνεται ότι «κάτι» εμποδίζει το ΣΔΟΕ να βγάλει το πόρισμά του. Και αυτό το «κάτι» είναι ό,τι μια αθωωτική απόφαση για τον κ. Παπακωνσταντίνου δεν ωφελεί ΚΑΝΕΝΑ κόμμα και δεν θα συμπλέει για το λαϊκό αίσθημα (που περιμένει γενικά καταδίκες και όχι την αλήθεια για ένα δευτερεύον θέμα), ενώ μια καταδικαστική απόφαση ευνοεί ΟΛΑ τα κόμματα. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης, επειδή θα δικαστεί ένας «απατεώνας» που προέρχεται από τα κόμματα που κυβέρνησαν και κυβερνούν και σήμερα. Τα κόμματα της συμπολίτευσης, επειδή θα δικαιωθούν ως προς τη σύσταση της Προανακριτικής και θα εμφανιστούν αδιάφθορα και αποτελεσματικά, αφού δεν διστάζουν να καταδικάσουν όποιον έβλαψε τη χώρα, ακόμα και αν είναι δικός τους. Μια καταδίκη θα «δικαιώσει» τον κ. Βενιζέλο για την άμεση διαγραφή του κ. Παπακωνσταντίνου, θα διώξει τις ευθύνες από πάνω του και τέλος θα τον δικαιώσει για την επιμονή του να τον στείλει στην Προανακριτική.
Για τη συμπολίτευση είναι ζωτική ανάγκη να βρεθεί ο κ. Παπακωνσταντίνου στη θέση του αποδιοπομπαίου τράγου. Ίσως φανούν τα παραπάνω ως προσπάθεια κάλυψης του κ. Παπακωνσταντίνου. Πάντως προέρχονται από άνθρωπο που δεν τον γνωρίζει προσωπικά, δεν έχει ωφεληθεί απ’ αυτόν (το αντίθετο μάλιστα) και από το μοναδικό ίσως αρθρογράφο που έγραψε επτά (7) άρθρα προσωπικά εναντίον του, ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ.
Για μένα η εξέταση από Επιτροπή της Βουλής για τη χρήση της λίστας Λαγκάρντ θα είχε λόγο μόνον αν προσπαθούσε να μάθει: Ποια χρήση έκαναν οι Υπουργοί Οικονομικών Παπακωνσταντίνου, Βενιζέλος και Στουρνάρας, για να περιορίσουν τη φοροδιαφυγή και ποια συγκεκριμένα αποτελέσματα είχε η χρήση αυτή της λίστας Λαγκάρντ. Αλλά ποια κυβέρνηση θα μπορούσε να ψηφίσει με τέτοια έρευνα; Όσο για το αν ο κ. Παπακωνσταντίνου έκανε ή όχι τη συγκεκριμένη διαγραφή των εξαδέλφων του από τη λίστα, νομίζω ότι είναι τόσο εύκολο να αποδειχθεί η ενοχή του ή όχι, όπως προανέφερα, που δεν χρειάζονταν καν να συσταθεί η Προανακριτική.
Έτσι με τη σύσταση και λειτουργία της εν λόγω Επιτροπής, ούτε το δημόσιο συμφέρον υπηρετείται, ούτε η Αλήθεια, ούτε η λαϊκή απαίτηση για κάθαρση και τιμωρία. Γι’ αυτό και η Προανακριτική κατάντησε παιχνίδι στα χέρια της κας Κωνσταντοπούλου και των Κασιδιάρηδων.
Με λένε Πολυτεχνείο…
Του ΒΑΓΓΕΛΗ ΠΑΠΑΔΑΚΙ* Γειά σας με λένε Πολυτεχνείο. Είμαι ένα από τα πολλά εκπαιδευτικά ιδρύματα της Ελλάδας και είμαι πια...