Η σιωπή και η ανοχή διαιωνίζουν τη βία αναφέρουν οι εργαζόμενοι του Κέντρου Συμβουλευτικής Υποστήριξης Γυναικών Θυμάτων Βίας που λειτουργεί στο Ρέθυμνο τα τελευταία τέσσερα χρόνια προσφέροντας μια ανοιχτή αγκαλιά σε γυναίκες και όχι μόνο, οι οποίες έρχονται αντιμέτωπες με τον εφιάλτη της βίας. Με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών εργαζόμενοι και εθελοντές του κέντρου βρέθηκαν έξω από το Δημαρχείο Ρεθύμνου, όπου μοίρασαν φυλλάδια ενημερώνοντας τους πολίτες για το φαινόμενο της βίας στέλνοντας παράλληλα το μήνυμα σε όλες τις γυναίκες και όχι μόνο θύματα βίας να «σπάσουν» τη σιωπή τους και να ζητήσουν βοήθεια.
Σε σχετικές δηλώσεις της η Εύα Βασιλάκη, κοινωνιολόγος του Κέντρου Συμβουλευτικής Υποστήριξης Γυναικών Θυμάτων Βίας Ρεθύμνου ανέφερε: «Το κέντρο σήμερα για άλλη μια χρονιά τιμά την Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψη βίας κατά των γυναικών. Σήμερα όπως και κάθε μέρα θέλουμε να περάσουμε ένα ηχηρό μήνυμα κατά της κακοποίησης των γυναικών, κατά της έμφυλης βίας και θέλουμε να καλέσουμε όλες τις γυναίκες να σπάσουν τη σιωπή τους, να απευθυνθούν στο κέντρο, να μιλήσουν για το πρόβλημα που βιώνουν και να λάβουν την απαραίτητη στήριξη. Η βία κατά των γυναικών που έχει κυρίως την μορφή της ενδοοικογενειακής βίας χαρακτηρίζεται ως έγκλημα. Η σιωπή ωστόσο θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι το δεύτερο έγκλημα το οποίο συνδέεται με την κακοποίηση, διότι η σιωπή και η ανοχή της βίας διαιωνίζει το πρόβλημα».
Περισσότερες από 270 γυναίκες θύματα λεκτικής, συναισθηματικής, οικονομικής, ψυχολογικής και σεξουαλικής βίας στην προσπάθειά τους για μια νέα αρχή, χωρίς βία και πόνο, έχουν επισκεφτεί το κέντρο συμβουλευτικής υποστήριξης στο Ρέθυμνο.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΓΓΙΦ, που δόθηκαν στη δημοσιότητα, στο διάστημα από τις 19 Νοεμβρίου 2016 έως 19 Νοεμβρίου 2017, η 24ωρη τηλεφωνική γραμμή δέχθηκε 5.041 κλήσεις και 113 ηλεκτρονικά μηνύματα.
Επί του συνόλου των κλήσεων, οι 4,266 (85%) αφορούσαν καταγγελίες περιπτώσεων έμφυλης βίας. Από τις 3.034 κλήσεις (71%) αφορούσαν σε καταγγελίες των ίδιων των κακοποιημένων γυναικών, ενώ οι 1.232 κλήσεις (29%) αφορούσαν σε καταγγελίες από τρίτα πρόσωπα, κυρίως από φίλους/-ες, γονείς, άλλους συγγενείς και γείτονες.
Από τις 3.034 κλήσεις που αφορούσαν σε καταγγελίες των ίδιων των κακοποιημένων γυναικών, οι 2.432 κλήσεις (80%) αφορούσαν σε ενδοοικογενειακή βία με δράστη κυρίως το σύζυγο, οι 53 κλήσεις (2%) σε σεξουαλική παρενόχληση, οι 18 κλήσεις (1%) σε περιπτώσεις βιασμού, οι 54 κλήσεις (2%) αφορούσαν σε καταγγελία άλλων μορφών βίας, ενώ καμία κλήση δεν υπήρξε για πορνεία ή trafficking.
Τα αιτήματα των κλήσεων αφορούσαν: 1.516 κλήσεις (40%) σε ψυχοκοινωνική στήριξη, 976 κλήσεις (26%) σε νομική συμβουλευτική, 191 κλήσεις (5%) σε νομική βοήθεια, 251 κλήσεις (7%) σε αναζήτηση φιλοξενίας και 15 κλήσεις (0%) σε αναζήτηση εργασίας.
Από τις 3.034 γυναίκες που κάλεσαν τη γραμμή, οι 1.663 (50%) είναι μητέρες.
Από το σύνολο των γυναικών που κάλεσαν στην τηλεφωνική γραμμή προκύπτει ότι 2.484 (82%) είναι Ελληνίδες, 198 (7%) είναι μετανάστριες και 23 (1%) είναι ΑμεΑ.
Αντίστοιχα, το διάστημα από 1-11-16 έως 31-10-17, οι δομές της ΓΓΙΦ και των Δήμων δέχτηκαν 5.210 γυναίκες, εκ των οποίων οι 4.849 εξυπηρετήθηκαν από τα συμβουλευτικά κέντρα και οι 361 φιλοξενήθηκαν στους ξενώνες του δικτύου υποστήριξης γυναικών θυμάτων βίας.
«Οι γυναίκες που έχουν απευθυνθεί στο κέντρο τα τέσσερα χρόνια λειτουργίας ξεπερνούν τις 270. Είναι ένας αρκετά σημαντικός αριθμός. Αυτό σημαίνει ότι πια οι γυναίκες αρχίζουν να συνειδητοποιούν την κατάσταση την οποία βιώνουν και έρχονται στο κέντρο να λάβουν την στήριξη. Και βέβαια αυτός ο αριθμός δηλώνει και την αναγκαιότητα της ύπαρξης αυτής της δομής. Υπάρχει κάποιο κέντρο πια, υπάρχουν θέσεις από εξειδικευμένους επιστήμονες, κοινωνιολόγους, ψυχολόγους, νομική σύμβουλος, κοινωνική λειτουργό, στους οποίους κάθε γυναίκα μπορεί να απευθυνθεί και να ζητήσει βοήθεια. Η παρουσία του κέντρου δεν είναι μόνο για τα θύματα, είναι και για τον υπόλοιπο κόσμο, τους συμπολίτες μας, οι οποίοι μπορούν να απευθυνθούν και να λάβουν πληροφόρηση και για θέματα βίας, αλλά και για το πώς μπορούν να στηρίξουν ένα άτομο το οποίο βρίσκεται στο οικογενειακό, στο φιλικό, στο άγνωστο ακόμη περιβάλλον και το οποίο μπορούν να το παραπέμψουν στο κέντρο για να λάβει την απαραίτητη στήριξη. Η βία δεν κάνει διάκριση ούτε ηλικίας, ούτε κοινωνικο-οικονομικού στρώματος, αφορά όλες τις γυναίκες, όλων των ηλικιών. Αφορά όλες τις τάξεις, όλα τα επαγγέλματα. Η βία είναι ένα φαινόμενο το οποίο θα συνεχίσει να υπάρχει. Σίγουρα όμως η ύπαρξη των δομών σε όλη την Ελλάδα και όχι μόνο στο Ρέθυμνο βοηθά στο να έρχεται ο κόσμος κοντά σε επαφή με το φαινόμενο που λέγεται βία, διότι η βία δεν είναι ένα φαινόμενο ατομικού χαρακτήρα, αλλά ένα κοινωνικό φαινόμενο. Κάθε γυναίκα είναι μια διαφορετική προσωπικότητα και έχει ένα διαφορετικό αίτημα. Δεν υπάρχει τίποτα συγκεκριμένο. Έρχονται γυναίκες οι οποίες θέλουν να φιλοξενηθούν, εφόσον το οικογενειακό περιβάλλον είναι επικίνδυνο για τη σωματική ακεραιότητα τόσο της ίδιας όσο και των παιδιών της, έρχονται γυναίκες οι οποίες θέλουν στήριξη γιατί θέλουν να φύγουν και να χωρίσουν, υπάρχουν και γυναίκες οι οποίες θέλουν στήριξη για να μην διαλυθεί ο γάμος τους και να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν αυτή την κατάσταση και σε πολλές περιπτώσεις μέσω της στήριξης έχουμε να βελτιώνεται και η σχέση μεταξύ του ζευγαριού» μας είπε η κα Βασιλάκη.
