Του Ν.Ε. ΣΤΑΓΑΚΙ
Με αφορμή την υπογραφή στις 10/06/20 της σύμβασης για την ηλεκτρική διασύνδεση της Κρήτης με την Αττική, θα ήθελα να αναφερθώ στον αείμνηστο αφανή Ρεθεμνιώτη που ήταν ο αρχικός οραματιστής αυτής διασύνδεσης.
Αναφέρομαι στον αείμνηστο φίλο Γιάννη Εμμ. Βογιατζάκη ηλεκτρολόγο μηχανικό, ανώτερο στέλεχος της ΔΕΗ. Δυστυχώς μας άφησε χρόνους τον Οκτώβριο 2018. Για την ιστορία του θέματος μέχρι το 1991 και τη συμβολή του στο έργο θα σας μεταφέρω μερικά αποσπάσματα από δημοσίευση που είχε κάνει δυο μήνες μετά το θάνατό του στις 24-12-2018 ο συνάδελφος και φίλος του Γιάννη στην ΔΕΗ, Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλος.
«Ο Γιάννης Βογιατζάκης, εργάστηκε επί τριάντα πέντε χρόνια στη Διεύθυνση Μελετών-Κατασκευών Έργων Μεταφοράς της ΔΕΗ (ΔΜΚΜ), ανερχόμενος όλη την ιεραρχική κλίμακα, φτάνοντας στη θέση του διευθυντή Κλάδου Μελετών-Κατασκευών Γραμμών Μεταφοράς της ΔΜΚΜ, το 1983, και του διευθυντή της ΔΜΚΜ, το 1991, θέση που διατήρησε μέχρι τη συνταξιοδότησή του το 1999.
Κατά τη διάρκεια της μακράς και επιτυχούς σταδιοδρομίας του, οι κύριοι στόχοι του ως manager ήσαν μεταξύ των άλλων:
Η Διασύνδεση του ηλεκτρικού συστήματος Κρήτης με το ηπειρωτικό σύστημα. Η Διασύνδεση αυτή, ένα μεγάλο και σύνθετο τεχνικό έργο, θα περιλάμβανε: – δύο υποβρύχια καλώδια 150 KV, – δύο σταθμούς μετατροπής ρεύματος, στη Mεγαλόπολη και στα Λινοπεράματα Kρήτης, – δύο εναέριες γραμμές μεταφοράς ΣΡ 150 KV, στην Πελοπόννησο και Kρήτη.
Η σχεδίαση, μελέτη, τεχνικές προδιαγραφές, τεύχη διαγωνισμών του έργου έγιναν από τα στελέχη της ΔΜΚΜ με επικεφαλής τον Γιάννη Βογιατζάκη.
Για να διερευνηθεί η τεχνική δυνατότητα πόντισης των δύο υποβρυχίων καλωδίων, πραγματοποιήθηκε το 1987-88 «έρευνα του βυθού» από το Τμήμα γεωλογίας του Πανεπιστημίου Πατρών, με επικεφαλής τον καθηγητή Γ. Φερεντίνο, σε συνεργασία με τη ΔΜΚΜ με επικεφαλής τον Γιάννη Βογιατζάκη, που κατέληξε στην επιλογή της όδευσης των καλωδίων από τη Mονεμβασία Πελοποννήσου στις Mενιές Κρήτης, μήκους 150 χιλ/τρων και μέγιστου βάθους 1.150 μ.
Με βάση τα αποτελέσματα των μελετών της ΔΜΚΜ:
– Η Διεύθυνση Μελετών Συστήματος Π-Μ (ΔΜΣ Π-Μ, διευθυντής ο Α. Ρήγος) εκπόνησε την «Προμελέτη διασύνδεσης νήσου Kρήτης με το Eθνικό Διασυνδεδεμένο Σύστημα» που προσδιόρισε το κόστος κατασκευής, τις απώλειες ισχύος και ενέργειας και τις μελέτες ροής φορτίου και ολοκληρώθηκε τον Iούνιο 1988.
– Η Διεύθυνση Προγραμματισμού (ΔΠΡΓ, διευθυντής ο Μ. Μόσχοβιτς) εκπόνησε την «Mελέτη σκοπιμότητας Διασύνδεσης N. Kρήτης» που ολοκληρώθηκε τον Σεπτέμβριο 1988, στην οποία, για την κάλυψη των αναγκών της Kρήτης σε ηλεκτρική ενέργεια, γινόταν οικονομική σύγκριση τριών λύσεων:
(ι) Με αυτοδύναμη ανάπτυξη της τοπικής παραγωγής.
(ιι) Με Διασύνδεση ισχύος 2X300 MW και διακοπή της λειτουργίας της τοπικής παραγωγής.
(ιιι) Με Διασύνδεση ισχύος 2X150 MW και παράλληλη λειτουργία τοπικής παραγωγής.
Tο συμπέρασμα της μελέτης ήταν ότι οι δύο λύσεις της Διασύνδεσης ήσαν οικονομικά οριακά ισοδύναμες μεταξύ τους και καθεμία απ’ αυτές οριακά οικονομικότερη από τη λύση της αυτοδύναμης ανάπτυξης της παραγωγής.
Τον Φεβρουάριο 1988 -πριν από την ολοκλήρωση των μελετών- επιλέχτηκε με πολιτική απόφαση, μετά εισήγηση της τότε Διοίκησης της ΔΕΗ, η Διασύνδεση ισχύος 2X300 MW με διακοπή της λειτουργίας της τοπικής παραγωγής.
Μετά την ολοκλήρωση των μελετών τους, οι τρεις αρμόδιες Διευθύνσεις (ΔΜΣ Π-Μ, ΔΠΡΓ, ΔΜΚΜ), με κοινή εισήγησή τους τον Απρίλιο 1990, υπέβαλαν στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΔΕΗ την πρόταση να επιλεγεί η λύση της Διασύνδεσης ισχύος 2X150 MW με παράλληλη λειτουργία τοπικής παραγωγής, την οποία το Διοικητικό Συμβούλιο έκανε ομόφωνα δεκτή.
Τον Μάιο 1991, επιλέχτηκε η λύση της αυτοδύναμης παραγωγής χωρίς Διασύνδεση με πολιτική απόφαση, μετά εισήγηση της νέας Διοίκησης ΔΕΗ.
Εύχομαι το όραμα του Γιάννη Εμμ. Βογιατζάκη να γίνει πραγματικότητα».
