ΥΨΗΛΑ ΠΟΣΟΣΤΑ ΕΠΟΧΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ ΕΜΦΑΝΙΖΕΙ Η ΚΡΗΤΗ
Η «συρρίκνωση» της καλοκαιρινής σεζόν απειλεί τις τουριστικές επιχειρήσεις
•Ζητούμενο η επίτευξη του στόχου της αύξησης των εσόδων, της ενίσχυσης της απασχόλησης και της βιωσιμότητας των επιχειρήσεων του κλάδου, σύμφωνα με έρευνα του Ξ.Ε.Ε.
Κάθε δυνατή προσπάθεια για να διατηρηθεί «ζωντανή» η τουριστική ζήτηση μέχρι και το τέλος Οκτωβρίου, σε μια προσπάθεια να επιτευχθεί ο πολυπόθητος στόχος της επιμήκυνσης της σεζόν, που θα επιφέρει επιπλέον έσοδα, θα προσφέρει θέσεις απασχόλησης και θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να υπάρξει πιο ομαλή εξέλιξη στις πληρότητες, κατά τη διάρκεια του έτους, δίνουν οι ιδιοκτήτες των τουριστικών επιχειρήσεων και οι εκπρόσωποι των τουριστικών φορέων της Κρήτης.
Το φαινόμενο της εποχικότητας στις αφίξεις τουριστών αποτελεί το σημαντικότερο πρόβλημα που ο κλάδος καλείται να αντιμετωπίσει, καθώς οι επιπτώσεις στην απασχόληση, στην εθνική οικονομία αλλά και στην οικονομική κατάσταση των επιχειρήσεων είναι σημαντικές, με αποτέλεσμα πολλές ξενοδοχειακές και άλλες επιχειρήσεις να παλεύουν για την επιβίωσή τους.
Το πρόβλημα και οι επιπτώσεις της ύπαρξης έντονης τουριστικής κίνησης κυρίως τους τρεις «παραδοσιακούς» καλοκαιρινούς μήνες, είναι εμφανές και στην Κρήτη, καθώς σύμφωνα με έρευνα του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΞΕΕ), παρατηρείται ότι οι περιφέρειες με την εντονότερη εποχικότητα είναι τα Ιόνια Νησιά, το Νότιο Αιγαίο και η Κρήτη, ενώ αντίθετα οι περιφέρειες Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, Ηπείρου και Αττικής εμφανίζουν σημαντικά χαμηλότερη εποχικότητα σε σχέση με την επικράτεια. Ειδικότερα, ο δείκτης εποχικότητα στα Ιόνια Νησιά ανέρχεται σε 60, 50%, στο Νότιο Αιγαίο 55, 80%, στην Κρήτη 54, 90% στη Θεσσαλία 47, 80% και στη Δυτική Μακεδονία 45, 90%.
Σύμφωνα με το Ξ.Ε.Ε., βασική αιτία του φαινομένου της εποχικότητας στην Ελλάδα, είναι η παγίωση τουριστικής ανάπτυξης, βάσει των καιρικών και γεωγραφικών συνθηκών της χώρας, ενώ το πρόβλημα είναι σημαντικά εντονότερο στη χώρα μας, σε σχέση με ανταγωνίστριες χώρες (Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία).
Όπως επισημαίνει η μελέτη, οι τουρίστες με την υψηλότερη εποχικότητα προέρχονται από την Τσεχία, την Πολωνία, τη Νορβηγία, την Αυστρία, την Ιταλία και τη Δανία, ενώ τη χαμηλότερη εποχικότητα εμφανίζουν οι τουρίστες που προέρχονται από την Κύπρο, την Ιαπωνία, την Τουρκία, την Κίνα, τη Βουλγαρία και τις ΗΠΑ. Επιπλέον, η Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία και η Ιταλία, χώρες με τα υψηλότερα μερίδια αφίξεων σε καταλύματα στην Ελλάδα (οι οποίες μάλιστα σαν σύνολο αντιπροσωπεύουν το 39,4% των αφίξεων) εμφανίζουν εποχικότητα υψηλότερη από τη μέση εποχικότητα του εισερχόμενου τουρισμού.
Ο πρόεδρος του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου αναφερόμενος στον σκοπό της μελέτης, μεταξύ άλλων, επισήμανε: «Η υψηλή εποχικότητα στη ζήτηση του Ελληνικού τουριστικού προϊόντος αποτελεί μια παθογένεια που όλοι αναγνωρίζουμε ως σημαντική αβελτηρία στην προσπάθεια μεγιστοποίησης των ωφελειών της Ελληνικής οικονομίας από τον τουρισμό. Συγχρόνως υπονομεύει τη βιωσιμότητα των Ελληνικών τουριστικών επιχειρήσεων, διότι κακά τα ψέματα, καμία επιχείρηση, όσο επιτυχημένη και εάν είναι η εκμετάλλευσή της, δεν μπορεί να επιβιώσει 12 μήνες, δουλεύοντας μόνο τους 4 ή 5 από αυτούς».
Τέλος, σύμφωνα με τη μελέτη, κομβικό ρόλο στην άμβλυνση της εποχικότητας του ελληνικού τουρισμού, θα έχουν οι ειδικές τοπικές συμφωνίες εποχικότητας, όπου το υπουργείο Τουρισμού καλείται να αναλάβει το συντονιστικό ρόλο στην κατάρτισή τους και τον εποπτικό ρόλο στην υλοποίησή τους.