Αντιμέτωποι με έναν νέο φορολογικό εφιάλτη ήρθαν φέτος εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίοι επιτηδευματίες και ελεύθεροι επαγγελματίες, οι οποίοι κατά τη διάρκεια του 2013 είτε απέκτησαν πενιχρά εισοδήματα από την άσκηση των δραστηριοτήτων τους είτε είχαν ζημιές αντί για κέρδη.
Το νέο σύστημα φορολόγησης για τις ατομικές επιχειρήσεις έφερε φόρους για ανύπαρκτα εισοδήματα, αφού υπολογίστηκε φόρος 26% από το «πρώτο ευρώ» συν προκαταβολή 55% για το επόμενο έτος. Κι όλα αυτά, ακόμα και για πλασματικά εισοδήματα που προσδιορίζονται με βάση τα τεκμήρια.
Οι νέες επαχθείς φορολογικές ρυθμίσεις του ν. 4110/2013 με τις οποίες καταργήθηκαν όλα τα αφορολόγητα όρια και οι φοροαπαλλαγές και επιβλήθηκε φόρος 26% από το πρώτο ευρώ του καθαρού φορολογητέου εισοδήματος για τις ατομικές επιχειρήσεις, σε συνδυασμό με τις ήδη ισχύουσες διατάξεις για τα τεκμήρια διαβίωσης και την επιβολή προκαταβολής φόρου 55%, εκτίναξαν φέτος στα ύψη τις φορολογικές επιβαρύνσεις.
Tο εισόδημα των φυσικών προσώπων φορολογήθηκε με διαφορετικό τρόπο, ανάλογα με την πηγή προέλευσης, δηλαδή άλλη κλίμακα προβλέπεται για μισθωτούς – συνταξιούχους, άλλη για αυτοαπασχολούμενους και άλλη κλίμακα για όσους αποκτούν εισόδημα από ακίνητα.
Η Ελλάδα είναι από τις λίγες χώρες στην Ευρώπη όπου, ο φόρος που πληρώνουν οι πολίτες υπολογίζεται ανάλογα με το επάγγελμά τους. Αυτό, πέραν του ότι αποτελεί μία κατάφορη παραβίαση του Συντάγματος και μία εξαιρετικά μεγάλη αδικία, πέραν από την προσβολή των πολιτών, έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση της φορολογικής συνείδησης και την ένταση της φοροδιαφυγής.
Επομένως με την υπερφορόλογηση το κράτος έχει ένα προσωρινό όφελος, σε βάθος χρόνου όμως η ζημιά του είναι πολύ μεγαλύτερη, αφού οι επιχειρήσεις και οι ελεύθεροι επαγγελματίες αδυνατούν να συνεχίσουν τη λειτουργία τους λόγω και της εξοντωτικής φορολογίας. Η αγορά γεμίζει λουκέτα, απολύονται εργαζόμενοι, χάνονται εισφορές από τους ασφαλιστικούς οργανισμούς και έσοδα που θα εισέπραττε το κράτος αν συνέχιζαν να λειτουργούν οι επιχειρήσεις.
Χρειαζόμαστε ένα φορολογικό σύστημα δίκαιο, λογικό και κυρίως σταθερό. Οι συνεχείς αλλαγές αποδιοργανώνουν και εξοντώνουν τις επιχειρήσεις. Κανένας σοβαρός επενδυτής δεν θα επενδύσει στην χώρα μας όσο επικρατεί αυτό το μπάχαλο με την φορολογία μας.
Λογικοί φορολογικοί συντελεστές τόσο στο εισόδημα, όσο και στο ΦΠΑ και στην φορολογία ακινήτων, σταθερότητα και καθαρότητα προθέσεων από την πλευρά του Κράτους.
Ας εφαρμοστεί επιτέλους το Σύνταγμα της χώρας μας που προβλέπει ότι:
Άρθρο 4§5 Συντάγματος:
«Οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους».
Η εφαρμοζόμενη φορολογική πολιτική προσβάλλει την συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή της φορολογικής ισότητας που απαιτεί οι πολίτες να συνεισφέρουν στα δημόσια βάρη «ανάλογα με τις δυνάμεις τους», διότι παραβλέπει την πραγματική φοροδοτική ικανότητα του καθενός. Επίσης φορολογείται διαφορετικά το ίδιο ποσό εισοδήματος ανάλογα με την πηγή προέλευσής του (από μισθούς-συντάξεις, από εμπορικές επιχειρήσεις, από ακίνητα κλπ.)
* Ο Σταύρος Βουρβαχάκης είναι οικονομολόγος
