Ας πούμε ένα γεια χαρά!
κι έχετε γεια βρυσούλες…
Δεν ξαναστένω μπλιό κουκιά,
μα ούτε και φασούλες!
Ήμασταν έτοιμοι ακόμη και να πεινάσουμε,
αποδεχόμενοι μια νέα Ελληνική Εθνική Πατριωτική και περήφανη στάση, από τη νέα τάξη πραγμάτων, της «Ανοιξης του Γενάρη»,
για τη χώρα μας.
Αλλά…
Μέσα στο καταχείμωνο,
πού βρίσκονταν η Χώρα…
Άνοιξη περιμέναμε;
Ε! Μα τί λέμε τώρα…
Τελικά θα μάς αποτελειώσουν, αφού φόρτωσαν τις Ελπίδες του λαού σε μνημονιακά γερμανικά καμιόνια για εκτέλεση
ή έστω φορτώθηκαν τις Ελπίδες του λαού
στους ανήμπορους ώμους τους
χωρίς κανένα μέλλον, χωρίς καμία προοπτική παριστάνοντας τους τιμωρούς μηχανοδηγούς στην πιο τρελή Ελληνική αμαξοστοιχία… Στον συρμό του θανάτου.
Τιμωρώντας τούς Έλληνες πού επί τόσα χρόνια! Ανεχόταν κι ανεχόταν, κι όμως χαμπάρι δεν έπαιρναν για το οργανωμένο έγκλημα πού γινόταν σε βάρος τους από άλλους σωτήρες….και το απέραντο βύθισμα στο οικονομικό τέλμα.
Γι’ αυτό…
Τί είμαστε; σου λένε…
Απατεώνες είμαστε;
Λένε μερικοί ή μερικές….
Μάγοι θα γινόμασταν;
Δηλαδή σού λένε κατάμουτρα…
-Φταίμε εμείς… Λαέ της πλάκας…
Ότι είσαι ‘συ… μιαμιάκας;
Η γούνα ήτανε ραμμένη…
Δείτε και την… Ειδομένη…
Μας μιλάτε για ελπίδα.
Μα… δεν έχετε Πατρίδα.
Γι’ αυτό έχουν αυτή την αυτοκτονική σαρκαστική άνεση, διάθεση που μοιάζει με αυτοπεποίθηση, και με ηπιώτατους χαρακτηρισμούς πολιτική αδιαφορία, και απάθεια απεγκεφαλισμένων.
Δεν μιλούν… Δεν εξηγούν καν.
Αισθάνεσαι απλά ότι άλλαξε ο Χαλίφης.
Οι φόροι ίδιοι, και απειλούνται χειρότεροι.
Ελπίδα προσδοκία χαρά δημιουργία… μηδέν.
Τέσσερα λέει δισεκατομμύρια θα μοιράσει το Υπουργείο ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ σε επιχειρήσεις Τζάμπα!
Αυτό το τζάμπα πολύ κοστίζει πάντα.
Θα επιδοτηθούν Επιχειρήσεις κατά 100%, στην επιλέξιμη δαπάνη τους, με προϋπόθεση αύξησης του σχήματος με συνενώσεις, και προϋπόθεση να μη χρωστάς ΙΚΑ και ΦΠΑ.
Δηλαδή οι θαμμένοι της οικονομικής ύφεσης θα παραμείνουν νεκροί.
Φυσικά δεν εξαιρούνται ευρωπαϊκές επιχειρήσεις άλλων κρατών, που μάλιστα θα τους εξασφαλισθεί σταθερό φορολογικό σύστημα σε βάθος 20ετίας.
Δηλαδή τα λεφτά θα τα πάρουν οι μάγκες τού εξωτερικού.
Δηλαδή για να ‘χεις Ελπίδα, στον τόπο αυτό πρέπει να ξεχάσεις την ελληνική σου ιθαγένεια, να πας στο εξωτερικό να συστήσεις μια επιχείρηση ξένη στα χαρτιά και μετά να έρθεις εδώ για παραγωγικές δραστηριότητες και επενδύσεις.
Αυτό είναι σχέδιο ανασυγκρότησης της ελληνικής οικονομίας;
Όχι βέβαια.
Υπάρχει άπλα μια παγκοσμιοποιημένη πια οικονομία και το γωνιακό μαγαζάκι που του διώξανε τους πελάτες δεν θέλει να κάνει φραπέ!
Και τούτοι εδώ τί παριστάνουν;
Γιατί προτιμούν την ένοχη σιωπή από την τραγική αλήθεια;
Μ’ αυτόν θα μπορούσε ο λαός να τολμήσει.
Να κάνει απελευθερωτικό πατριωτικό αγώνα!
Και γι’ αυτό αποφάσισε να ρισκάρει…
Ήταν η τελευταία ζαριά του;
Και τώρα ο Λαός πικραμένος και προπάντων απογοητευμένος λέει… μονολογώντας…
-Πάλι ντόρτια ήφερα;
Γι’ αυτό δεν τούς κατηγορώ.
Αλλά τραγικά σιωπώ.
Ρέθυμνο 12/3/2016
Κωστής Ι.Γ. Καλλέργης
Κιγκ