Το σεμινάριο θα ξεκινήσει την Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2013 και θα ολοκληρωθεί σε 10 δίωρες εβδομαδιαίες συναντήσεις.
Οι στόχοι του σεμιναρίου αυτού είναι οι εξής:
1. Να προσφέρει έγκυρες επιστημονικές πληροφορίες σχετικά με τις ψυχικές διαταραχές.
2. Να εκπαιδεύσει τους συγγενείς να αντιμετωπίζουν κατάλληλα τους ασθενείς, μέσα από την απόκτηση στρατηγιών επίλυσης προβλημάτων.
3. Να συμβάλλει στη βελτίωση του τρόπου επικοινωνίας με τον ψυχικά ασθενή.
4. Να βελτιώσει την ικανότητα διαχείρισης των συναισθηματικών προβλημάτων.
5. Να ενδυναμωθούν τα μέλη της οικογένειας και να υποστηριχθούν συναισθηματικά.
6. Να προάγει την ενεργοποίηση ενός δικτύου οικογενειών, με σκοπό την αποφυγή της κοινωνικής απομόνωσης και του στιγματισμού.
Πιο συγκεκριμένα, το πρόγραμμα του ψυχοεκπαιδευτικού σεμιναρίου που θα πραγματοποιήσει το Κ.Ψ.Υ. Ρεθύμνου είναι:
• 13/11/2013 «Τι μπορούμε να κάνουμε μαζί»: Γνωριμία, προσδοκίες και στόχοι του σεμιναρίου».
• 20/11/2013 Ψυχωσικές διαταραχές: Συμπτώματα, πορεία, συχνότητα, διάγνωση.
• 27/11/2013 Τα αίτια των ψυχωσικών διαταραχών.
• 4/12/2013 Θεραπεία (1): Φαρμακευτική αγωγή.
• 11/12/2013 Θεραπεία (2): Ψυχοκοινωνικές παρεμβάσεις. Ο ρόλος της οικογένειας στη θεραπευτική προσπάθεια.
• 18/12/2013 Ζώντας με έναν άνθρωπο με ψύχωση. Στρατηγικές αντιμετώπισης και πρακτικές συμβουλές για την καθημερινότητα.
• 8/01/2014 Τρόποι επικοινωνίας με τον ασθενή: εκπαίδευση σε δεξιότητες και τεχνικές επίλυσης προβλημάτων.
• 15/01/2014 Υποτροπές, κρίσεις και επείγουσες καταστάσεις: Σχέδιο δράσης για την αντιμετώπισή τους.
• 22/01/2014 Μιλώντας για τα συναισθήματά μας. Αντιμετωπίζοντας το κοινωνικό στίγμα, τους μύθους και τις προκαταλήψεις. Σύλλογοι οικογενειών για την ψυχική υγεία.
• 29/01/2014 «Τι κάναμε μαζί»: Κλείσιμο σεμιναρίου-αξιολόγηση.
Περισσότερες πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής στο Κέντρο Ψυχικής Υγείας (Δημοκρατίας 24) τηλ.: 28310 20979, 28310 20799. e-mail: info@cepsyre.gr. Οι συμμετοχές θα είναι περιορισμένες και θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.
Συγκεκριμένα, σε ανακοίνωσή του το Κέντρο Ψυχικής Υγείας αναφέρει: «Ψυχική ασθένεια, ένας όρος που χρησιμοποιείται για να εκφράσει μια μεγάλη ομάδα διαταραχών που προκαλούν προβλήματα στη σκέψη, στο συναίσθημα και τη συμπεριφορά του ανθρώπου αλλά και στην επικοινωνία του με το συνάνθρωπο. Η ψυχική ασθένεια μπορεί να προσβάλει άτομα κάθε ηλικίας, παιδιά, εφήβους, ενήλικες και ηλικιωμένους και μπορεί να παρουσιαστεί σε κάθε οικογένεια. Η χρόνια και σοβαρή ψυχική διαταραχή δεν επηρεάζει μόνο τα άτομα που νοσούν, αλλά και τις οικογένειές τους. Έτσι, οι θεραπευτικές παρεμβάσεις πρέπει να απευθύνονται τόσο στον ασθενή όσο και στην οικογένεια.
Οι θεραπευτικές παρεμβάσεις που απευθύνονται στις οικογένειες των ατόμων με ψύχωση διαφέρουν στα χαρακτηριστικά, αλλά και στις μεθόδους που ακολουθούν, ωστόσο, τείνουν να «μοιράζονται» ορισμένες βασικές προϋποθέσεις: (1) η ψύχωση θεωρείται και αντιμετωπίζεται ως ασθένεια (2) το οικογενειακό περιβάλλον δεν αποτελεί αιτιοπαθογενετικό παράγοντα για την ασθένεια (3) με την κατάλληλη εκπαίδευση και υποστήριξη οι οικογένειες θεωρούνται συμπληρωματικά μέλη της θεραπευτικής ομάδας (4) οι παρεμβάσεις αποτελούν μέρος ενός θεραπευτικού «πακέτου» που χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με τη φαρμακευτική αγωγή.
Η ψυχοεκπαίδευση έχει ορισθεί από τον Anderson (1986) ως «Η φροντίδα που εφιστά την προσοχή της στο οικογενειακό σύστημα, χωρίς να αδιαφορεί για την πιθανή συνδρομή των βιολογικών, ψυχολογικών και επαγγελματικών συστημάτων. Σκοπός της είναι να αναπτύξει μία δυνατή θεραπευτική συμμαχία, η οποία θα στηρίζει τους ασθενείς μέσα στην κοινότητα και θα μειώνει τον κίνδυνο υποτροπών χωρίς να οδηγεί σε υπερβολικό άγχος τις οικογένειες των ασθενών».
Πρόσφατες μελέτες υποδεικνύουν ότι οι οικογένειες προκειμένου να γίνουν αποτελεσματικοί συνεργάτες στη θεραπεία του άρρωστου συγγενή τους χρειάζονται εκπαίδευση για την ασθένεια (συμπτώματα, αιτιολογία, πρόγνωση) αλλά και σε συγκεκριμένες δεξιότητες. Οι ψυχοεκπαιδευτικές παρεμβάσεις είναι, συνεπώς, αποτελεσματικές όταν παρέχουν λεπτομερή πληροφόρηση για την ασθένεια, όταν εκπαιδεύουν σε μηχανισμούς επίλυσης προβλημάτων και όταν προσφέρουν πρακτική και συναισθηματική υποστήριξη. Μεγάλος αριθμός κλινικών μελετών έχουν δείξει ότι τα ψυχοεκπαιδευτικά προγράμματα μειώνουν τα ποσοστά των υποτροπών, βελτιώνουν την πορεία και έκβαση της ασθένειας και βελτιώνουν την αίσθηση ευημερίας της οικογένειας».
