Νομίζω ότι αυτή τη χαώδη εποχή με την πανσπερμία ιδεών και θεωριών, αυτό που προέχει είναι το δια ταύτα της εφαρμογής ενός υπέρ κομματικού πλαισίου και μιας μεγάλης και ισχυρής κοινωνικής συμφωνίας, που θα αποτελεί και μια νέα εθνική αφήγηση της Ελλάδας. Είναι ωραίο να ακούγονται πολλές φωνές όμως ταυτόχρονα άσχημο να υπάρχει το σύνδρομο εξουσίας και η εμμονή της κυριαρχίας. Αυτό το τελευταίο βέβαια είναι και η διαχρονική αρρώστια που είναι ταυτόσημη με τη ζωή.
Έτσι, κάποιες φορές μοιάζει η πολιτική ζωή της χώρας με ζούγκλα, όπου επικρατεί όποιος φωνάζει πιο δυνατά. Δηλαδή ότι κάνουν οι χιμπατζήδες όταν εκλέγουν αρχηγό χτυπώντας το στήθος. Είναι πρωταρχική κοινωνική ανάγκη να υπάρξουν γενικές αρχές και παραδοχές, οι οποίες θα κατευθύνουν τον πολιτικό λόγο, ώστε να υπάρχουν λύσεις στα σημερινά καυτά και προτού ώρα προβλήματα. Χωρίς αυτό το θεσμικό, θα μπορούσα να πω, χάρτη η κατάσταση γίνεται αδιέξοδη με πληθώρα απόψεων και λύσεων μόνο σε θεωρητικό επίπεδο, που κατά τη γνώμη μου είναι μια μεταμφιεσμένη μπουρδολογία. Όμως φαινομενικά δημιουργεί μια αίσθηση ότι μπορεί να δώσει ελπίδα.
Γι’ αυτό πιστεύω πολύ στους θεσμούς και στις αξίες της δημοκρατικής διαδικασίας και στηρίζω το «ουδείς πολίτης δικαιούται άγνοια νόμου». Το σημαντικότερο είναι η αναγνώριση της αξίας των κανόνων, των οποίων η εφαρμογή προστατεύει την κοινωνία και οδηγεί στην ευημερία.
Ποιο νομίζετε αγαπητοί ότι είναι το πρόβλημα της χώρας μας και γενικά της παγκόσμιας κρίσης; Δεν είναι ούτε πολύπλοκο ούτε πολυσύνθετο ούτε πολυεπίπεδο (το αίτιο όχι τα αποτελέσματα). Είναι για τη χώρα μας ο αντισυνταγματικός ν. 1266/82 που επέτρεψε τον δανεισμό του κράτους για καταναλωτικές δαπάνες, ενώ το σύνταγμά μας προβλέπει δανεισμό μόνο για παραγωγικό σκοπό και έργα υποδομών. Είναι για την παγκόσμια κρίση η παράνομη χορήγηση χρήματος από την κεντρική τράπεζα με μηδενικό επιτόκιο (τζάμπα χρήμα δηλαδή) δίχως επαρκής εγγύηση για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Ο εγκληματίας κι υπαίτιος της κρίσης λοιπόν έχει όνομα και ταυτότητα κι ονομάζεται Άλαν Γκρίνσπαν επινοητής της κεντρικής τράπεζας (FED) των Η.Π.Α. Αποτέλεσμα της συστολής χορήγησης χρήματος ήταν η υπερτροφία του τέρατος της οικονομίας, ώστε πλέον να είναι πιο δυνατό από την πολιτική.
Είναι πολύ σημαντικό να γίνει κατανοητό ότι αν παρέμβει η πολιτική είτε με παραγραφές χρέους είτε με εκτύπωση χρήματος συμβαίνει το παράδοξο να γίνουν οι μεγάλο οφειλέτες ζάμπλουτοι και η αξία νομίσματος λιγότερη από του χαρτιού που εκτυπώθηκε.
Νιώθω ικανοποίηση που με το δικό μου τρόπο επιτελώ το καθήκον μου και με τη δράση μου επιβλήθηκε το μεγαλύτερο πρόστιμο ιστορικά από την αρμόδια επιτροπή κεφαλαιαγοράς στη μεγαλύτερη επενδυτική εταιρεία στη χώρα μας.
Είναι παρηγοριά και μοναδική ελπίδα οι ανεξάρτητες ρυθμιστικές αρχές και η δικαιοσύνη που όμως για να λειτουργήσει απαιτεί πλήρη αιτήματα και καταγγελίες από πολίτες με επιμονή, αντοχή, γνώση και πεποίθηση. Αυτός κατά τη γνώμη μου είναι ο δρόμος που μπορεί να οδηγήσει την πολιτική σε μια αναδημιουργία για ανοικοδόμηση της κοινωνίας και επαναφορά της οικονομίας στο ρόλο του υπηρέτη κι όχι του δυνάστη εξουσίας. Ο θεσμός της εποπτείας και δικαιοσύνης αυτή την τόσο παραπλανητική εποχή, είναι νομίζω η κορυφαία προτεραιότητα και το σημείο φοράς του πνευματικού κι ανθρώπινου πολιτισμού.
