Θετικά μηνύματα για την αξία της μουσικής και στο χώρο της επιστήμης

Μεγάλη πρόκληση για ένα μουσικόφιλο το 2^ο Φεστιβάλ Φιλαρμονικών και Μουσικών Συνόλων, αλλά μεγαλύτερη για έναν εθισμένο στη διοργάνωση εκδηλώσεων, να ζήσει, από το παρασκήνιο, τον πυρετό των διοργανωτών, κυκλοφορώντας αθέατα ανάμεσα στους συμμετέχοντες.

Μια ανησυχία για το αποτέλεσμα ήταν δικαιολογημένη. Δεν είναι εύκολο να συντονίζεις φεστιβάλ με συμμετοχές κάθε ηλικίας και παρουσίες κορυφαίων μουσικών, που θεωρούνται κορυφαίοι στο χώρο τους, σε μια εποχή που όλα δοκιμάζονται από τη γενική κρίση. Ο εμπνευστής όμως της όλης αυτής προσπάθειας μας έχει πείσει από καιρό για τις μεγάλες του δυνατότητες και στον οργανωτικό τομέα.

Ο Αντώνης Μαυράκης από τα εφηβικά του χρόνια ακόμα που τον ζήσαμε στην οικογένεια της Πειραματικής Συμφωνικής Ορχήστρας, έδειχνε μια λαχτάρα να συμμετέχει πιο ενεργά, υπηρετώντας στην ουσία το σκοπό και τη διαδικασία της όλης διοργάνωσης μιας συναυλίας. Δεν είχε κανένα λόγο να το κάνει. Απλά ικανοποιούσε μια εσωτερική ανάγκη να νοιώθει πιο ενεργός λειτουργός του πολιτισμού. Κι όταν του δόθηκε η ευκαιρία μας ξάφνιασε πρώτα με τη δημιουργία του Μουσικού Καρπού, στη συνέχεια με την καλλιέργεια της μουσικής παιδείας στα σχολεία και τώρα με τη διοργάνωση ενός φεστιβάλ τόσο αξιοπρόσεκτου όπως αυτό των Φιλαρμονικών και Μουσικών Συνόλων.

Εκμεταλλευτήκαμε την ευκαιρία που μας έδωσε ακούσια μια εκ των διδύμων δεσποινίδων Μαυράκη, που είχε νοσταλγήσει υπερβολικά τον πατέρα της (τον οποίο φυσικά είχε τέσσερις μέρες να δει λόγω υποχρεώσεων) και δεν του επέτρεπε να έρθει νωρίτερα στο χώρο των σεμιναρίων, για να ζήσουμε την ατμόσφαιρα εντελώς ανεπηρέαστοι. Κι ήταν αλήθεια πως είχαμε αναζητήσει αυτό το κλίμα της προετοιμασίας, το άκουσμα του κουρδίσματος, τα χαριτωμένα «φάλτσα» των αρχάριων μουσικών…

Ευτυχώς για μας δεν συναντήσαμε βλέμμα ενοχλημένων δασκάλων σε όσες αίθουσες βρεθήκαμε τυχαία. Και οι γονείς που περίμεναν υπομονετικά στα πολύχρωμα παγκάκια του 2^ου Δημοτικού Σχολείου, φιλόξενου πάντα χώρου για τέτοιες διοργανώσεις, αντάλλασαν θερμά σχόλια, χωρίς φυσικά να υποψιάζονται ότι δημοσιογραφικόν ους είχε τεντωθεί για τα καλά μη χάσει λέξη.

Η επίσκεψη αυτή μας έδωσε την ευκαιρία να μιλήσουμε με αξιόλογους μουσικούς και να χαρούμε που ανάμεσά τους ήταν και «δικά μας παιδιά» όπως η Κατερίνα Λιουδάκη.

Η Κατερίνα μας που από μικρή έδειχνε ότι θα διαπρέψει. Σήμερα ανήκει στη μπάντα του Δήμου Αθηναίων και διδάσκει σε διάφορα ωδεία. Αν και σεμνή πάντα εξακολουθεί να θεωρείται από τις πιο επιτυχημένες καθηγήτριες κλαρινέτου και να είναι περιζήτητη σε σεμινάρια του οργάνου που διδάχτηκε. Κι ήταν φυσικό να την καλωσορίσουμε με θέρμη και να της εκφράσουμε τη χαρά μας που τιμά τον τόπο της συμμετέχοντας σε σπουδαίες καλλιτεχνικές παρουσιάσεις όπως για παράδειγμα εκείνο το μοναδικό project, πολύ πρόσφατα, με πρωτοποριακό μουσικό και ιδεολογικό περιεχόμενο, το οποίο κατάθεσε μια ενδιαφέρουσα πρόταση για το πολυσυζητημένο «πολιτικό τραγούδι του σήμερα» μέσα από μετά-κλασικές, πειραματικές ακόμα και avant garde φόρμες με στοιχεία από το rock, την jazz ή ακόμα και την ηλεκτρονική μουσική.

Όπως μας είπε και η Κατερίνα δεν θα μπορούσε να λείψει από τη διοργάνωση αυτή έχοντας πάντα εμπιστοσύνη στις πρωτοβουλίες του Αντώνη Μαυράκη που μεγάλωσαν μαζί στα μουσικά φυτώρια της πόλης. Για το συγκεκριμένο φεστιβάλ εξέφρασε την μεγάλη της ικανοποίηση για την επιτυχία του και ευχήθηκε να ξαναβρεθούμε σε πολλές ακόμα διοργανώσεις.

Ενθουσιασμένη από τη διοργάνωση και η Κάλια Κανακαράκη που συμμετείχε στο σεμινάριο σαν σπουδάστρια Master Class σαξοφώνου, με τον δρα Γιάννη Μιράλη σπουδαίο Κύπριο μουσικό.

Ιδιαίτερα με τον δρα Μιράλη είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε και για τα νέα επιτεύγματα της μουσικής γενικά που μπήκε για τα καλά και με απόλυτη επιτυχία στα «χωράφια» της θεραπευτικής αγωγής διαφόρων περιπτώσεων και ψυχοσωματικών προβλημάτων.

Με τη μεγάλη του εμπειρία στο χώρο ο δρ Μιράλης, που εκτός από σολίστ στο σαξόφωνο είναι και διακεκριμένος μουσικοπαιδαγωγός, μας μίλησε για τα προγράμματα που εφαρμόζονται με επιτυχία σε χώρες στο εξωτερικό, κάποια γίνονται και στην Κύπρο αλλά έχει δημιουργηθεί θετικό κλίμα και στην Ελλάδα για να πραγματοποιηθούν.

Είναι η μουσική σαν θεραπευτική αξία με θαυμάσια αποτελέσματα σε περιπτώσεις κυρίως άγχους και αναπνευστικών προβλημάτων.

Κάποιοι μάλιστα γνωστοί μουσικοί σήμερα, όπως μας τόνισε ο Κύπριος καθηγητής, εξελίχθηκαν σε μεγάλη ηλικία όταν τυχαία ξεκίνησαν πνευστά με εντολή του γιατρού τους για την ενίσχυση των πνευμόνων.

Αυτό που πραγματικά μας εντυπωσίασε ήταν η πληροφορία ότι η μουσική παιδεία πλέον δεν έχει όριο ηλικίας.

Εφαρμόζονται προγράμματα εκμάθησης οργάνου και για την τρίτη ηλικία. Μπορεί επομένως μέχρι τα βαθειά του γεράματα όποιος αγαπά τη μουσική να αποκτήσει στοιχειώδεις γνώσεις ενός οργάνου.

Κάποιοι μπορεί να ειρωνευθούν την όψιμη αυτή ευκαιρία για τους ανθρώπους που έχουν αποσυρθεί από την παραγωγική διαδικασία. Κι όμως η ενασχόληση αυτή τους κάνει ευτυχείς, γεγονός που απαλύνει αρκετά από τα προβλήματα της ηλικίας τους. Αρκεί που νοιώθουν ενεργοί και έτοιμοι για νέες γνωστικές εμπειρίες. Τι άλλο ζητούν, αφού εξασφαλίζουν μια ζωή με περισσότερη ποιότητα.

Ο δρ Μιράλης αναφερόμενος στο Φεστιβάλ, τόνισε ότι εντυπωσιάστηκε από τη συμμετοχή τόσων σπουδαστών από το Ηράκλειο, σε αντίθεση με το Ρέθυμνο και εκφράστηκε με τα καλύτερα λόγια για το Μουσικό Καρπό και τις πρωτοβουλίες του Αντώνη Μαυράκη.

Δεν παρέλειψε μάλιστα να ευχηθεί για μια νέα πρόσκληση του χρόνου στο Φεστιβάλ που έχει όλες τις προϋποθέσεις να γίνει ένας μεγάλος μουσικός θεσμός.

Ιδιαίτερα περήφανοι για το αποτέλεσμα ήταν οι κ.κ Vincenzo Camaglia: (Τρομπέτα) και Ιωάννης Ελεφάντης: (Τρομπόνι και Τούμπα) καθηγητές του Αντώνη Μαυράκη που συμμετείχαν δυναμικά στο Φεστιβάλ, ενίσχυσαν με την εμπειρία τους τα σεμινάρια που ήταν δωρεάν για τους ενδιαφερόμενους και καμάρωναν δικαιολογημένα το μαθητή τους και σε φάση παραγωγής πολιτισμού μέσα σε κυκεώνα δυσκολιών αλλά με το γνωστό του πείσμα για την επιτυχία.

Το Φεστιβάλ που κράτησε τρεις μέρες έδωσε την ευκαιρία να απολαύσουμε εξαιρετικές συναυλίες από τις:

– Συμφωνική Ορχήστρα Νέων Σ.Ο.Ν. του Ωδείου των Χρωμάτων.

– Στρατιωτική Μουσική της 5ης Ταξιαρχίας Πεζικού.

– Φιλαρμονική Ορχήστρα Δήμου Ηρακλείου.

– Συμφωνική Μπάντα Δήμου Στροβόλου – Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου.

– Ορχήστρα Νέων «Ερωδία» – Wind & percussion youth ensemble του Παγκρήτιου Ωδείου.

– Ορχήστρα της Φιλαρμονικής του Δήμου Ρεθύμνου.

Γέμισε μελωδίες η πλατεία του Άγνωστου Στρατιώτη και ένα δείγμα της μεγάλης ανταπόκρισης του κόσμου ήταν η αδυναμία να καλύψει ο αριθμός των καθισμάτων τις ανάγκες κάθε συναυλίας σε σύνολο προσέλευσης.

Επίσης ο Μουσικός Καρπός είχε την ευκαιρία να παρουσιάσει το δεύτερο κύκλο σεμιναρίων που απευθύνονται σε μαθητές – σπουδαστές και επαγγελματίες μουσικούς, οι οποίοι επιθυμούν να ακούσουν, να διδαχθούν και να εμπλουτίσουν τις γνώσεις τους με νέες τεχνικές διδασκαλίας και προσέγγισης των πνευστών μουσικών οργάνων από καταξιωμένους Έλληνες και ξένους καθηγητές.

Επιμορφωτές που λάμπρυναν με την συμμετοχή τους τη διοργάνωση ήταν οι κ.κ. Δημήτρης Γιασεμίδης: Φλάουτο – Λιουδάκι Κατερίνα: Κλαρινέτο – Γιάννης Μυράλης: Σαξόφωνο – Vincenzo Camaglia: Τρομπέτα και Ιωάννης Ελεφάντης: Τρομπόνι και Τούμπα.

Όσο για τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Φεστιβάλ τον κ. Αντώνη Μαυράκη μας υποχρεώνει για μια ακόμα φορά να υποκλιθούμε στις δημιουργικές πρωτοβουλίες του. Είναι τυχερό αλήθεια το Ρέθυμνο που απολαμβάνει την πολυσήμαντη και πολυδιάστατη καλλιτεχνική και εκπαιδευτική του προσφορά.

Να έχει πάντα υγεία και δύναμη για να μας προσφέρει και άλλες μεγάλες διοργανώσεις που αναβαθμίζουν την πολιτιστική ζωή του τόπου μας.