Θρίλερ με πέντε «ορφανές» δολοφονίες σε Χανιά και Ρέθυμνο

Ενδιαφέρον, περιέργεια, αλλά και ανησυχία σε πολλά άτομα έχουν προκαλέσει τα δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών που θέλουν τις αστυνομικές και δικαστικές αρχές να βρίσκονται ένα βήμα πριν την έκδοση ενταλμάτων σύλληψης για τους δράστες τουλάχιστον 5 ανθρωποκτονιών που τελέστηκαν: στα Χανιά δύο, στο Ρέθυμνο δύο και μία στην Αθήνα που πάλι όμως αφορά Κρητικό. Οι δράστες φέρονται να είναι από χωριά των Χανίων, να αποτελούν ομάδα και να μην έχουν ευθεία σχέση με τα θύματα, αλλά να έχουν εκτελέσει συμβόλαια θανάτου.

Το θέμα ανέδειξε ο δημοσιογράφος Βασίλης Λαμπρόπουλος με ρεπορτάζ του την Κυριακή στην εφημερίδα «Βήμα», όπου αναφέρει αρκετά στοιχεία για τις υποθέσεις, ενώ κάνει λόγο ακόμα και για σχέσεις των δραστών με κάποιους αστυνομικούς.

Μένει να φανεί ποια στοιχεία απ’ αυτά που αναφέρει ο δημοσιογράφος μπορούν να τεκμηριωθούν έτσι ώστε να αποτελέσουν κλειδί για την περαιτέρω δικαστική εξέλιξη των εκκρεμών υποθέσεων.

Οι αστυνομικές αρχές του Ρεθύμνου δηλώνουν άγνοια για το θέμα. Η Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Περιφέρειας Κρήτης, αρκείται να πει πως οι υποθέσεις των δολοφονιών αυτών δεν εγκαταλείφθηκαν ποτέ και πως σαφώς έχουν προκύψει νεώτερα στοιχεία χωρίς να δίνουν περαιτέρω πληροφορίες.

Πληροφορίες των «Ρ.Ν.» πάντως αναφέρουν ότι χθες, αναζητήθηκαν δυο άτομα τα οποία κλήθηκαν από την ανακρίτρια Χανίων στο πλαίσιο της δικαστικής έρευνας για τις «ορφανές» δολοφονίες. Πρόκειται για έναν κάτοικο Σφακίων και έναν υπήκοο Αλβανίας. Μάλιστα για κάποιο λόγο εδώ και αρκετό διάστημα υπάρχει εις βάρος του τελευταίου ο περιοριστικός όρος της απαγόρευσης εξόδου από την Ελλάδα.

Από τις πέντε δολοφονίες για τις οποίες γίνεται λόγος, η τελευταία τελέστηκε την άνοιξη του 2013 στο Ασκύφου Σφακίων και η παλαιότερη το καλοκαίρι του 2005 στο Κερατσίνι Αττικής.

Όλο αυτό το πλαίσιο εγκληματικής δράσης μιας ομάδας ατόμων που οι πληροφορίες τα θέλουν να εκτελούν συμβόλαια θανάτου, ανά περίπτωση κάθε φορά, θυμίζει περισσότερο αστυνομικό θρίλερ παρά πραγματικότητα.Πόσα στοιχεία απ’ αυτά που οι πληροφορίες θέλουν να  έχουν στη διάθεσή τους οι δικαστικές 
αρχές θα αποδειχτούν ατράνταχτα και ικανά για την εξιχνίαση τόσων
δολοφονιών, για τις οποίες ακόμα δεν έχει λογοδοτήσει κανείς ή κατά πόσον πρόκειται  απλά για φημολογίες,  μένει να
φανεί.

Πέντε δολοφονίες που παραμένουν «ορφανές», άλλες πολλά περισσότερα χρόνια και άλλες λιγότερα. Οι σχετικές δικογραφίες άλλαξαν πολλά χέρια. Τις χειρίστηκαν αρκετοί διαφορετικοί εισαγγελείς και ανακριτές λόγω μεταθέσεων, το ίδιο και σε αστυνομικό επίπεδο. Ωστόσο, δεν μπήκαν στο αρχείο αν και κάποιες από αυτές είχαν «χρεωθεί» από την Αστυνομία στον Βαγγέλη Σελλιανάκη.

Τουλάχιστον οι δύο από τις πέντε ανθρωποκτονίες, που τελέστηκαν στο χωριό Ασκύφου Σφακίων, έχουν κοινά χαρακτηριστικά: ίδιος τρόπος εκτέλεσης, χρήση ίδιου τύπου όπλων, ακόμα και επιλογή ίδιας ώρας.

Πρόκειται για τη δολοφονία του 52χρονου προέδρου του Τοπικού Συμβουλίου Ασκύφου, Γιώργου Ζακυνθινάκη στις 29 Απριλίου 2013 και του συγχωριανού του Σταύρου Πολέντα 27 ετών τα ξημερώματα της 20ής Νοεμβρίου 2008.

Οι ομοιότητες στον τρόπο εκτέλεσης δεν είχαν περάσει απαρατήρητες από τους αξιωματικούς της Αστυνομικής Διεύθυνσης Χανίων που χειρίστηκαν κατά καιρούς τις υποθέσεις. Δήλωναν με βεβαιότητα ότι τα κοινά χαρακτηριστικά δεν ήταν μια σύμπτωση, αλλά ότι επρόκειτο για δολοφονίες με κοινούς δράστες. Διότι φαίνεται ότι και στην μια περίπτωση και στην άλλη, δράστες ήταν περισσότεροι του ενός.

Η δολοφονία του Γιώργου Ζακυνθινάκη είναι αυτή που φαίνεται να στάθηκε αφορμή για να αρχίσει να ξετυλίγεται ένα κουβάρι του οποίου η άκρη κανείς δεν ξέρει που βρίσκεται, αλλά που πάντως σε κάποιο σημείο άρχισε μέσω των αστυνομικών ερευνών να δίνει στοιχεία τέτοια που οδηγούσαν σε συμπεράσματα ότι αν και άσχετες ως προς τα κίνητρα οι δολοφονίες, ήταν σχετικές ως προς τους φυσικούς δράστες.

Φέρονται δηλαδή τόσο οι αστυνομικές αρχές όσο και οι δικαστικές στις οποίες μεταβιβάστηκαν οι δικογραφίες, να έχουν βάσιμα συμπεράσματα ότι οι δολοφονίες τελέστηκαν επ’ αμοιβή από την ίδια ομάδα ατόμων. Μια ομάδα που φαίνεται να αποτελείται από 6 ή 7 άτομα.

Τουλάχιστον για τις δολοφονίες του Γιώργου Ζακυνθινάκη και του Σταύρου Πολέντα, στο Ασκύφου Σφακίων, φαίνεται οι αρχές να είναι βέβαιες ότι τελέστηκαν απο τα ίδια πρόσωπα. Αυτή η υποψία ή εκτίμηση, δεν εγκαταλείφθηκε ποτέ στα χρόνια που ερευνούνται οι δύο υποθέσεις.

Πέντε χρόνια χωρίζουν τις δυο δολοφονίες και αν και για τη δολοφονία του 27χρονου Σ. Πολέντα που προηγήθηκε, οι υποψίες είχαν στραφεί στην περίπτωση της αντεκδίκησης -βεντέτα-για μια ανθρωποκτονία την οποία είχε διαπράξει σε χωριό του Αποκόρωνα ο πατέρας του, ο οποίος καταδικάστηκε και παραμένει στη φυλακή, εν τούτοις ποτέ δεν βρέθηκαν στοιχεία που να ενοχοποιούν την οικογένεια του τότε θύματος.

Η δολοφονία του Γ. Ζακυνθινάκη το 2013, αιφνιδίασε και φάνταζε απίθανο να έγινε για λόγους αντεκδίκησης, αφού ο 52χρονος πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου Ασκύφου θεωρητικά δεν είχε πίσω του εξ οικογενείας κάποιους ανοιχτούς λογαριασμούς που να αφορά φόνο. Το κίνητρο όσο κι αν αναζητήθηκε δεν μπορούσε να βρεθεί. Οι αξιωματικοί της Αστυνομίας πήγαν τόσο πίσω στον χρόνο κι όσο κι αν φάνταζε απίθανο δεν μπορούσαν να σταθούν πουθενά αλλού, παρά σε ένα περιστατικό τόσο παλιό που και το ίδιο το θύμα θα μπορούσε να το έχει ξεχάσει. Τριάντα περίπου χρόνια πίσω, ένα συγγενικό του πρόσωπο είχε διένεξη με κάποιον συγχωριανό του, με αποτέλεσμα σε κάποια φάση να πυροβολήσει ο πρώτος εναντίον του δεύτερου χωρίς όμως να του προκαλέσει σοβαρό τραυματισμό. Οι δυο πλευρές μάλιστα σε σύντομο χρόνο και ύστερα από παρεμβάσεις τρίτων, έκαναν τον λεγόμενο «σασμό».

Τόσα χρόνια μετά, ξύπνησε το μίσος από κάποιο συγγενικό πρόσωπο του ατόμου που είχε δεχτεί τον πυροβολισμό όταν ο Γ. Ζακυνθινάκης ήταν ακόμα σχεδόν παιδί και θέλησε να εκδικηθεί για την πράξη του συγγενή του, σκοτώνοντας τον 52χρονο; Φαντάζει απίθανο, όμως η Αστυνομία δεν βρήκε κάποιο άλλο στοιχείο από το οποίο να προέκυπτε ότι ο Γ. Ζακυνθινάκης είχε προηγούμενα. Ούτε κτηματικές διαφορές, όπως γράφτηκε κατά καιρούς, ούτε άλλες προσωπικές διενέξεις. Φιλήσυχος κι εργατικός, δραστήριος με τα κοινά, λέγανε όλες οι μαρτυρίες.

Από το 2013 που εκτελέστηκε ο 52χρονος Γ. Ζακυνθινάκης εξ αιτίας και του γεγονότος ότι στο ίδιο χωριό είχε εκτελεστεί λίγα χρόνια νωρίτερα ο 25χρονος Σταύρος Πολέντας, δολοφονία που παρέμενε ανεξιχνίαστη, οι αξιωματικοί της ΕΛΑΣ έβαλαν στόχο να βρουν τους δράστες. Η κοινωνία του χωριού των Σφακίων, μπορεί δημόσια να μην εξέφραζε την ανησυχία της, ωστόσο σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις δεν έδειχνε απλά ανήσυχη αλλά τρομοκρατημένη. Κάτοικοι της περιοχής έλεγαν ότι αν δεν συλληφθούν οι δράστες των δυο δολοφονιών και παραμένουν ως «φαντάσματα», δεν μπορεί το χωριό να είναι ήσυχο διότι ενδέχεται να θρηνήσει κι άλλους νεκρούς.

Η ευρύτερη περιοχή των Σφακίων, όπως λένε οι πληροφορίες, από το 2013 έως και τώρα ήταν «καλωδιωμένη». Δηλαδή μέρα-νύχτα εκατοντάδες τηλέφωνα ήταν υπό παρακολούθηση. Χιλιάδες συνομιλίες υπόπτων με συγγενείς, φίλους, γνωστούς, καταγράφονταν με στόχο να αντληθούν πληροφορίες που θα παρέπεμπαν στη δολοφονία κατ’ αρχήν Ζακυνθινάκη. Στο διάστημα δε των τελευταίων ετών, αρκετές ήταν οι στοχευμένες κατ’ οίκον έρευνες στα Σφακιά, με σκοπό να εντοπιστούν στοιχεία, κυρίως όπλα, που θα μπορούσαν να έχουν σχέση με την εκτέλεση Ζακυνθινάκη ή και Πολέντα.

Η καταγραφή των τηλεφωνικών συνομιλιών αλλά και κάποια κατασχεθέντα όπλα, όπως και άλλα δεδομένα για τα οποία τηρείται πλήρης μυστικότητα, φαίνεται να έδωσαν στοιχεία στις αρχές που παραπέμπουν στην εμπλοκή συγκεκριμένων ατόμων, εις βάρος των οποίων πρόκειται σύντομα να εκδοθούν εντάλματα σύλληψης.

Μέσα απ’ την έρτευνα,λέγεται ότι  προέκυψε  ένας εφαπτόμενος κύκλος ανθρωποκτονιών. Σε αυτές, συμπεριλαμβάνονται η δολοφονία του Μανώλη Ζακάκη στις Πρασσές Ρεθύμνου, τον Φεβρουάριο του 2010, καθώς και η δολοφονία του Μανώλη Βρανάκη στο χωριό Αρχοντική Ρεθύμνου, στις 24 Αυγούστου 2009.

Ποια είναι τα στοιχεία τα οποία συνδέουν τις δυο «ορφανές» δολοφονίες του Ρεθύμνου με αυτές στο Ασκύφου Σφακίων, είναι άγνωστο. Από τα στοιχεία της δικογραφίας για τη δολοφονία Ζακυνθινάκη, που βρίσκεται στα χέρια της ανακρίτριας Χανίων, φέρεται σύμφωνα με πληροφορίες να προκύπτει σχέση. Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν πως η ανακρίτρια Χανίων ζήτησε από την Εισαγγελεία Ρεθύμνου και της διαβιβάστηκαν οι δυο δικογραφίας.

Το σώμα του 35χρονου κτηνοτρόφου Μ. Ζακάκη, είχε γαζωθεί από σφαίρες καλάσνικοφ. Οι δράστες του είχαν στήσει ενέδρα στις 9:00 το πρωί σε σημείο πάνω από τον κεντρικό δρόμο των Πρασσών απ’ όπου γνώριζαν ότι θα περάσει με το αυτοκίνητό του κατευθυνόμενος στο ποιμνιοστάσιο της οικογένειάς του. Είχαν καλυφτεί πίσω από δέντρα, ώστε να μην είναι ορατοί κι ενώ ο 35χρονος ετοιμαζόταν να πάρει αριστερή στροφή, άρχισαν να ρίχνουν εναντίον του σωρεία πυροβολισμών και ακατάπαυστα τη στιγμή που πήρε αριστερή κλήση το όχημα και μάλιστα λόγω φορτίου είχε χαμηλή ταχύτητα. Στο σώμα του είχαν καταμετρηθεί 22 βολές και ο θάνατός του ήταν ακαριαίος.

Για τη δολοφονία του Μ. Ζακάκη που έως και σήμερα παραμένει «ορφανή», είχε ασκηθεί ποινική δίωξη μόνο για ηθική αυτουργία σε πρόσωπα τα οποία δικάστηκαν τον περασμένο Οκτώβριο και αθωώθηκαν. Ούτως ή άλλως πάντως, ο φυσικός αυτουργός της δολοφονίας δεν έχει βρεθεί.

Και ο τρόπος που δολοφονήθηκε ο 64χρονος κτηνοτρόφος Μανώλης Βρανάκης, έδειχνε δράστες που τον ήθελαν πάση θυσία νεκρό. Το θύμα εκτελέστηκε 200 μέτρα έξω από το χωριό Αρχοντική, σε αγροτική τοποθεσία κατά πάσα πιθανότητα, ενώ βρισκόταν στο αυτοκίνητό του ή την ώρα που προσπάθησε να αποβιβαστεί. Είχε κυριολεκτικά γαζωθεί το σώμα του από σφαίρες καλάσνικοφ.

Ο γιος του επιμένει ότι δράστης της δολοφονίας είναι ο Βαγγέλης Σελιανάκης, ο οποίος εκτέλεσε τον πατέρα του κατ’ εντολή των ηθικών αυτουργών.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι δυο «ορφανές» ανθρωποκτονίες του Ρεθύμνου είχαν «χρεωθεί» τρόπο τινά στον επί χρόνια καταζητούμενο Βαγγέλη Σελλιανάκη. Οι αξιωματικοί της Αστυνομίας έλεγαν ότι εξυπηρετώντας τρίτους με αντάλλαγμα την παροχή προστασίας και βοήθειας διέπραξε τις δολοφονίες. Ποτέ όμως δεν υπήρξε απόδειξη για κάτι τέτοιο.

Ο Βαγγέλης Σελλιανάκης, δεν πρόκειται ποτέ να δώσει τη δική του απάντηση για τους δύο παραπάνω φόνους που του χρεώθηκαν και σε αρκετούς άλλους που επίσης η Αστυνομία του απέδιδε.

Ο επί 15 χρόνια καταζητούμενος των αστυνομικών αρχών, έπεσε νεκρός από σφαίρα πυροβόλου όπλου το μεσημέρι της 3ης Ιανουαρίου 2011, σε σπίτι στην Αρχοντική Ρεθύμνου, το οποίο χρησιμοποιούσε σποραδικά ως κρησφύγετό του. Βρισκόμενος σε αστυνομικό κλοιό για ώρες γνωρίζοντας ότι είχε φτάσει η ώρα της σύλληψής του, αυτοπυροβολήθηκε δίνοντας τέλος στη ζωή του μη επιθυμώντας να πέσει στα χέρια της Αστυνομίας και να παραπεμφθεί στη Δικαιοσύνη.

Η πέμπτη δολοφονία, η οποία φέρεται να αποτελεί κρίκο στην αλυσίδα των υποθέσεων που εξετάζονται ως προς την τέλεσή τους από κοινούς δράστες, είναι αυτή του 60χρονου Σπύρου Βομβολάκη στις 3 Αυγούστου 2005 στο Κερατσίνι. Ο Βομβολάκης, απο τον Βαφέ Αποκορώνου, ήταν πρωταγωνιστής σε μια βεντέτα με πολλά θύματα. Το 1982 κι ενώ είχαν προηγηθεί σειρά αιματηρών περιστατικών μεταξύ της οικογενείας του και της οικογένειας Σαρτζετάκη, κι ενώ ο ίδιος εξέτιε ποινή 7 ετών, ο αδελφός του σκότωσε τρία μέλη της οικογένειας Σαρτζετάκη και τραυμάτισε άλλα δυο στην πλατεία του χωριού Βαφές. Ο Σ. Βομβολάκης που ήταν δραπέτης φυλακών τότε, δικάστηκε το 1984 ως ηθικός αυτουργός σ’ αυτό το μακελειό και καταδικάστηκε σε τρις ισόβια.

Το 1994 αποφυλακίσθηκε υπό όρους, για λόγους υγείας και δεν επέστρεψε στην Κρήτη. Εκτελέστηκε 11 χρόνια μετά, την ώρα που έβγαινε από το σπίτι του. Και γι’ αυτήν τη δολοφονία, οι αστυνομικές αρχές έκαναν λόγο για εκτέλεση συμβολαίου από τον Β. Σελλιανάκη για λογαριασμό τρίτων. Σήμερα, εμφανίζεται και αυτή η υπόθεση στη μεγάλη δικογραφία που βρίσκεται στα χέρια της ανακρίτριας Χανίων, αφού όπως λέγεται κάτι κοινό τη συνδέει με την ομάδα που βρίσκεται στο στόχαστρο των αρχών ως εμπλεκόμενη σε όλες τις παραπάνω «ορφανές» δολοφονίες.