Ο σχολικός εκφοβισμός αποτελεί ένα κοινωνικό ζήτημα, ένα φαινόμενο που υπάρχει στα σχολεία με παιδιά θύτες, παιδιά θύματα και παιδιά παρατηρητές και χρειάζεται τη συνέργεια και τη συνεργασία της σχολικής κοινότητας με την οικογένεια, τις κοινωνικές υπηρεσίες, τους φορείς αλλά και την επιστημονική κοινότητα για να μπορέσει να αντιμετωπιστεί, αλλά κυρίως να προληφθεί. Το σίγουρο είναι πως το φαινόμενο αυτό, αν και ανησυχητικό με επικίνδυνες προεκτάσεις, δεν μπορεί να γίνει εύκολα αντιληπτό. Τα συμπτώματα που μπορούν να αναγνωριστούν, σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι το άγχος, η διάσπαση προσοχής, η μείωση των γνωστικών ικανοτήτων των παιδιών, η αδιαθεσία, οι διαταραχές στον ύπνο και η αλλαγή στις διατροφικές συνήθειες. Το πρόβλημα όμως εντοπίζεται στο ότι τα σημάδια αυτά είναι δύσκολο να γίνουν αντιληπτά και ακόμα πιο δύσκολο το να συνδυαστούν με τη σχολική βία και την ανησυχητική διάσταση που αυτή έχει.
Ένα στα τρία παιδιά πέφτει θύμα εκφοβισμού εντός του σχολικού περιβάλλοντος και στην Ελλάδα 1 στους 3 μαθητές δέχεται σωματικό εκφοβισμό, ενώ λεκτικό εκφοβισμό δέχονται περισσότεροι από τους μισούς μαθητές. Τα στοιχεία αυτά της Ευρωπαϊκής Ένωσης πουριάστηκαν χθες στο 5ο συνέδριο του Ευρωπαϊκού Δικτύου κατά του σχολικού εκφοβισμού που πραγματοποιήθηκε από «Το Χαμόγελο του Παιδιού».
Στόχος του συνεδρίου ήταν η ανάπτυξη μιας πιστοποίησης που θα εφαρμόζεται σε σχολεία σε όλη την Ευρώπη και θα αποτελέσει τον κεντρικό άξονα μιας συντονισμένης προσπάθειας για την αντιμετώπιση του σχολικού εκφοβισμού. Το bullying έχει αναγνωριστεί πλέον ως πρόβλημα δημόσιας υγείας.
Η αξιολόγηση και η πιστοποίηση των προγραμμάτων που υλοποιούνται στα σχολεία, οι συντονισμένες δράσεις κατά του σχολικού εκφοβισμού, η ανταλλαγή καλών πρακτικών, η ευαισθητοποίηση και η πρόληψη είναι απαραίτητα στοιχεία για την αντιμετώπιση του φαινομένου. Μόνο με μία συστηματική κι οργανωμένη δράση μπορούμε να ξεφύγουμε από αυτή τη διαδικασία, τόνισε χθες ο πρόεδρος του Χαμόγελου του Παιδιού.
Βασική προτεραιότητα του πανευρωπαϊκού δικτύου κατά του σχολικού εκφοβισμού και κατά της σχολικής βίας είναι να αποτελέσει τον πυρήνα σε μία συντονισμένη προσπάθεια σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.
Ο επικεφαλής του γραφείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ελλάδα υποστήριξε ότι το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο ζήτησε από την ευρωπαϊκή επιτροπή να προτείνει νομοθεσία για την αντιμετώπιση του εκφοβισμού και ιδιαίτερα του σχολικού, σε ένα πεδίο που υπάρχει κενό. Το 25% των παιδιών που είναι θύματα εκφοβισμού και δεν αναφέρουν το πρόβλημα στην οικογένεια και υφίστανται τις συνέπειες με αποτέλεσμα η ψυχοκοινωνική τους ανάπτυξη να είναι προβληματική, είπε και πρόσθεσε ότι με την ανάπτυξη της τεχνολογίας και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης αναγνωρίζεται ότι το πρόβλημα αυτό έχει επεκταθεί. «Είναι ένα ζήτημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί από μικρή ηλικία και πρέπει να ενταχθεί και στα ελληνικά συστήματα υγείας» κατέληξε.
