Διαβάζοντας σήμερα για την απόφαση των αγροτών να ξεκινήσουν δυναμικές κινητοποιήσεις με κλείσιμο δρόμων, αναλογίζομαι εκείνη τη σκηνή πριν από μερικά χρόνια έξω από το Ηράκλειο, όταν αναγκάστηκα να πω ψέματα για να με αφήσουν να περάσω από το μπλόκο, και κείνον τον μεγαλόψυχο αγρότη, που επί λέξει μου είπε «αν σε ρωτήσουν πιο κάτω, να πεις ότι εγώ (ο τάδε) σου έδωσα την άδεια», και τις σκέψεις που μου γεννήθηκαν για τους φόρους και τα τέλη κυκλοφορίας που είχα πληρώσει, για την ανυπαρξία του κράτους γενικά και την ευθύνη των εισαγγελικών αρχών στην εγκαθίδρυση της ανομίας σε τούτη τη χώρα ειδικότερα.
Πραγματικά, πρέπει να δεχτούμε πως η ανομία συνιστά την υπ’ αριθμόν ένα πληγή στην Ελλάδα. Διότι δεν πλήττει μόνο το κοινωνικό συμβόλαιο και την κοινωνική συνοχή συνακόλουθα, αλλά παραπέρα το κύρος του κράτους δικαίου, τη θεμελιώδη συνταγματική αρχή της διακρίσεως και ανεξαρτησίας των εξουσιών (σύμφωνα με την οποία η δικαστική εξουσία δεν πρέπει να τελεί σε καθεστώς εξαρτήσεως ή «αδειοδοτήσεως» από την πολιτική εξουσία), την αξιοπιστία και τον παραδειγματισμό που το κράτος πρέπει να εκπέμπει, και τέλος τον ίδιο τον πολιτισμό και τη Λογική ως τη θεμελιωδέστερη των αξιών. Για την κατάντια της χώρας κατά κυριότατο λόγο η ανομία ευθύνεται.
Θα δούμε και τι θέση θα πάρει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης απέναντι στα νέα μπλόκα των δρόμων που σχεδιάζονται. Η νέα ηγεσία του έδωσε ξεκάθαρο στίγμα για ανένδοτο αγώνα κατά του λαϊκισμού. Ιδού η Ρόδος. Αναλόγως, θα μπορέσουμε να προεξοφλήσουμε είτε ότι κάτι επιτέλους θ’ αλλάξει πραγματικά στη δύσμοιρη χώρα μας, είτε ότι θα έχουμε μία από τα ίδια…
* O Παρασκευάς Μαμαλάκης είναι δικηγόρος
