Μετά τις τελευταίες πληροφορίες που αναφέρουν ότι τόσο ο μακροημερεύσας, ως δήμαρχος, Γιώργης Μαρινάκης όσο και ο επί δύο θητείες επικεφαλής της μείζονος δημοτικής αντιπολίτευσης, Θοδωρής Νίνος, σκέφτονται να μην ξαναδιεκδικήσουν την επανεκλογή τους στις επόμενες δημοτικές εκλογές, η επόμενη μέρα «απελευθερώνει» όλες και όλους, που έχουν απόψεις για το μέλλον του δήμου… όχι απλά να τις εκφράζουν σε ιδιωτικές συζητήσεις ή σε μέσα ενημέρωσης αλλά εντός του δημοτικού συμβουλίου με την εκλογή τους.
Η παρακαταθήκη που αφήνει ο σημερινός δήμαρχος είναι «βαριά» και αλίμονο για το Ρέθυμνο εάν οι επίδοξοι συνεχιστές, δήμαρχος και δημοτικοί σύμβουλοι, αποδειχθούν ανεπαρκείς για να την σηκώσουν ακόμη πιο ψηλά. Προϋπόθεση όμως για να συνεχιστεί η δυναμική βιώσιμη αναπτυξιακή πορεία του δήμου προς όφελος ΟΛΩΝ των δημοτών είναι η συστράτευση ενεργών δημοτών που διαθέτουν ελεύθερο χρόνο, αποδεδειγμένη αξιοσύνη και ενσυναίσθηση ( ικανότητα να αισθάνονται τα συναισθήματα του άλλου ανθρώπου σαν να είναι δικά τους) για τη συγκρότηση ενός συνδυασμού της επόμενης μέρας.
Ο δήμος μας διαθέτει μια μεγάλη δεξαμενή τέτοιων ενεργών δημοτών, οι οποίοι για διάφορους λόγους μέχρι σήμερα, δεν ήθελαν να εμπλακούν στην εκλογική δημοτική διαδικασία. Αυτοδεσμεύομαι και συστρατεύομαι να προσπαθήσω να πείσω την κρίσιμη μάζα από αυτούς, να συμμετέχουν στη δημιουργία ενός νέου συνδυασμού με κοινό όραμα για την επόμενη μέρα.
Μέχρι σήμερα τον κυρίαρχο ρόλο στις διαβουλεύσεις για τη δημιουργία συνδυασμών έπαιζαν τα κόμματα και ο εκάστοτε, εν ισχύ, εκλογικός νόμος. Η διακυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη έχει δείξει ότι δεν φοβάται την εξωστρέφεια, τουναντίον εμπιστεύεται και στηρίζει σε θέσεις λειτουργήματος ικανά άτομα και εκτός του στενού κομματικού πλαισίου. Θεωρώ ότι στο πνεύμα αυτό θα κινηθεί και ο τοπικός υπουργός, Γιάννης Κεφαλογιάννης, στηρίζοντας έναν αυτοδιοικητικό συνδυασμό που δεν θα βγει από τον κομματικό σωλήνα… μια στήριξη όμως που θα είναι καταλυτική για την επικράτηση ενός τέτοιου συνδυασμού στις επόμενες δημοτικές εκλογές.
Υ.Γ.
«Στην ζωή δεν παίρνεις ποτέ αυτό που αξίζεις, αλλά πάντοτε αυτό που διεκδικείς» Bertolt Brecht
