Υποχρεωτική είναι τη φετινή χρονιά η κλαδική σύμβαση εργασίας για τους ξενοδοχοϋπαλλήλους, γεγονός που προκαλεί μεγάλη ικανοποίηση στον κλάδο, που κάνει λόγο για την επίτευξη μιας προσπάθειας πολλών ετών, που θα δημιουργήσει καλύτερες εργασιακές σχέσεις στους εργαζόμενους του κλάδου.
Αυτό ανέφερε ο Γιώργος Χότζογλου, πρόεδρος της πανελλήνιας ομοσπονδίας επισιτισμού-τουρισμού, που βρέθηκε χθες στο Ρέθυμνο. Ο ίδιος κάλεσε τους ξενοδοχοϋπαλλήλους να απευθύνονται στα σωματεία τους για να λύνουν τυχόν απορίες και ερωτήματα.
Σε σχετικές δηλώσεις του τόνισε: «Η κλαδική σύμβαση εργασίας του κλάδου που υπογράφτηκε πέρυσι τον Φεβρουάριο από τον Οκτώβριο κηρύχτηκε υποχρεωτική. Επομένως μετά από πολλά χρόνια είναι η πρώτη σεζόν που οι επιχειρήσεις θα λειτουργήσουν έχοντας υποχρεωτικά ρυθμισμένες τις εργασιακές σχέσεις, τους όρους αμοιβής και εργασίας και αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό. Τα προηγούμενα χρόνια λόγω των μνημονιακών νόμων ένα άκρως εξειδικευμένο προσωπικό, όπως οι ξενοδοχοϋπάλληλοι, συνάδελφοι μας που μιλούν 3-4 γλώσσες αμειβόταν με όρους ανειδίκευτου εργάτη, με την κατώτατη εθνική συλλογική σύμβαση της ΓΣΕΕ. Αυτό πλέον δεν υφίσταται. Και δεν υφίσταται όχι τόσο γιατί υπήρχε βούληση από την πολιτεία να επαναφέρει τις κλαδικές συμβάσεις, όσο ότι υπήρχε η βούληση από τους εργοδότες να προσκομίσουν το μητρώο μελών τους, ούτως ώστε να κηρυχτεί υποχρεωτική η σύμβαση, όπως προέβλεπε η εγκύκλιος της κ. Αχτσιόγλου. Και αυτό είναι ένα αγκάθι το οποίο πρέπει να το δούμε εμείς σαν συνδικαλιστικό κίνημα. Δεν μπορούμε κάθε φορά που θα υπογράφουμε μια συλλογική σύμβαση εργασίας, αυτή να υπόκειται στο αν θα γίνει υποχρεωτική ή όχι από τις διαθέσεις των εργοδοτών. Αυτό λοιπόν που λέμε είναι ότι δεν μπορούν οι υπάλληλοι στα ξενοδοχεία να υπογράφουν κάτι λιγότερο από τη συλλογική κλαδική σύμβαση εργασίας. Οι εργοδότες δεν μπορούν να εφαρμόσουν κάτι διαφορετικό. Επομένως το καθεστώς που υπήρχε τα προηγούμενα χρόνια στον κλάδο με τη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία θεωρούμε ότι θα εκλείψει για τη φετινή σεζόν και φυσικά βούληση μας είναι η σύμβαση αυτή να ανανεωθεί».
Ο κ. Χότζογλου, που είχε συνάντηση με το σωματείο ξενοδοχοϋπαλλήλων και τη διοίκηση του εργατικού κέντρου, αναφέρθηκε επίσης και στην ανάγκη να επανέλθει η 20ετία για την καταβολή του εφάπαξ στους ξενοδοχοϋπαλλήλους, τονίζοντας χαρακτηριστικά:
«Είχαμε ένα πολύ εύρωστο ταμείο, το πρώην ΤΑΞΥ μετέπειτα ΤΑΠΥΤ το οποίο είχαμε την τύχη και την ικανότητα με όλα αυτά που είναι να μην έχουμε υποστεί ούτε ένα σεντς μείωση από το περίφημο psi, είχαμε σχεδόν 240 εκ. ευρώ αποθεματικά και ένα μεγάλο κτίριο στην οδό Ακαδημίας, που ήταν τα πολυιατρεία μας εκεί και, δυστυχώς, σε μια νύχτα μέσα με τον περίφημο νόμο Κατρούγκαλο έκαναν περίπατο. Δεν είναι όμως μόνο αυτά που χάθηκαν. Χάθηκε το δικαίωμα του εφάπαξ στην 20ετία. Εμείς οι ξενοδοχοϋπάλληλοι λόγω της φύσης της εργασίας μας, της εποχικότητας και τη μεγάλη επισφάλεια που προκύπτει, παίρναμε το εφάπαξ στα 20 χρόνια εργασίας και συνεχίζαμε και δουλεύαμε. Όταν βγαίναμε στη σύνταξη παίρναμε πάλι πίσω τις εισφορές μας, αρκεί να είχαμε δουλέψει πάνω από 5 χρόνια. Ήρθε ο νόμος Κατρούγκαλου και το κατήργησε. Το πνεύμα του νομοθέτη όταν έφτιαξε την 20ετία ήταν ότι εμείς οι ξενοδοχοϋπάλληλοι έχουμε τρομερή επισφάλεια στην εργασία. Ένας ξενοδοχοϋπάλληλος όταν περνά τα 50 έτη δεν είναι ελκυστικός για τον κλάδο. Δεν είναι βέβαιη η επαναπρόσληψη του από τον εργοδότη. Το αντίθετο. Δυστυχώς είναι η δεύτερη φορά που η ελληνική κυβέρνηση κόβει αυτή την αντιπαροχή. Η μια ήταν από την κυβέρνηση Μητσοτάκη με τον Σιούφα, που είχε κόψει 20ετία στο εφάπαξ, που όμως τότε είχαν δώσει τρία χρόνια παράταση, ώστε εργαζόμενοι που κοντεύουν να το πιάσουν να μην το χάσουν. Κόπηκε οριστικά το 95 και επανήλθε το 97. Εδώ έχουμε προσκομίσει στοιχεία στο υπουργείο, όπου συνάδελφοι χάνουν το εφάπαξ για 7-50 ένσημα και ζητάμε αν δεν επανέλθει η 20ετία οι άνθρωποι αυτοί να μπορέσουν να το πάρουν. Δυστυχώς δεν έχουμε βρει πρόθυμο τον κ. Πετρόπουλο να κάνουμε κάτι τέτοιο. Θα επανέλθουμε ωστόσο με νέα συνάντηση» και πρόσθεσε ότι: «Ο κλάδος του τουρισμού και του επισιτισμού είναι οι μοναδικοί κλάδοι που αντιστάθηκαν στην κρίση. Προσπαθήσαμε μέσα από αντίξοες συνθήκες από το 2012 και μετά να κρατήσουμε «ζωντανές» τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, ακόμα και αν αυτές δεν ήταν υποχρεωτικές. Θέλω να πιστεύω ότι στον κλάδο με τα ρεκόρ αφίξεων και εισπραξιμότητας θα καρπωθούν κάτι οι εργαζόμενοι. Θέλω να πιστεύω ότι η πρώτη σεζόν με την υποχρεωτική σύμβαση θα λύσει πολλά προβλήματα. Θέλω να πω στους συναδέλφους ότι δεν πρόκειται όλα να διορθωθούν από τη μια μέρα στην άλλη, γι’ αυτό τους καλώ να είναι κοντά στο σωματείο τους για να μπορούν να βρίσκουν απαντήσεις στα ερωτήματα τους».
