«Αφορμή του Τουρκικού Στρατού να έλθη από το Αρκάδι να καταστρέψη τον Μέρωνα ήτο η παρουσία Μερωνιανών υπό τον Κορονέον να κτυπήσουν τον Τουρκικό Στρατό της πολιορκίας Αρκαδίου 8-11-1866 ως μοι είπεν ο Ζαχαρίας Π. Καναβάς εκ Πειραιώς Θεμιστοκλής Εμ. Σταυρουλάκης Μιχαήλ Χ. Βαμιεδάκης και πολλοί άλλοι χωριανοί μας ήσαν εις το Αρκάδι.
Και μετά την καταστροφήν του Αρκαδίου και τον φόνο πολλών ανδρών και γυναικών Απεφάσισεν ο Δ/τής των Τουρκικών Στρατευμάτων με δυνάμεις Τακτικού Στρατού Κατομεριτών Τούρκων μεταγωγικών μέσων γύρω 3 χιλιάδες να αναχωρήσουν εξ Αρκαδίου για Μέρωνα.
Την 1 Φεβρουαρίου 1867 αφίχθησαν εις Μέρωνα βράδυ και κατεσκήνωσαν εις Ρέντα ρίψαντες βολές Κανονιού ήτοι Κατοχής.
Άμα το ακούσματι του Κανονιού μετέβησαν οι τροφοδόται των Τουρκικών αρχών εδώ Μιχαήλ Ζερβός- Μιχαήλ Σημαντήρης Μιχαήλ Βαμιεδάκης να ερωτήσουν τι συμβαίνει με το Κανόνι. Εις Τούρκος εμπιστευτικώς τους είπε αι γυναίκες σας να φύγουν και σεις όσοι ημπορείτε.
Το πρωί 2-2-1867 εισήλθον εις Μέρωνα Στρατός και Μεταγωγικά και κατέλυσαν εις την Εκκλησίαν Αγίου Παντελεήμονα και ήρχησαν ταις αρπαγές ρουχισμού τροφίμων και κάψημον των οικιών του χωριού μας.
1) Θύμα μια θεία του Νικολάου Χ. Καλοείδα (όνομα Πιπινιά) έπεσαν πάνω της Τούρκοι μέχρι θανάτου της.
2) Θύμα Μαρία πρεσβυτέρα παπά Γιώργη της πήραν τα χρυσαφικά της και ρουχισμό που πήγαινε να τα κρύψει.
3) Παύλος Καναβάς εφονεύθη μαχόμενος 1867.
4) Ιωάννης Ν. Σημαντήρης κατεσφάγη 1867.
5) Εμμανουήλ Χ. Βαμιεδάκης κατεσφάγη 1867.
6) Κωνσταντίνος Χρ. Καλοειδάς κατεσφάγη 1867.
7) Νικόλαος Δουλγεράκης εφονεύθη Πατσός 1867.
8) Γεώργιος Κατσούγκρης εσφάγη εδώ 1867.
9) Νικόλαος Σ. Σπυριδάκης Τράχηλο Αγ. Βασιλείου 1867.
10) Μιχαήλ Δ. Καναβάς εδώ 1867.
11) Γεώργιος Δ. Καναβάς Μάχη Καλικράτη Σφακίων 1867.
11) Ιωάννης Μ. Σημαντήρης Πατσό 1867.
12) Στυλιανός Εμ. Σημαντήρης 1867.
13) Γεώργιος Γαργερός γύρου χωρίου 1867.
14) Αντώνιος Αγγελάκης γύρου χωρίου 1867.
15) Κωνσταντίνος Χαραλαμπάκης γέρων τον βρήκαν σπίτι του, του πήραν τα ενδύματα τον κτύπησαν και πέθανε.
Εβεβήλωσαν τις Εκκλησίες μας στον Άγιο Παντελεήμονα, έβαλαν φωτιά στην κολώνα για να πέση της Παναγίας φαίνονται ακόμα αι βεβηλώσεις των εικόνων της Εκκλησίας. Τα τρία χρόνια επαναστάσεως υπέφεραν πείνα, δίψα, γυμνότητα οι κάτοικοι μετά την καταστροφή του Μέρωνος ετράβηξαν για Γερακάρι και τους εκτύπησαν εις τον κατήφορον Ελενών οι Μερωνιανοί με πολλά θύματα Τουρκικά. Ας είναι αιωνία η Μνήμη αυτών. Οι Τούρκοι οίτινες εκακοποίησαν τας εικόνας μας έπαθον απέθανον ετάφησαν εκεί ακριβώς που είναι η αποθήκη.
Αντίγραφον εκ του βιβλίου μου αναγνωσθέν επ’ εκκλησίες 27 Ιουλίου 1930 και 10-2-1948 Εν Μέρωνι τη 1-2-1968».
Αρχ/της Κων. Χαραλαμπάκης.
Εγεννήθην το 1888 γονείς μου Γεώργιος Κων/νου Χαραλαμπάκης και Μαρία το γένος Γεωργίου Στρατιδάκη εγγόνης του Ιερέως Γεωργίου Καλοείδα του 1866.
Έγινα οικογενειάρχης την 30ή Ιανουαρίου 1910.
Σύζυγον είχα την Χρυσάνθην το γένος Ιωάννου Μοσχονά γεννηθείσα το 1902, θανούσα το 1938.
Χειροτονηθείς Ιερεύς και Εφημέριος Μέρωνος την 27ην Φεβρουαρίου 1910 εις τον Ι. Ν. Αγίας Βαρβάρας Ρεθύμνης παρά του Αρχιερέως Αγαθαγγέλου Λάμπης και Ρεθύμνης Διονυσίου.
Υπηρέτησα την ενορία Μέρωνα μέχρι το 1960. Επίσης υπηρέτησα εις τις ενορίες Γερακάρι, Ελενών, Μεσονησίων, Αποστόλων, Παντανάσσης και Βολεώνων.
Υπηρέτησα και ως διδάσκαλος στο Μέρωνα από το 1915 μέχρι το 1924.
Ο Παπά Κωστής Χαραλάμπάκης εκοιμήθη την 17ην Μαρτίου 1972, ας είναι αιωνία του η μνήμη.
