Πέρασαν δυο χρόνια από την εκλογή της Νέας Δημοκρατίας. Δυο χρόνια μετά, ο κάθε πολίτης μπορεί να αναστοχαστεί τι του υποσχέθηκε και τι έκανε γι’ αυτόν η Νέα Δημοκρατία. Ο κ. Μητσοτάκης έταξε τρία πράγματα: καλύτερες και περισσότερες δουλειές, λιγότερους φόρους, ασφάλεια.
Ας δούμε σε αυτά τα τρία ποιος είναι ο απολογισμός. Έταξε καλύτερες δουλειές. Τι έκανε; Κατάργησε το 8ωρο, απορύθμισε πλήρως τις εργασιακές σχέσεις, νομιμοποίησε τις απλήρωτες υπερωρίες, συρρίκνωσε εργασιακά δικαιώματα.
Έταξε λιγότερους φόρους. Αντί να μειώσει όμως δραστικά τους φόρους για την πλειοψηφία των πολιτών, μείωσε το εισόδημα, την αγοραστική δύναμη των πολιτών. Τόσο μέσα από την εκτίναξη της ακρίβειας και με τις νέες αντικειμενικές αξίες των ακινήτων, κυρίως όμως μέσα από τη μείωση του εισοδήματος που προέκυψε από τη μείωση μισθών.
Έταξε ασφάλεια. Πόσο ασφαλείς νιώθουν σήμερα οι πολίτες σε μια χώρα στην οποία μια αυταρχική κυβέρνηση μοιράζει ξύλο στους διαδηλωτές, ξύλο στους νέους ανθρώπους στις πλατείες, την ώρα που αφήνει ανεξέλεγκτο το έγκλημα και η δράση της μαφίας;
Η Νέα Δημοκρατία απέτυχε. Τόσο σύντομα, τόσο εμφατικά. Και αφού απέτυχε τώρα το μόνο που της έχει μείνει είναι να διχάσει μήπως και σωθεί. Σε αντίθεση με την κοινωνική πόλωση των χρόνων της κρίσης, σήμερα η πόλωση είναι τεχνητή και καθοδηγούμενη από το ίδιο το πρωθυπουργικό γραφείο. Τη στιγμή που οι Ελληνίδες και οι Έλληνες έχουν την ίδια ανασφάλεια και τις ίδιες αγωνίες για την επόμενη μέρα, ο κ. Μητσοτάκης θέλει να στρέψει τον έναν απέναντι στον άλλο για να αποφύγει τις ευθύνες του.
Η δική μας έγνοια αυτές τις στιγμές είναι να προφυλάξουμε την ενότητα του λαού μας. Ξέρουμε πολύ καλά πως για να μπορέσουμε να βγούμε από αυτή τη δύσκολη συγκυρία και να ξαναβάλουμε το σπίτι μας σε τάξη, πρέπει να είμαστε όλοι στην ίδια όχθη.
Η ενότητα του λαού μας είναι το θεμέλιο για να χτίσουμε μια σύγχρονη, ευρωπαϊκή χώρα.
Μια χώρα με δικαιοσύνη.
Δικαιοσύνη στην Εργασία, με 8ωρο, επέκταση συλλογικών συμβάσεων, κατώτατο μισθό στα 800 ευρώ και 35ωρο χωρίς μείωση μισθού, με πιλοτική εφαρμογή αρχικά, με στόχο αργότερα την επέκταση του.
Δικαιοσύνη στην Οικονομία:
Με τη διαγραφή μέρους του ιδιωτικού χρέους και άμεσα μέτρα για τις οφειλές προς τις τράπεζες με αναστολή πληρωμών και περίοδο χάριτος. Με προστασία της πρώτης κατοικίας και της αγροτικής περιουσίας που είναι απαραίτητη για τον βιοπορισμό των ανθρώπων που δουλεύουν τη γη. Με κρατική δανειοδότηση για την ενίσχυση της ρευστότητας των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και με ένα τραπεζικό σύστημα στο οποίο το δημόσιο θα ασκεί τα δικαιώματα του ως μέτοχος και θα συμβάλλει ώστε αυτό να στηρίζει την πραγματική οικονομία.
Δικαιοσύνη στην Υγεία και την Παιδεία.
Με ένα νέο ΕΣΥ που θα στελεχωθεί με 15.000 μόνιμους υγειονομικούς με καλούς μισθούς για να μη χάνουμε διαρκώς γιατρούς που φεύγουν στο εξωτερικό.
Με την κατάργηση του απαράδεκτου νόμου Κεραμέως για την εισαγωγή στα ΑΕΙ των νέων ανθρώπων, που τους βάζει φραγμό προκειμένου να τους δώσει βορά στα ιδιωτικά κολέγια.
Με την επαναφορά της δομής της Γ’ Λυκείου με λίγα μαθήματα και πολλές ώρες διδασκαλίας, μαζί με την αναβάθμιση του απολυτηρίου, καθώς και την επαναφορά της δυνατότητας ελεύθερης εισαγωγής στο Πανεπιστήμιο για τους απόφοιτους των Εσπερινών Λυκείων.
Δικαιοσύνη στην αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, με μια Πράσινη Επανάσταση που θα στηρίζεται στις αρχές της δίκαιης μετάβασης:
Με την ολοκλήρωση του Χωροταξικού και Πολεοδομικού Σχεδιασμού και την εισαγωγή του κλιματικού και περιβαλλοντικού αποτυπώματος σε όλα τα χρηματοδοτικά και αναπτυξιακά εργαλεία. Με σχέδιο δίκαιης μετάβασης των λιγνιτικών περιοχών με τη θεσμοθέτηση ρήτρας μηδενικού ελλείμματος για τους ρυθμούς ανάπτυξης και της θέσης εργασίας για τη Δυτική Μακεδονία και τη Μεγαλόπολη.
Δικαιοσύνη, τέλος, στην αξιοποίηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης:
Με τη στήριξη και ανανέωση της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας και τη διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα σε δίκτυα, υποδομές και υπηρεσίες βασικών αγαθών.
Με την ενίσχυση του ενιαίου και καθολικού κοινωνικού κράτους και την επιτάχυνση του ψηφιακού μετασχηματισμού της οικονομίας.
Όλα τα παραπάνω είναι οι βασικές προγραμματικές αρχές του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, πάνω στις οποίες θα στηριχθεί το κυβερνητικό μας πρόγραμμα. Είναι το νέο κοινωνικό συμβόλαιο για να πάει η χώρα μπροστά. Μιλάμε για απτά, συγκεκριμένα και απολύτως αναγκαία βήματα που πρέπει να ακολουθήσει η πατρίδα μας για να βγει από αυτό το νέο κύκλο παρακμής. Είμαστε έτοιμοι, εδώ και τώρα, να αναλάβουμε την ευθύνη.
Η χώρα μπορεί και πρέπει να κυβερνηθεί από μια ισχυρή, προοδευτική κυβέρνηση που έχει τα μάτια της στους ανθρώπους της και στο μέλλον τους. Όχι μια κυβέρνηση που σέρνει τη χώρα στο παρελθόν και φροντίζει μόνο για τους κολλητούς και τους αυλοκόλακες της εξουσίας.
