Tης Μαρίας Κορωνάκη
Πολλές φορές αναρωτιέμαι , αν όλοι οι άνθρωποι αγαπούσαν τη φύση, πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος;
Γιατί ; Η αγάπη και το δέσιμο όσων ανθρώπων έρχονται σε επαφή με τη φύση, γίνεται βίωμα ζωής και ανατροπής για τις συνήθειες τους!
Αλλάζει την ψυχολογία τον τρόπο σκέψης και την συμπεριφορά τους! Γίνονται καλύτεροι άνθρωποι!
Παίρνω αφορμή από τις επισκέψεις στην Κρύα Βρύση και στο βουνό που την δεσπόζει αλλά και την προστατεύει το «Κέδρος» από διάφορες ομάδες που δραστηριοποιούνται και ασχολούνται στη φύση, δίνοντας μέρος από την ενέργεια και το χρόνο τους, παίρνοντας όμως αδιαμφισβήτητες εμπειρίες ζωής, που τους αλλάζουν τα δεδομένα και βέβαια την ψυχική, πνευματική και σωματική τους ευφορία.
Είχα την ευκαιρία τις προηγούμενες μέρες να ζήσω και να γνωρίσω για ακόμη μια φορά, μαζί με τους επισκέπτες των σχολών αναρρίχησης στο «Κέδρος» τις απαράμιλλες ομορφιές του, να βιώσω extreme sports με αναρριχητές από Χανιά, Ηράκλειο, Ρέθυμνο και αλλού.
Ομάδες από το ΙΕΚ Χανίων κατεύθυνσης «Συνοδοί Βουνού» ήρθαν στην Κρύα Βρύση, να γνωρίσουν αλλά και να βιώσουν τις δραστηριότητες που μπορούν ν αναπτυχθούν, σ αυτό το όμορφο μέρος και το βουνό του.
Αναρρίχηση, καταρρίχηση, πεζοπορία, κατασκήνωση, αλλά και κάθε άλλη δραστηριότητα που συνάδει με την βιωματική και πρακτική άσκηση των ανθρώπων, που αγαπούν και ζουν στη φύση, ήταν στις εμπειρίες που αποκομίσαμε.
Παράλληλα γνωρίσαμε τις ομορφιές που προσφέρει το Κέδρος από την Νότια Πλευρά του, που ο Δήμος Αγίου Βασιλείου τα τελευταία χρόνια προσπαθεί με ήπιες παρεμβάσεις ν΄ αναδείξει και να κάνει προσιτό στους φυσιολάτρες.
Γνωρίσαμε το Αναρριχητικό πεδίο της « Γρε Δάφνης» που ο έμπειρος αναρριχητής και δάσκαλος της αναρρίχησης Δημήτρης Τιτόπουλος δημιούργησε, δίνοντας την δυνατότητα σε όσους ενδιαφέρονται για αυτό το extreme sports να μπορούν να το βιώνουν με ασφάλεια και ευκολία.
Ο Δ. Τιτόπουλος γνώρισε αυτό το μέρος το αγάπησε και με προσωπική εργασία, πολύ κόπο αλλά και έξοδα, δημιούργησε ένα σύγχρονο αναρριχητικό πεδίο προσιτό πλέον σε όλους, με τις παρεμβάσεις πρόσβασης που έχουν γίνει από τον Δήμο Αγίου Βασιλείου.
Περπατήσαμε στα μονοπάτια που οδηγούν στο παραπάνω πεδίο, πήγαμε στον καταρράχτη «Ρέχτα», γνωρίσαμε τα δύο ολοκαίνουργια ορειβατικά καταφύγια που τελειώνουν και σε λίγο καιρό θα δοθούν για χρήση, είδαμε τα παλιά μητάτα όπου οι βοσκοί της περιοχής βιοποριζόταν αυτοί και οι οικογένειες τους, ακολουθήσαμε παλιές στράτες και μυρίσαμε, φασκομηλιά και άλλα βότανα, είδαμε τα αγριολούλουδα του βουνού να φυτρώνουν σιγά – σιγά, ακούσαμε το φτερούγισμα από τις Βιτσίλες (Αετούς) και τα Πετρογέρακα, ακούσαμε τις πέρδικες να αντιλαλούν με τα κακαρίσματα τους στα φαράγγια του Κέδρους ζώντας ανεπανάληπτες εμπειρίες.
Μείναμε στο ανακαινισμένο παλιό δημοτικό σχολείο της Κρύας Βρύσης, που ο Δήμος και η Περιφέρεια Κρήτης μετέτρεψαν σε «Κέντρο υποδοχής και ενημέρωσης ορειβατών», γνωρίζοντας την φιλοξενία και ευχαρίστηση των ντόπιων που βλέπουν τον τόπο τους να ξαναζωντανεύει δίνοντας τους δύναμη και ελπίδα να προσπαθήσουν να τον κρατήσουν ζωντανό.
Νιώθοντας την ανάγκη να επικροτήσω την προσπάθεια που γίνεται από το δήμο Αγίου Βασιλείου, τους κατοίκους αλλά και τις συλλογικότητες της περιοχής, θέλω να προσθέσω ότι τα βουνά είναι ελεύθερα και θα πρέπει να παραμείνουν ελεύθερα, ειδικά περιοχές που έχουν χαρακτηριστεί ιδιαίτερου φυσικού κάλους ( Natura) θα πρέπει να μείνουν αλώβητα από την επέλαση των υποτιθέμενων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, που στο όνομα της δήθεν πράσινης και καθαρής ενέργειας εξαπλώνονται με κάθε τρόπο, δημιουργώντας πέραν της αισθητικής και περιβαλλοντικής υποβάθμισης, αρκετούς κινδύνους και προβλήματα, όπως πυρκαγιές, καταστροφή της χλωρίδας αλλά και πανίδας του τόπου, ηχητική ρύπανση, αλλαγή στο μικροκλίμα της περιοχής.
Οι ΑΠΕ είναι πηγές οικονομικής δραστηριότητας, που η μόνη σχέση που έχουν με την φύση είναι η καταστροφή της και η υπερμεγέθης οικονομική δραστηριότητα των κατασκευαστών αλλά και ιδιοκτητών τους.
Η μεγαλύτερη μερίδα των ανθρώπων, αν όχι όλοι, επιθυμούμε τα βουνά μας να είναι Λεύτερα ν΄ ανήκουν στα πουλιά, στα ζώα και στους ανθρώπους που τα αγαπούν, να πάψουν να κινδυνεύουν από την ανεξέλεγκτη διασπορά των ΑΠΕ, να είναι τόπος χαλάρωσης, αναψυχής, ανάτασης για τον άνθρωπο, αλλά και τόπος ελευθερίας και προστασίας για τους φυσικούς κατοίκους τους, ζώα, πουλιά, φυτά.
Να έχει την δυνατότητα ο επισκέπτης και ο φυσιολάτρης να διαβαίνει το «Κέδρος» ελεύθερος, ζώντας την ηρεμία και την ομορφιά της φύσης, χωρίς την ανεξέλεγκτη ανθρώπινη παρέμβαση που διαταράσσει την αρμονία και την χάρη που ο «Πλάστης» χάρισε.
Στην Κρύα Βρύση και το « Κέδρος» πολιτεία, συλλογικότητες και κάτοικοι, δημιουργούν τις προϋποθέσεις, έτσι ώστε η Νότια πλευρά του βουνού να γίνει τόπος και πόλος βιωματικής δραστηριότητας, άσκησης, αλλά και φιλοξενίας ανθρώπων, που αγαπάει και ενδιαφέρεται να έρθει σε επαφή και να γνωρίσει την φύση, τις ομορφιές του βουνού, αλλά και να επανέλθει στην δραστηριότητα που προσφέρει αλλά και προσδοκά στο φυσικό περιβάλλον.
Οι υποδομές που δημιουργούνται και ολοκληρώνονται σιγά σιγά, με την καθοριστική συμβολή και παρέμβαση της δημοτικής Αρχής και προσωπικά του Δημάρχου Γιάννη Ταταράκη, βάζουν τις βάσεις ώστε ο τόπος αυτός να γίνει πρόδρομος των δυνατοτήτων που έχει η περιοχή, στον εναλλακτικό τουρισμό και στις δραστηριότητες που μπορούν να γίνουν, δίδοντας μια διαφορετική πρόταση για την ανάπτυξη της ενδοχώρας, σε αρμονική συνύπαρξη με τον τουρισμό, τον πρωτογενή τομέα, και τις υπόλοιπες δραστηριότητες της περιοχής.
Θα πρέπει ωστόσο η προσπάθεια να συνεχιστεί και να ενταθεί, με την συμπλήρωση των μονοπατιών, την ανακατασκευή του παλαιού ελαιουργείου και την δημιουργία χώρου γνωριμίας με την πανίδα της περιοχής, μουσείου ελιάς και εκπαίδευσης φυσικών δραστηριοτήτων, την ολοκλήρωση των καταφυγίων και την αναστήλωση παλαιού μητάτου, δράσεις που θα προσφέρουν μια ολοκληρωμένη πρόταση στον επισκέπτη φυσιολάτρη, αλλά και στο ενδιαφερόμενο για βιωματική εκπαίδευση στη φύση.
Σε όλα τα παραπάνω θα πρέπει να προστεθεί η επαγγελματική δραστηριότητα των ντόπιων, που σιγά σιγά θα μπορέσουν να γυρίσουν και να δραστηριοποιηθούν στον τόπο τους, βάζοντας τις βάσεις και δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για μια διαφορετική ανάπτυξη της περιοχής, που θα είναι καθοριστική για το μέλλον της.
