Σε αυτό το δεύτερο σχέδιο (draft) από την έκθεση της τρόικας για το δεύτερο πρόγραμμα της Ελλάδας περιγράφεται αναλυτικά ο ασφυκτικός έλεγχος του ελληνικού προϋπολογισμού από τους δανειστές και τα σχέδια για τον λογαριασμό εξόφλησης χρέους, καθώς και χρήσιμες διευκρινίσεις για τη συμφωνία που επετεύχθει στο Eurogroup και τις συνέπειες της για την Ελλάδα.
Σε αντίθεση με το πρώτο σχέδιο (draft) [το οποίο έφερε ημερομηνία 11 Νοεμβρίου], η δεύτερη έκθεση (27 Νοεμβρίου) καταγράφει την τελική αξιολόγηση, η οποία περιλαμβάνει το πράσινο φως για την εκταμίευση, αλλά και την έκθεση για τη βιωσιμότητα.
Η τελευταία χαρακτηρίζεται ημιτελής, καθώς εκκρεμεί το αποτέλεσμα της επαναγοράς, ωστόσο αποκαλύπτει τα εξής:
– Στα 600 εκατ. ευρώ υπολογίζει η Ε.Ε. το όφελος στο χρέος από την εμπλοκή των τίτλων μειωμένης εξασφάλισης που έχουν οι μεγάλες ελληνικές τράπεζες στη μείωση των χρηματοδοτικών τους αναγκών.
– Το δεκαετές μορατόριουμ στην πληρωμή τόκων από τα δάνεια του EFSF θα είναι έντοκο και δεν θα προκαλέσει ζημία στον μηχανισμό.
– Η επαναγορά χρέους απευθύνεται και σε ομολογιούχους που κατέχουν ομόλογα ύψους 4 δισ. ευρώ σε ξένο δίκαιο και τα οποία δεν μπήκαν στο PSI.
– Ακόμη, αναφέρεται ξεκάθαρα ότι για να μειωθεί το χρέος στο 124% του ΑΕΠ το 2020 θα υπάρξουν και νέα έκτακτα μέτρα, τα οποία δεν έχουν συμφωνηθεί ακόμη.
– Εξηγεί ότι εξαιτίας των μεταθέσεων στις πληρωμές δανείων η Ελλάδα μετά το 2022 θα βρεθεί αντιμέτωπη με σημαντικό όγκο χρεών τα οποία θα πρέπει να εξοφληθούν, κάτι που μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα στην επιστροφή της στις αγορές.
Ταυτόχρονα περιγράφει με ακόμα μεγαλύτερη λεπτομέρεια τον μηχανισμό ελέγχου των δαπανών, όπως μεταξύ άλλων εισηγείται την ενίσχυση του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής.
Παράλληλα, προβλέπει ότι θα μπορεί το ΥΠΟΙΚ να βάλει υπό τον άμεσο έλεγχό του φορείς που δεν προσαρμόζονται στα νέα δεδομένα.
Όπως αναφέρεται, οι χώρες-μέλη της ευρωζώνης έχουν ανταποκριθεί με μια σειρά πρωτοβουλιών που στόχο έχουν να διασφαλίσουν την επαρκή χρηματοδότηση του προγράμματος και να ενισχύσουν τη διαχειρισιμότητα του ελληνικού χρέους, όπως αποφασίστηκε στο Eurogroup της 26ης Νοεμβρίου:
Εγκατάλειψη του σχεδίου μείωσης των εντόκων γραμματίων: το πρόγραμμα προέβλεπε μείωση των εκδόσεων εντόκων γραμματίων, αλλά η Ελλάδα έχει δείξει τον τελευταίο χρόνο ότι μπορεί να υποστηρίξει υψηλότερες των προβλεπόμενων εκδόσεις εντόκων.
Ως εκ τούτου, το νέο πακέτο προβλέπει την εγκατάλειψη του σεναρίου μείωσης των εκδόσεων και αναβολή του για μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος.
Αυτό θα οδηγήσει σε μείωση των αναγκών χρηματοδότησης της χώρας κατά 9 δισ. ευρώ την περίοδο 2012-2014.
Αναβολή στη δημιουργία «μαξιλαριού» ρευστότητας: το πρόγραμμα προέβλεπε δημιουργία «μαξιλαριού» ρευστότητας έως 5 δισ. ευρώ. Περιλαμβανόταν στο πρόγραμμα του Μαρτίου με στόχο να παράσχει ανάσες το ελληνικό υπουργείο οικονομικών.
Εξετάζεται η αναβολή στη δημιουργία αυτού του «μαξιλαριού» έως τη λήξη του προγράμματος υπό την προϋπόθεση ότι θα υπάρχει ένα επαρκές «μαξιλάρι».
Η πρόβλεψη για δημιουργία «μαξιλαριού» τοποθετείται πλέον στο 1,5 δισ. (5-3,5 δισ.) κατά τη διάρκεια της περιόδου 2012 – 2014. Θα συνεχίσει να αυξάνεται κατά 2 δισ. την περίοδο 2015-2016.
Βάρος στους κατόχους ομολόγων μειωμένης εξασφάλισης: με βάση το δεύτερο πρόγραμμα, οι τέσσερις μεγαλύτερες τράπεζες σχεδιάζεται να λάβουν επιπλέον 23 δισ. ευρώ στο α’ τρίμηνο του 2013.
Οι εν λόγω μεγαλύτερες τράπεζες της Ελλάδας αναμένεται να διενεργήσουν περισσότερες ασκήσεις διαχείρισης υποχρεώσεων (LMEs) στα προϊόντα υβριδικού κεφαλαίου.
Με βάση τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, αυτή η άσκηση θα μπορούσε να αποδώσει 600 εκατ. ευρώ στα βασικά εποπτικά κεφάλαια (core tier 1), μειώνοντας τις ανάγκες χρηματοδότησης με βάση το πρόγραμμα.
Η επαναγορά παλαιών και νέων ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου: μια επαναγορά χρέους από την Ελλάδα θα επιτρέψει την αξιοποίηση της σημαντικής έκπτωσης στις τιμές των ελληνικών κρατικών ομολόγων, μειώνοντας σε σημαντικό βαθμό το χρέος.
Η επαναγορά χρέους θα απευθυνθεί επίσης σε κατόχους παλαιών ελληνικών ομολόγων (ύψους κοντά στα 4 δισ. ευρώ) που επέλεξαν να μη συμμετάσχουν στο PSI του Μαρτίου 2012.
Το Eurogroup αποφάσισε ότι η τιμή επαναγοράς δεν θα είναι υψηλότερη από τις τιμές των τίτλων στις 23 Νοεμβρίου 2012.
Μείωση των επιτοκίων στο πρώτο πρόγραμμα (GLF): το επιτόκιο του GLF βασίζεται στο τρίμηνο euribor συν 150 μονάδες βάσης. Τα μέλη της ευρωζώνης συμφώνησαν να μειώσουν αυτό το περιθώριο κατά 100 μονάδες βάσης, από τις 150 στις 50 μονάδες βάσης.
Οι χώρες της ευρωζώνης που συμμετέχουν σε πρόγραμμα διάσωσης δεν απαιτείται να συμμετάσχουν.
Ακύρωση της προμήθειας για τις εγγυήσεις του EFSF: θα οδηγήσει σε μείωση του κόστους κατά 2,7 δισ. ευρώ για το σύνολο της περιόδου όπου η Ελλάδα θα δανείζεται από τον EFSF.
Αναβολή των καταβολών τόκων στον EFSF: η Ελλάδα είναι αντιμέτωπη με σημαντικές πληρωμές τόκων λόγω του δανεισμού της από τον EFSF.
Η αναβολή στην καταβολή αυτών των τόκων θα της επιτρέψει να μειώσει σημαντικά τις ανάγκες χρηματοδότησης την περίοδο της αναβολής, που θα είναι 10 χρόνια.
Η απόφαση αυτή δεν θα δημιουργήσει επιπλέον κόστη για τον EFSF από τη στιγμή όπου η Ελλάδα θα πρέπει να καταβάλει τόκους για τα ποσά των οποίων αναβλήθηκε η πληρωμή.
Επιμήκυνση της ωρίμανσης των δανείων του GLF και του EFSF: αν και οι ωριμάνσεις των δανείων τόσο του GLF όσο και του EFSF είναι μακροπρόθεσμες, δημιουργείται πρόβλημα με τα χρεολύσια της Ελλάδας στη δεκαετία του 2020.
Από το 2022 η Ελλάδα είναι αντιμέτωπη με μεγάλες υποχρεώσεις πληρωμών που θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο την επιστροφή της στις αγορές.
Η επέκταση των ωριμάνσεων των δανείων GLF και EFSF επιτρέπει την εξομάλυνση του προφίλ αποπληρωμών χρέους.
Δεν έχει επίπτωση στη μείωση του χρέους έως το 2020 ή το 2022. Το Eurogroup αποφάσισε στις 26 Νοεμβρίου 2012 να επεκτείνει τις ωριμάνσεις των δανείων GLF και EFSF κατά επιπλέον 15 χρόνια.
Τα κέρδη από το SMP της ΕΚΤ: η διατήρηση ελληνικών ομολόγων από το ευρωσύστημα με βάση το πρόγραμμα SMP της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας παράγει κέρδη για τις εθνικές κεντρικές τράπεζες.
Εκτιμάται ότι τα μελλοντικά κέρδη από τις διακρατήσεις ομολόγων θα ανέλθουν περίπου στα 10 δισ. ευρώ.
Άλλα μέτρα ανάγκης: τα μέλη της ευρωζώνης θα εξετάσουν επιπλέον μέτρα και βοήθεια, εάν χρειαστεί, για την επίτευξη επιπλέον αξιόπιστης και διατηρήσιμης μείωσης στον λόγο χρέους προς ΑΕΠ της Ελλάδας, όταν η χώρα φτάσει σε ετήσιο πρωτογενές πλεόνασμα, όπως προβλέπει το τρέχον μνημόνιο.
Τα μέτρα αυτά θα ληφθούν υπό την προϋπόθεση της πλήρους υλοποίησης όλων των όρων που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα, ώστε να διασφαλιστεί ότι έως το τέλος του προγράμματος του ΔΝΤ το 2016 η Ελλάδα μπορεί να φτάσει σε λόγο χρέους/ΑΕΠ στο 175%, στο 124% το 2020 και σημαντικά χαμηλότερα από το 110% το 2022.
Αυτές οι πρωτοβουλίες θα μεταβάλουν αξιοσημείωτα το προφίλ της δυναμικής του ελληνικού χρέους, έτσι ώστε, σε συνδυασμό με επιπλέον έκτακτα μέτρα που μένει να συμφωνηθούν, να οδηγήσουν τον λόγο χρέους προς ΑΕΠ στο 124% το 2020 και σημαντικά χαμηλότερα από το 110% το 2022.
Όπως αναφέρεται, σε μια ορθή προσέγγιση για να διασφαλιστεί η εφαρμογή των δημοσιονομικών δεσμεύσεων, οι κύριοι τομείς που πρέπει να ενισχυθούν είναι επίσης οι μηχανισμοί διόρθωσης και κυρώσεων, η διαφάνεια, η ανάληψη των ευθυνών, η επόπτευση και τέλος η εξυπηρέτηση του χρέους. Από αυτήν την άποψη είναι απαραίτητο να γίνουν πρόσθετες θεσμικές βελτιώσεις.
Σε αυτές περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων: τόνωση της ανεξαρτησίας του ΤΑΙΠΕΔ, μέσω των μηχανισμών τριμηνιαίας διόρθωσης – προσαρμογής στη διαδικασία ιδιωτικοποιήσεων, εφόσον υπάρξουν απώλειες στόχων, καθώς και επανενεργοποίηση της λειτουργίας του υπάρχοντος Γραφείου Προϋπολογισμού του Κοινοβουλίου (Parliamentary Budget Office) με τόνωση της φήμης, της ανεξαρτησίας και της τεχνικής δεινότητάς του, ώστε να γίνει ένα πλήρες δημοσιονομικό συμβούλιο με βάση τις καλύτερες διεθνείς πρακτικές.
Διαφυλάσσοντας την εξυπηρέτηση του χρέους, αναφέρει, η κυβέρνηση θα διασφαλίσει την αποτελεσματική εφαρμογή του λογαριασμού εξυπηρέτησης χρέους, παρακολουθώντας τις ροές ρευστότητας, αποτρέποντας την απόκλιση της επίσημης χρηματοδότησης και διασφαλίζοντας την έγκαιρη εξυπηρέτηση.
Με τον Νόμο 4063/2012 καθιερώθηκε ένας ξεχωριστός λογαριασμός στην Τράπεζα της Ελλάδος.
Βάσει νόμου, αυτός ο λογαριασμός δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για άλλον λόγο πέρα από την εξυπηρέτηση του χρέους.
Μέσω αυτού πληρώνονται οι τόκοι όλων των δανείων του ελληνικού δημοσίου, οι μεταβιβάσεις και τα παράγωγα της διαχείρισης χρέους, καθώς και τα όποια παράλληλα κόστη (προμήθειες και άλλες δαπάνες) που σχετίζονται με την εξυπηρέτηση χρέους και γενικότερα με τη διαχείριση χρέους.
Τα έσοδα αυτού του λογαριασμού είναι οι εκταμιεύσεις των δανείων του EFSF, καθώς και οι εισφορές του ελληνικού δημοσίου στην εξυπηρέτηση του χρέους, περιλαμβανομένων όλων των εσόδων από τις ιδιωτικοποιήσεις κρατικής περιουσίας και Τουλάχιστον το 30% των υπερβάσεων στους στόχους των εσόδων.
Όλες οι πληρωμές από αυτόν τον λογαριασμό θα εξαρτώνται από την προηγούμενη λεπτομερή αναφορά προς τα ταμεία διασώσεων EFSF- ESM και την εκ των υστέρων επιβεβαίωσή τους.
