Με χαρά επίσης βλέπουμε ότι το γήπεδο Σοχώρας καλλωπίζεται μέρα με την ημέρα. Στη μικρή κερκίδα που έχει απομείνει και η οποία δεν είναι και η καλύτερη επιλογή (στον ορίζοντα) ντύνεται με σιέλ και κίτρινα καθίσματα. Τουλάχιστον ο φίλαθλος κόσμος θα μπορεί να κάθεται και όχι να παρακολουθεί όρθιος τις φάσεις επί 90 λεπτά στα τσιμεντένια τέσσερα (όλα κι όλα) σκαλοπάτια. Εδώ τίθεται ένα άλλο ζήτημα βέβαια (γι’ αυτό αναφέραμε ότι η κερκίδα δεν θα έπρεπε να μείνει σ’ αυτό το σημείο) καθώς η ορατότητα δεν είναι πλήρης απ’ όλα τα σημεία, ενώ και το κοινό για την ώρα δεν θα μπορεί να αποφύγει τη βροχή τον χειμώνα, και τον ήλιο το καλοκαίρι καθώς λείπει το σκέπαστρο.
Οι άνθρωποι του γηπέδου κάνουν τη δουλειά τους εν προκειμένω προσπαθώντας να βελτιώσουν ότι μπορεί να βελτιωθεί σ’ αυτό το επίπεδο.
