Καθείς στο μετερίζι του

Τηλεγραφικά και πεντακάθαρα:
Στην αυτοτιτλοφορούμενη και αυτοπροσδιοριζόμενη «Λαϊκή Επιτροπή Ρεθύμνου».
– Πριν από σας, τα έθεσα ο ίδιος. Δωρεάν η υγεία. Να μην απολυθεί ουδείς. Να καταβληθούν αμέσως τα δεδουλευμένα. Αλλά αυτά δεν εξαρτώνται από εμένα. Είμαι αλληλέγγυος, όμως, ομοίως ανίσχυρος. Ναι, θα κλείσει ένα χειρουργείο για λίγες μέρες λόγω αδειών. Τις ουρές ποιος να τις καταργήσει; Πώς; Το νοσοκομείο γυρίζει σελίδα. ΚΑΙ οι ουρές κονταίνουν. Φαινόμενο μισού αιώνα, παιδί τις θυμάμαι, πώς άραγε να αντιστραφεί ακαριαία; Πανελλήνιο, Πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο φαινόμενο.
Στον κ. Κ. Σταυρουλάκη, Γραμματέα Ν.Ο Ρεθ. ΚΚΕ.
– Η πολιτική μας αντίθεση δεν γεφυρώνεται. Και βέβαια παραδέχομαι τα προβλήματα του Νοσοκομείου. Αλλά ΝΤΡΟΠΗ ότι στηρίζω επιχειρηματικά συμφέροντα. Ποιών; Πώς; Ποιά; Πότε; ΝΤΡΟΠΗ ότι προτείνω την εξολόθρευση. Δεν καθιέρωσα εγώ το αντίτιμο στον ασφαλισμένο. Ισχύει παντού. Παρουσίασα συνταγές εμπορευμα-ιδιωτικοποίησης; Κι’ εσείς τη μέρα κάνετε νύχτα; Κηρύγματα σ’ εμένα αν αναγνωρίζω την πάλη του προσωπικού, εάν υγεία και Νοσοκομείο ανήκουν στο λαό; Μόνο τη λύπη μου σας στέλνω σαν απάντηση.
Επί της ουσίας, στους γιατρούς Ε.Σ.Υ. στο Νοσοκομείο που εξ’ ιδίων κρίνουν τα αλλότρια. Στη φάμπρικα της διαστροφικής διαστρέβλωσης που μπήκανε, ας τσαλαβουτήσουν μόνοι τους. Απλουστευτικά, να θυμίσω ότι υπάρχει βάθος και μετά τον πάτο. Ωφέλιμο σε όλους να βγουν από κει. Επιγραμματικά και προς το κοινό που μάς διαβάζει – εκείνοι τα γνωρίζουν και τα εμπέδωσαν άριστα-:
– Δεν πτοούμαι. Ματαιοπονούν. Δεν εκβιάζομαι, δεν υποχωρώ. Όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουν, τόσο το καλύτερο. Ούτε υβρίζω, ούτε προσβάλλω, ούτε επιτίθεμαι. Ούτε την Κυβέρνηση υπερασπίστηκα ποτέ -τα γραπτά μένουν-, μήτε σε προκάτοχους φόρτωσα ευθύνες. Ποτέ δεν καυχήθηκα για προσωπικά επιτεύγματα, ούτε εικονίζω τον ψύλλο σαν βούβαλο. Ποιόν ρόλο θα επιλέξουν για να αναδείξουν το λειτούργημά τους, είναι δική τους ευθύνη. Δεν θα τον υποδείξω εγώ.
– Μίλησα και θα μιλώ για το Νοσοκομείο. Στο βρόντο οι παραινέσεις να σταματήσω.
– Δεν απαξίωσα τους ειδικευόμενους. Έθεσα το κατά τη γνώμη μου πλαίσιο λόγων και έργων και δικαίωμά μου να κρίνω ποιος παρεκτρέπεται και ποιος συναρμόζει σ’ αυτό. Δικαίωμα όλων. Σέβομαι τις διεκδικήσεις σας -συνδικαλιστής άλλωστε ο ίδιος-, τα αιτήματα, όπου συμφώνησα με τα δίκαιά σας, το διατυμπάνισα. Την αισχρότητα με τον θάνατο συναδέλφου τη διαπράξατε εσείς με τα όσα για το τμήμα εκείνο, είχατε εκθέσει.
– Επαναλαμβάνω -μονότονα ίσως, πάντως τελευταία φορά- ότι οι ελλείψεις του Γ.Ν. Ρεθύμνου σε προσωπικό υφίστανται παντού εν Ελλάδι και Ευρ. Έν, τις επεσήμανα και καυτηρίασα πριν από σας, δεν τις ωραιοποίησα, δεν τις παρέλειψα. «Θα…» δεν ξεστόμισα. Ουδέποτε. «Εικονικό μέλλον» συνθέτουν τα δήθεν δικά σας οράματα. Κατέγραψα και μάχομαι για την πραγματικότητα. Δεν παριστάνω τον Δον Κιχώτη.
– Εμένα ρωτάτε ποιος κλέβει; «Παραπληροφόρηση», το γεγονός; Συκοφαντώ επειδή δεν γνωρίζω τους κλέφτες; Ο Διοικητής θα τους ανακαλύψει; Ποιος με «άθλιους υπαινιγμούς»; ΚΛΕΒΑΝΕ. Δεν το ξέρατε; Δεν δηλώσατε θύματά τους οι ίδιοι οι γιατροί; Εγώ στοχοποίησα εργαζόμενους; Αιδώς Αργείοι. Όλες τις κατηγορίες εναντίον μου, σας τις επιστρέφω. Αλλού τα παραμύθιά σας. Με την άσπρη μπλούζα ήμουν 16 ώρες όρθιος, 17/3 στον συναγερμό του Νοσοκομείου. Όχι με το κουστούμι του Διοικητή. Έφυγα όταν μέτρησα την πίεση 18. Αιδώς Αργείοι. Εμένα προσπερνούν οι εξελίξεις; Ποιες; Οι πολιτικές; Οι ιατρικές; Οι συνδικαλιστικές; Οι κοινωνικές;
– Μη και απομείνω πίσω λοιπόν, στην επόμενη κινητοποίησή σας, να έλθω μαζί. Ας διαφωνώ σε πολλά και με πολλούς. Αν με θέλετε και χρησιμεύω, μαζί σας. Να γράψω και το σύνθημα στο πανό. Το κείμενο γράψτε το εσείς… Μην τσακωθούμε τίνος τα κείμενα ασύντακτα. Χιλιάδες οι κριτές μας, παρά το «λέγε – λέγε μπορεί και κάτι να μείνει» που καθιστά στο Ρέθυμνο, τον Γκέμπελς του Χίτλερ επίκαιρο.
Στα όσα δηλώνει στον τύπο ο πνευμονολόγος κ. Χ. Παππάς.
– Όλα αληθινά, όσα καταγράφετε. Εσείς -και όλοι- με θυσίες κρατάτε το Νοσοκομείο. Μήτε σε μια λέξη δεν διαφωνώ μαζί σας, γιατρέ. Όμως, το Νοσοκομείο έχει κάνει τα πάντα για τα δίκαιά σας. ΔΕΝ ευθύνεται για την καθυστέρηση των αμοιβών. Τουναντίον.
Στον ειδικευόμενο γιατρό κ. Ν. Κιούση.
– Κανείς δεν κουκουλώνει τα προβλήματα. Το Νοσοκομείο υποστελεχώνεται αλλά δεν βρίσκεται στα πρόθυρα διάλυσης. Αξιέπαινος ο εθελοντισμός σας (να μάς ακούει και το σφόδρα ενιστάμενο ΚΚΕ). Από μένα, πλέον του δημόσιου «ΕΥΓΕ», ζητάτε κάτι επιπλέον που εφικτόν αλλά δεν το παρέχω; «Στη φόρα τα προβλήματα» το καθιέρωσα πρώτος. Σωρός οι δημοσιεύσεις μου.
Στους εργαζόμενους Γ.Ν. Ρεθύμνης.
– Όσα αναφέρετε για το Νοσοκομείο, αποτελούν πιστή αντιγραφή της Ερώτησης στη Βουλή του ΚΚΕ. Κατά λέξη. Δικαίωμά σας, όμως, τα απάντησα αμέσως. Τα περί συμβάσεων ιατρών ΕΟΠΥΥ ήδη τακτοποιούνται, με καθυστέρηση οπωσδήποτε, με μπαλώματα έστω, δεν αφορούν το Νοσοκομείο. Με γνωρίζετε και σας γνωρίζω. Απέναντι δεν ήμουν ποτέ. Είμαι και θα είμαι δίπλα.
Προκύπτει γενικότερο συμπέρασμα; Για το Νοσοκομείο μας, πολλοί στόχοι -μάλλον οι περισσότεροι- συγκλίνουν. Μπορούμε συνεπώς ομοθυμαδόν να κατευθυνθούμε καταπάνω τους, διατηρώντας τις προσωπικές απόψεις και τακτικές. Διχόνοιες, ακρότητες, συμπάθειες και αντιπάθειες, ποδοσφαιροποίηση της κατάστασης τη σκληρότερη ώρα, θα βλάψουν το Νοσοκομείο. Θα βλάψουν τους πάντες και τα πάντα. ΜΠΟΡΟΥΜΕ. Έκαστος εφ’ ω ετάχθη. Καθείς στο μετερίζι του.