Δυστυχώς οι δύο κυρίες επέμειναν σε μια ολονύκτια αντιπαράθεση, κρατώντας η κάθε μια την επιμονή της στις θέσεις τους. Η μία ως εκπρόσωπος της Ε. Ευρώπης από τη θέση της ισχυρότερης δύναμης, της Καγκελαρίου της Γερμανίας και η άλλη, από την ηγεσία του Δ.Ν.Τ., παρά την πολύωρη, την ολονύκτια συνεδρίαση, δεν κατάφεραν να συμφωνήσουν σε μια κοινή απόφαση που θα σήμαινε και την εκταμίευση του ποσού που προορίζονταν για την Ελλάδα.
Το Δ.Ν.Τ. επέμεινε στους όρους για βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους πριν την εκταμίευση και η Ε. Ευρώπη με την Καγκελάριο να επιμένει στις δικές της απόψεις.
Κατόπιν αυτού του αδιεξόδου, πολλοί από τη Διεθνή Κοινότητα αντέδρασαν με καταδίκη της απόφασης καθώς και του προγράμματος λιτότητας ως αδιέξοδου. Και η Ελληνική πλευρά που όλη τη νύχτα αγωνιούσε, αποκαρδιώθηκε και οι ελπίδες της πλέον στηρίζονται στην επόμενη συνάντηση, που αναμένεται σύντομα.
Φυσικά οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης αποδίδουν σοβαρές ευθύνες στην κυβέρνηση του κ. Σαμαρά, της τρικομματικής σύνθεσης, όπως και τις προηγούμενες, για έλλειψη αντίστασης στις απαιτήσεις της Τρόικας και κυρίως της Γερμανίδας Καγκελαρίου, για μια πολιτική λιτότητας και κοινωνικής αποδιοργάνωσης, χωρίς να επιμείνουν σταθερά σε μια στάση άξια ελεύθερου κράτους.
Δεν ξέρουμε πως τελικά θα διαμορφωθεί η νέα διάσκεψη των παραγόντων του Δ.Ν.Τ. και του Ευρωγκρούπ, όποτε αυτή γίνει και τι θα γίνει με την εκταμίευση των ποσών που θα βοηθήσουν, υποτίθεται, την Ελλάδα να βρει το δρόμο εξόδου από την κρίση, με την εξυπηρέτηση των χρεών της χώρας και την προώθηση της ανάκαμψης της οικονομίας της.
Και βέβαια είναι ζητούμενο και η πολιτική και κοινωνική εξέλιξη της χώρας μας και κατά πόσον η θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης για εκλογές θα βρει απήχηση στους πολίτες και θα διαμορφώσει ανάλογες συνθήκες ευόδωσης στην πράξη.
Έχουμε μπροστά μας προ το παρόν πολλές δυναμικές που θα συντελέσουν στην εξέλιξη στα πολιτικά πράγματα της χώρας και την οικονομική της ευστάθεια. Στη Δημοκρατία οι συσχετισμοί των πολιτικών κομμάτων στην κοινή γνώμη είναι που καθορίζει και το μέλλον. Και οι συσχετισμοί αυτοί δεν είναι πάντα ανάλογοι με το λαϊκό συμφέρον, αλλά παίζουν ρόλο οι αντοχές των πολιτών σε ροές της εξέλιξης που έχουν να κάνουν και με τη δυναμική των θελήσεων.
Ας είναι. Το μέλλον της χώρας και των λαϊκών τάξεων είναι σε έναν κλοιό δυσμενών εξελίξεων και ψυχολογικών πιέσεων που έχουν να κάνουν και με τη διεθνή πολιτική σκηνή. Θα δούμε τι θα δούμε τούτο το χειμώνα κατ’ αρχήν.
Καλά Χριστούγεννα και μετά, ο Θεός βοηθός…
