Κορυφώνονται οι προεκλογικές κινήσεις των υποψηφίων για το Ευρωκοινοβούλιο και οι θέσεις και προτάσεις τους προβάλλονται με καταιγιστικό ρυθμό!
Όμως, τα προβλήματα της ελαιοκομίας, η οποία μαζί με τον τουρισμό αποτελεί κύριο κλάδο απασχόλησης και εισοδήματος σε αρκετές χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου, δεν φαίνεται να απασχολούν ιδιαίτερα…
Ωστόσο και οι ελιές… ψηφίζουν! Όχι βέβαια οι ίδιες, αλλά τα εκατομμύρια των ανθρώπων που ασχολούνται με αυτές. Γι’ αυτό και τα προβλήματά τους απαιτούν μια προσεκτικότερη εξέταση.
Η πρόσφατη πτώση των τιμών ελαιολάδου, σε απαράδεκτα επίπεδα στην Ισπανία και Ελλάδα φέρει στο προσκήνιο την επανεξέταση των μηχανισμών της αγοράς και σε Ευρωπαϊκό και σε Εθνικό επίπεδο.
Ο περίφημος «ανταγωνισμός της αγοράς» που αποτελεί το «δόγμα» της Ε.Ε., επιτρέπει να δρουν ανεξέλεγκτοι αφανείς μηχανισμοί «καρτέλ» και να γίνονται παράνομες αναμίξεις και σπέκουλες σε ευρεία κλίμακα!
Η παραγωγή υψηλής ποιότητας ελαιολάδου, ενώ αποτελεί μόνιμη υπόδειξη στους παραγωγούς σε Ευρωπαϊκό και Εθνικό επίπεδο, τελικά, όχι μόνο δεν αμείβεται στην αγορά, αλλά κυριολεκτικά ευτελίζεται. Υποβαθμισμένα λάδια που με ανεξέλικτες διαφημίσεις και πρακτικές ύποπτων προσφορών κυκλοφορούν στην αγορά εκτοπίζουν τα ελαιόλαδα ποιότητας…
Οι Ευρωπαίοι Ελαιοπαραγωγοί ενώ ελάχιστα προστατεύονται, επιτηδείως καλούνται να επωμιστούν το κόστος για θέματα τρομοκρατίας και πολέμων για τα οποία δεν ευθύνονται! Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν οι αδασμολόγητες εισαγωγές ελαιολάδου από Τυνησία και οι παράτυπες εισαγωγές ελαιολάδων που υφαρπάζονται με τις πολεμικές επιχειρήσεις «κλάδος ελαίας» της Τουρκίας από την Συρία!
Το περιβάλλον, ενώ αποτελεί «σημαία» σε όλες τις πολιτικές της Ε.Ε., κανένα μέτρο προστασίας δεν λαμβάνεται για τους υψηλής περιβαλλοντικής αξίας παραδοσιακούς ελαιώνες των δύσβατων ορεινών περιοχών, οι όποιοι εγκαταλείπονται στο έλεος των πυρκαγιών!
Οι ελαιώνες ενώ αποτελούν την πρώτη καλλιέργεια που ενισχύθηκε από την Ε.Ε. σαν κλάδος που συμβάλλει όχι μόνο στην οικονομία και την απασχόληση αλλά και στον πολιτισμό, την υγεία και το περιβάλλον, σήμερα εξομοιώνονται με ασκεπείς εκτάσεις και βοσκοτόπους και οι ενισχύσεις από αυτούς μεταφέρονται σε ρυπογόνες βαρείες βιομηχανίες.
Επομένως οι υποψήφιοι Ευρωβουλευτές αν θέλουν πράγματι να σταματήσουν την άνοδο της ακροδεξιάς, ας φροντίσουν να επιλύσουν έστω κάποια από τα παραπάνω, τα οποία σίγουρα εξοργίζουν πολλούς μικρούς και τους στρέφουν σε πολιτικά σχήματα τα οποία στην ουσία δεν γνωρίζουν!
Αυτά για τους υποψήφιους του Ευρωκοινοβουλίου… Για τους ήδη βουλευτές και υποψηφίους του Ελληνικού Κοινοβουλίου, οι ελιές έχουν πολλά αλλά!
* Ο Νίκος Μιχελάκης είναι Δρ. γεωπόνος, επιστημονικός σύμβουλος ΣΕΔΗΚ, πρ. διευθυντής Ινστιτούτου Ελιάς Χανίων
