Η γνωστή παροιμία κάνει λόγο για τον γαμπρό, αλλά και μια διαδικασία που δεν είναι ιδιαίτερα συμπαθής στους άντρες, έστω και αν οι εταιρίες λεπίδων έχουν μέσω τεχνολογικών επιτευγμάτων να την κάνουν όλο και πιο απλοϊκή.
Στην περίπτωση που θα αναλύσουμε το κοινό σημείο είναι αυτό το… τέλος και αν τείνουμε να παρομοιάσουμε τα πρόσωπα που θα καταδείξουμε πιο κάτω με «γαμπρούς», τότε οι «νύφες» δεν είναι άλλες από τις θέσεις που «παντρεύτηκαν», ως οι πιο αξιόπιστοι για την «αποστολή» που τους ανατέθηκε στη φετινή σεζόν.
Όπως ίσως να έχετε καταλάβει, μόλις ξεκίνησε έστω και με έναν μικρό πρόλογο, η αναφορά αλλά και παράλληλα η καταγραφή της καλύτερης 18αδας της φετινής Β’ ΕΠΣΡ έτσι όπως την παρακολουθήσαμε, την ζήσαμε από τα «Ρ.Ν.». Εκεί που πολλοί ξεκίνησαν, λιγότεροι ολοκλήρωσαν και μετρημένοι στον αριθμό της αποστολής μιας ποδοσφαιρικής ομάδας κατάφεραν να ξεχωρίσουν…
Ίσως και κάποιοι για λίγους μόνο πόντους δεν κατέφεραν να μπουν σε αυτήν, αφήνοντας όμως υποσχέσεις ότι σε μια νέα συμμετοχή τους την επόμενη αγωνιστική περίοδο να πετύχουν όχι μόνο την είσοδό τους στους «αναπληρωματικούς», αλλά ενδεχομένως και στην βασική 11αδα των καλύτερων της «μικρής» των Ρεθεμνιώτικων ποδοσφαιρικών κατηγοριών, στις συνειδήσεις όλων αλλά και στα μάτια των «φανατικών» της Β’ ΕΠΣΡ.
Στον καταρτισμό της «dream team» της δεύτερης ιεραρχικά κατηγορίας, πολύτιμη ήταν και η συμβολή τεσσάρων προπονητών (οι επιλογές τους θα δημοσιευθούν στο αυριανό φύλλο) που από την δική τους διαφορετική σκοπιά, ξεχώρισαν εκείνους οι οποίοι κατά την γνώμη τους, έκαναν την διαφορά στο φετινό πρωτάθλημα.
Πάμε λοιπόν να δούμε εκ πρώτης, ποιοι ήταν εκείνοι που από την οπτική των «Ρ.Ν.» για σήμερα, ήταν αυτό που συνηθίζουμε να λέμε το «κάτι παραπάνω» στις θέσεις τους, δίνοντας στην συνέχεια τον λόγο στους «ανθρώπους του πάγκου».
Τερματοφύλακες: Λαγουδάκης (Ασή Γωνιά) – Στρατιδάκης (Φοίνικας)
Είναι από τις θέσεις που δύσκολα μπορείς να ξεχωρίσεις πρόσωπα και ονόματα. Είναι η θέση από την οποία ξεκινάει η αρχική 11αδα, αλλά και εκείνη που παράλληλα προσφέρει την εμπιστοσύνη στην υπόλοιπη. Το πιο εύκολο είναι να ανατρέξουμε στην πιο «δύσβατη» άμυνα της κατηγορίας και να δώσουμε την φανέλα με το «Νο 1» στους Χρήστο Χύκα και Μιχάλη Λαγουδάκη της Ασή Γωνιάς, που δέχτηκε 23 γκολ σε 24 αγώνες! (δεν συμπεριλαμβάνονται τα ρεπό). Ας μην μας κρατήσει κακία ο Χρήστος, όπου εδώ θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι έπαιξε και σε άλλες θέσεις σε κάποιους αγώνες ως αλλαγή (μεσοεπιθετικός), αλλά θα έχουμε σαν επιλογή τον Μιχάλη.
Πραγματικά η… διάκριση στην συγκεκριμένη θέση είναι δύσκολη, όπως και σε κάποιες ακόμη θέσεις. Και αυτό γιατί υπήρξαν οι περιπτώσεις του Στρατιδάκη του πρωταθλητή Φοίνικα, του βετεράνου Στέλιου Φραγκιαδάκη της Φλόγας, αλλά και του Πραφτσιάρη του Παναρκαδικού, που είχε μερικές εντυπωσιακές αποκρούσεις στο ενεργητικό του. Στην λίστα άνετα συμπεριλαμβάνονται και οι πιτσιρικάδες Μαρινάκης της Επισκοπής 2010 και Βουμβουλάκης που επέστρεψε από την Επισκοπή 2010 στον Κεραυνό. Δύσκολη επιλογή ανάμεσα από τόσους. Η κατάληξη αυτής οδηγεί σε Λαγουδάκη και Στρατιδάκη.
Αριστερό μπακ: Φίλιας (Φλόγα Ρουστίκων)
Δύσκολη θέση καθώς ως γνωστό, ο αριστεροπόδαρος στο ποδόσφαιρο είναι σαν τον αριστερόχειρα στην ζωή. Σχετικά σπάνιο φαινόμενο που όμως στο λαοφιλές άθλημα είναι και πολύτιμο. Ο Φίλιας της Φλόγας Ρουστίκων για όσο έπαιξε ήταν από τους πιο μαχητικούς. Αναπληρωματικός του ποδοσφαιριστή της Φλόγας, κάλλιστα έχει θέση ο ταλαντούχος Χρήστος Γιαννούλης, που όμως είχε και την άτυχη στιγμή του σοβαρού τραυματισμού του στον τελευταίο αγώνα της μικτής Νέων Ρεθύμνου, με την ομάδα του Ηρακλείου.
Δεξί μπακ: Ντόντα (Αναγέννηση ΜΠΣΡ) – Μεργέμογλου (Παναρκαδικός)
Όσο δυσεύρετοι είναι οι ακραίοι αμυντικοί της αριστερής πλευράς, άλλο τόσο πολλές οι επιλογές σε δεξιοπόδαρους οπισθοφύλακες. Πολύτιμη μονάδα ο Ντόντα της Αναγέννησης ΜΠΣΡ. Εξελίξιμος ο Παναγιώτης Μεργέμογλου του Παναρκαδικού. Αν και φέτος η αποστολή της ομάδας του ήταν σαφώς δύσκολη κυρίως λόγω έλλειψης εμπειριών και ο πιτσιρικάς Δρανδάκης του Κεραυνού μπορεί με μπόλικη δουλίτσα ακόμη να έχει σημαντική προσφορά. Εξάλλου σκοπός της αναφοράς δεν είναι μόνο να αναγραφούν όσοι έχουν πατήσει για τα καλά τους τάπητες στα γήπεδα του Ρεθύμνου. Αλλά και εκείνοι που με παραπάνω προσπάθεια μπορούν να ανέβουν. Πάντως οι ακραίες θέσεις είναι λίγο «μπέρδεμα» στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, καθώς οι προπονητές που επιλέγουν να δώσουν «φτερά» δημιουργίας στην ομάδα τους, από τις πτέρυγες αποφασίζουν βάσει ταλέντου και αντοχών. Για την κατάρτιση της 11αδας οι δυο πρώτοι έχουν παραπάνω πιθανότητες.
Κεντρικοί αμυντικοί: Σκλομπονάκης (Ασή Γωνιά) – Κοντοστέργιος (Λίβας)
Τι λίμπερο, τι κεντρικός αμυντικός. Σημασία έχει να υπάρχει η απόλυτη αρμονία και η συνεργασία των δυο να περιορίζει όσο το δυνατόν περισσότερο την «δουλειά» του τερματοφύλακα. Παρατηρήθηκαν περιπτώσεις όπου η έλλειψη του μεγάλου ύψους δεν περιόρισε και την αποδοτικότητα. Αν και συνήθως για ευνόητους λόγους οι προπονητές επιλέγουν τα «ψηλά κορμιά» για τις συγκεκριμένες θέσεις, η περίπτωση του έμπειρου Σκλομπονάκη της Ασή Γωνιάς αποτελεί εξαίρεση. Ο… μουσάτος «Σκλομπόνης» με λίγους πόντους… λιγότερους από τα συνηθισμένα, κρατούσε μια άμυνα μόνος του, κυρίως λόγω της πολύχρονης εμπειρίας, αλλά και λόγω του «νεύρου» που χρειάζεται η θέση. Υπάρχουν πάντως πολλοί που θα μπορούσαν να αποτελέσουν πολύ καλό «ταίρι» για τον Σκλομπονάκη στο κέντρο της άμυνας. Ο πιο «νευρικός» Κοντοστέργιος του Λίβα, ο έμπειρος Αποστολίδης του Φοίνικα, οι Γαλεράκης και Ιερωνυμάκης της Φλόγας, αλλά και ο «προικισμένος» σωματικά για την ηλικία του Μελαδάκης του Κεραυνού που έχει και σωστές τοποθετήσεις θα μπορούσαν να αποτελέσουν σωστές επιλογές για κάθε προπονητή.
Σε αυτούς θα μπορούσαμε να προσθέσουμε και παίκτες που οι θέσεις τους χαρακτηρίζονται ποδοσφαιρικά και ως μεσοαμυντικοί και βοηθούν σημαντικά όταν η αντίπαλη ομάδα δημιουργεί, όπως για παράδειγμα ο Βογιατζιδάκης της Φλόγας.
Μέσοι: Άγας (Φλόγα Ρουστίκων) – Πατεράκης (Αγία Γαλήνη) – Π. Δασκαλάκης (Λίβας) – Γύπαρης (Επισκοπή 2010)
Η «ραχοκοκαλιά» της ομάδας. Ο χώρος δημιουργίας της επιθετικής δραστηριότητας της κάθε ομάδας έχει να δώσει αρκετά ονόματα που άφησαν το δικό τους στίγμα στις φετινές αναμετρήσεις της «μικρής» των ερασιτεχνικών κατηγοριών. Από εκείνους που βρίσκονταν στις πρώτες θέσεις του βαθμολογικού πίνακα, μέχρι και λίγο πιο κάτω από τις μεσαίες. Από όπου και να επιλέξει ο κάθε προπονητής να δημιουργεί η ομάδα του, είτε από τα άκρα, είτε από πιο κεντρικά, πάντα θα υπάρχουν οι ποδοσφαιριστές εκείνοι που θα μπορούν να αποτελέσουν τους «κατασκευαστές» άλλοτε στις πιο φαντεζί, και άλλοτε στις πιο ουσιαστικές και απλές επιθετικές προσπάθειες.
Θέλουμε να παίξουμε από τις πτέρυγες; Εκεί από τα αριστερά, θέση έχει ο Μάρκος Άγας που δύσκολα και λόγω σωματικής διάπλασης μπορεί να αντιμετωπιστεί στις καλές ημέρες του. Αναπληρωματικός του Μάρκου Άγα, έδειξε ότι δικαιούται θέση στην 18αδα ο έμπειρος Δημήτρης Κουρτάκης της Αγίας Γαλήνης.
Θέλουμε από δεξιά; Εκεί υπάρχει ο πανύψηλος Σήφης Παπαδογιάννης, που με τον μεγάλο διασκελισμό του καλύπτει σε μισό χρόνο σε σχέση με τους υπόλοιπους ποδοσφαιριστές την ίδια απόσταση. Θέλουμε ακόμη πιο επιθετικό σχήμα αλλά με μεσοεπιθετικούς; Υπάρχει η περίπτωση του Γιάννη Καλλιτσουνάκη από την δεξιά πλευρά, όμως ο 2ος σκόρερ της φετινής σεζόν είναι πιο χρήσιμος περισσότερο σαν «εκτελεστής» και όχι σαν δημιουργός. Τώρα αν κάποιος προπονητής επιλέξει την οργάνωση από πιο κεντρικές γεωγραφικά περιοχές του γηπέδου, με τις γνωστές «έξυπνες – κάθετες» μπαλιές, τότε ο Στριλιγγάς της Ασή Γωνιάς, ο «μίστερ – ασίστ» Πατεράκης της Αγίας Γαλήνης, ο «δάσκαλος» Ποζίδης του Λίβα, θα ήταν από τα πιο χρήσιμα «εργαλεία» στα χέρια του κάθε προπονητή.
«Πολυεργαλείο» όμως θα μπορούσε να ανακυρυχθεί ο Παναγιώτης «Παναής» Δασκαλάκης, που διανύει σε κάθε παιχνίδι όλα τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη του γηπέδου και εκεί που τον βλέπεις ξαφνικά στην άμυνα του Λίβα, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα έχει βρεθεί στο κέντρο σαν δημιουργός, αλλά και στην επίθεση σαν εκτελεστής. Κανείς φυσικά δεν μπορεί να παραβλέψει τον ταλαντούχο νεοκληθέντα στην Εθνική Παίδων Νίκο Γύπαρη της Επισκοπής 2010 που ανήκει και αυτός στους επονομαζόμενους πιο εσωτερικούς μέσους.
Επιθετικοί: Μαστρογιαννάκης (Φοίνικας), Γ. Καλλιτσουνάκης (Φλόγα Ρουστίκων)
Γραμμή κρούσης. Εκεί που «πέφτουν» τα περισσότερα βλέμματα, κυρίως όλων εκείνων που είναι οι απαιτητικοί του θεάματος, και των μεγάλων σκορ. Εκεί δεν χρειάζεται τίποτα περισσότερο από το να ανατρέξουμε στον σχετικό πίνακα των πρώτων σκόρερ της φετινής σεζόν και αυτό είναι αρκετό.
Ο Στράτος Μαστρογιαννάκης του πρωταθλητή Φοίνικα και ο για δεύτερη συνεχή χρονιά 2ος «μπόμπερ» της κατηγορίας Γιάννης Καλλιτσουνάκης της Φλόγας, χωρίς αμφιβολία είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να έχει ο κάθε προπονητής στην επιθετική γραμμή της ομάδας του. Από εκεί και πέρα, ο Μανώλης Κουνδουράκης της Ασή Γωνιάς, αλλά και ο Γκαμπριέλ Μίτου του Λίβα μπορούν να προσφέρουν και εκείνοι με ιδιαίτερο δεινιτισμό, υπηρεσίες στην «γραμμή κρούσης» της καλύτερης ενδεχομένως 18αδας του πρωταθλήματος.
Πολύ καλές παρουσίες πάντως, είχαν και ο Ε. Παντ. Μεργέμογλου, του Παναρκαδικού, όπως και ο συμπαίκτης του στον ΑΓΟΔΑ, Γαραντωνάκης που πρόλαβε στο μισό του πρωταθλήματος, να αφήσει και αυτός το στίγμα του, ενώ πολύτιμος ήταν στο σκοράρισμα για την Φλόγα και ο επίσης αειθαλής Σάκης Σακελλαρίδης. Δεν πρέπει να παραβλέψουμε πάντως και το δίδυμο Ρ. Κυριακάκη και Τζαγκαράκη που βοήθησαν τις Μέλαμπες να ξεκολλήσουν από – 9 στους αρχικούς του βαθμούς και να έχουν θετικό πρόσημο στην τελική κατάταξη.
Σύμφωνα λοιπόν με τα παραπάνω, αλλά και με την καλή πρόθεση να μην έχουμε αδικήσει κάποιον ή κάποιους από όλους εκείνους που πάτησαν του τάπητες των Ρεθεμνιώτικων γηπέδων καταλήξαμε σε μια 18αδα που κάλλιστα θα μπορούσε να αποτελέσει και την «dream team» του κάθε προπονητή που ενασχολείται με την Β’ ΕΠΣΡ. Σίγουρα άνθρωποι είμαστε και κάποιοι ίσως θεωρούν εαυτόν θιγμένο εάν τον δουν εκτός αποστολής. Όμως πιστεύουμε ότι την νέα χρονιά θα έχουν μια νέα ευκαιρία για να αποδείξουν, ότι άδικα δεν είδαν το όνομα τους στο κεντρικό «φύλλο αγώνα» της χρονιάς στην «μικρή».
Προπονητής: Γιώργος Κωσταράκος (Φοίνικας)
Αναμφισβήτητα οι προπονητές της Β’ κατηγορίας εν συγκρίσει με εκείνους που θα μπορούσαμε να δούμε με μια ματιά πριν από 10 ή 15 χρόνια, είναι σαφώς ανώτεροι, το επίπεδο γνώσης και φιλοσοφίας έχει ανέβει κατακόρυφα έστω και αν μιλάμε για μια κατηγορία όπως η β’ στον νομό Ρεθύμνου.
Ένα γεγονός που παρατηρείται είναι ότι βλέπουμε προπονητές που είναι ενταγμένοι στα τμήματα υποδομών και παράλληλα αναλαμβάνουν τις ομάδες των μεγάλων.
Παραδείγματα τέτοια υπάρχουν πολλά και πετυχημένα. Ένα εξ αυτών είναι ο Γιώργος Κωσταράκος που βρέθηκε σε μια άγονη ποδοσφαιρικά περιοχή, δίχως αρχικά γήπεδο, δίχως βάση και όμως κατάφερε αθόρυβα να πάρει μια ομάδα που ουσιαστικά δεν είχε στόχους πρωταγωνιστικούς να τη στέψει πρωταθλήτρια έχοντας την παραδοχή όλων των υπολοίπων στο τέλος της εφετινής κούρσας.
Η καλύτερη 18αδα της σεζόν
1. Λαγουδάκης (Ασή Γωνιά)
2. Φίλιας (Φλόγα Ρ.)
3. Μεργέμογλου Π.(Παναρκαδικός)
4. Σκλομπονάκης (Ασή Γωνιά)
5. Ιερωνυμάκης (Φλόγα Ρουστίκων)
6. Πατεράκης (Αγία Γαλήνη)
7. Δασκαλάκης Π. (Λίβας)
8. Γύπαρης (Επισκοπή 2010)
9. Άγας (Φλόγας)
10. Μαστρογιαννάκης (Φοίνικας Σ.)
11. Καλλιτσουνάκης (Φλόγα)
12. Γιαννούλης (Επισκοπή 2010)
13. Ντόντα (Αναγέννηση ΜΠΣΡ)
14. Στριλιγκάς (Ασή Γωνιά)
15. Στρατιδάκης (Φοίνικας)
16. Παπαδογιάννης (Φοίνικας)
17. Κουνδουράκης (Ασή Γωνιά)
18. Μίτου (Λίβας)
Προπονητής: Γιώργος Κωσταράκος