Τα πανηγύρια έχουν πάρει θέση για τα καλά στο στρατόπεδο του Άρη που έχει διαμορφωθεί σε ένα κέντρο χαράς, ευεξίας μα και απόλυτης δικαίωσης για το στόχο που επετεύχθη κόντρα σ’ όλα τα προγνωστικά στην αρχή της χρονιάς.
Τόσο ο Μιχάλης Δεληγιαννάκης, όσο και οι ποδοσφαιριστές του, είχαν κάθε λόγο να χαμογελούν διάπλατα, γιατί κράτησαν την εμπιστοσύνη που είχαν για τον εαυτό τους καλά φυλαγμένη στα αποδυτήρια και την εξωτερίκευαν μονάχα τις Κυριακές.
Ο Άρης έφτασε στην 10η κατάκτηση του τίτλου κι ευτύχησε να έχει σχεδόν όλα τα παλιά και τα νέα μέλη στη διάθεσή του. Να θυμηθούν οι παλαιότεροι και να μάθουν γευόμενοι το νέκταρ της επιτυχίας, οι νεότεροι.
Αυτό το 51ο πρωτάθλημα πέρασε στην ιστορία σαν ένα από τα πιο αμφίρροπα ως προς την μάχη που δόθηκε στην κορυφή. Βλέπετε, ο Ρεθυμνιακός καταδίωκε τους Περβολιανούς καθ’ όλη τη διάρκεια του πρωταθλήματος.
Για το κυνήγι του τίτλου, είχε να πει δυο λόγια ο αντιπρόεδρος της ομάδας Φώτης Μανουσάκης: «Ευχαριστούμε σαν διοίκηση της ομάδας όλα τα παιδιά. Κάναμε μεγάλο αγώνα όλοι μας μέσα στη χρονιά και ο κόπος αυτός ανταμείφθηκε. Αξίζουν συγχαρητήρια σ’ όλους. Από τον πιο μικρό ποδοσφαιριστή ως τον τελευταίο παράγοντα».
Ο βοηθός προπονητή Παντελής Χατζηδάκης είπε από τη δική του πλευρά: «Συγχαρητήρια σ’ όλα τα παιδιά. Το άξιζαν 100%. Όλα τα παιδιά έκαναν μεγάλη προσπάθεια. Η δουλειά δεν τελειώνει εδώ. Έχουμε τα μπαράζ όπου θέλουμε να παρουσιαστούμε όσο πιο έτοιμοι γίνεται».
Ο αδελφός του, Βαγγέλης, που είναι κι ο αρχηγός της ομάδας μαζί με τον Νίκο Καψαλάκη, ήταν ιδιαίτερα ευτυχής γι’ αυτή τη στιγμή: «Συγχαρητήρια στους συμπαίκτες μου, στους προπονητές, στη διοίκηση, σ’ όλους. Κι όμως πέρασαν 11 χρόνια από τότε που σηκώσαμε το τελευταίο μας πρωτάθλημα αλλά τώρα, το χαιρόμαστε. Δεν πειράζει που πέρασε τόσος καιρός. Εγώ εδώ ήθελα να είμαι, σ’ αυτή την ομάδα, σ’ αυτό το σύλλογο και όλοι δικαιωνόμαστε».
Ο Μάξιμος Αστρινάκης, έφτασε αρκετές φορές στην πηγή, αλλά νερό δεν έπινε όλα αυτά τα χρονιά. Αυτός ο τίτλος ήταν ο πρώτος του: «Κι όμως, έπειτα από τόσα χρόνια, μόνο τώρα τα κατάφερα μαζί με τα παιδιά. Ευχαριστώ τους συμπαίκτες μου, αλλά και τους προπονητές που όλοι μαζί φτάσαμε να είμαστε πρώτοι».
Τέλος δηλώσεις έκανε ο ένας εκ των τριών τερματοφυλάκων της ομάδας, Κωνσταντίνος Χριστόπουλος: «Το κλίμα που υπάρχει στην ομάδα είναι κάτι το μοναδικό. Παρ’ ότι μέχρι τα μισά της σεζόν είχα φουλ συμμετοχές, η διοίκηση αποφάσισε να φέρει τον Στέλιο (Βογιατζιδάκη), προκειμένου να έχουμε υπεροπλία κάτω από το τέρμα. Δουλέψαμε πολύ καλά με το Στέλιο και με το Νίκο και το μόνο που είχα πει, ήταν να πάρουμε το πρωτάθλημα κι αν χρειαστεί να μείνουμε κάποιοι στον πάγκο για κάποια παιγνίδια, ας μείνουμε».
Αποχώρησαν από την ενεργό δράση Διαμαντάκης – Κουγιουμτζής
Δύο πρόσωπα ήταν αυτά που ξεχώρισαν την Κυριακή που μας πέρασε για έναν εντελώς διαφορετικό λόγο. Δύο από τα καλύτερα παιδιά του τοπικού, αφήνουν τους αγωνιστικούς χώρους του τοπικού.
Ο Μιχάλης Διαμαντάκης φόρεσε για τελευταία φορά την φανέλα του Ψηλορείτη που, το δίχως άλλο, η μεγαλύτερη στιγμή του ήταν η περσινή κατάκτηση του πρωταθλήματος της ΕΠΣΡ και ο Μανώλης Κουγιουμτζής, που αφήνει την ομάδα του Άρη της οποίας ήταν μέλος και στην τελευταία κατάκτηση το 2003.
Μικρά – μικρά
* Πριν από τον αγώνα αλλά και στην ανάπαυλα, ο Άρης «άπλωσε» μέρος των ακαδημιών του στο γήπεδο. Παιδιά ηλικίας από 6 έως 9 ετών, έδειξαν δυνατότητες του πηγαίου ταλέντου που έχουν.
* Η διοίκηση του Άρη δεν ξέχασε κανέναν. Παλιοί και νέοι ποδοσφαιριστές, παλιοί και νέοι παράγοντες βρέθηκαν στο γήπεδο Μισιρίων για να μοιραστούν τη χαρά της κατάκτησης του τίτλου.
*Τρελό γλέντι στήθηκε στο κέντρο «Χατζησπύρος» στο χωριό Σωματάς. Η αντιπεριφερειάρχης Ρεθύμνου κυρία Λιονή, ο δήμαρχος Γιώργος Μαρινάκης, αλλά και επώνυμα στελέχη του ρεθυμνιώτικου ποδοσφαίρου, καθώς και ο διακεκριμένος δημοσιογράφος Βασίλης Σκουντής, βρέθηκαν στο χώρο, συνδιασκέδασαν και ευχήθηκαν καλή συνέχεια στη μάχη των πλέι οφ για τον τίτλο της Κρήτης.
*Τα ρέστα του έδωσε ο πρόεδρος της ομάδας Μανώλης Βαρούχας, που σε κάποια πήρε το μικρόφωνο και δεν το άφηνε. Μαζί με τον φροντιστή της ομάδας Γιάννη Τσιμπούκα φώναζαν το σύνθημα της ομάδας «Άρης και δεν είμαι καλά», το οποίο δονούσε το κέντρο.