Έφτασαν τα μέσα του Νοεμβρίου και οι επισκέπτες μας, με πολύ λίγες εξαιρέσεις, επέστρεψαν στις πατρίδες τους. Το Ρέθυμνο άδειασε από το πολύγλωσσο και πολύχρωμο πλήθος που περιδιάβαινε τους δρόμους του, όλη την ημέρα. Πάντως, δε μείναμε εντελώς μόνοι. Ήρθαν πίσω περίπου 5.000 φοιτητές, που δίνουν ρυθμό και ζωντάνια στην Πόλη, κάθε χειμώνα. Μαζί με αυτούς, «επέστρεψαν» και οι επί έξι μήνες σκληρά εργαζόμενοι στον Τουρισμό. Άνθρωποι που ήταν εξαφανισμένοι από τις καφετέριες, τις ταβέρνες και την κοινωνική ζωή. Ο αριθμός τους εκτιμάται σε άλλες 5.000. Όλοι αυτοί, από το Μάιο μέχρι και τον Οκτώβριο, δούλευαν 10-12 ώρες την ημέρα, συνήθως με ελάχιστα ρεπό και με πολύ λίγες ευκαιρίες ξεκούρασης και διασκέδασης. Τώρα είναι ελεύθεροι να «κινηθούν λίγο» και να χαλαρώσουν, περιμένοντας το πολλά υποσχόμενο επόμενο τουριστικό καλοκαίρι.
Με βάση τα παραπάνω στοιχεία και νούμερα, η πόλη μας έχει τη δυνατότητα να μείνει ζωντανή τους επόμενους μήνες και να μην πέσει σε χειμέρια νάρκη. Τώρα χρειάζονται οι εκδηλώσεις που θα συντηρήσουν τις εξόδους όλων μας, που θα κεντρίσουν το ενδιαφέρον των λιγοστών χειμερινών Τουριστών και που, τελικά, θα δώσουν ζωή στο Ρέθυμνο το χειμώνα. Και στον τομέα αυτό, πρέπει να εργαστεί πιο εντατικά η δημοτική ομάδα που ασχολείται με τον Πολιτισμό και την καθημερινότητα των κατοίκων του Ρεθύμνου. Δεν πρέπει να θεωρήσουμε ότι εδώ κλείσαμε και επόμενη εκδήλωση του Δήμου θα είναι το Καρναβάλι, όσο νωρίς και αν έρχεται αυτό, το 2014.
Πρέπει επίσης, η Δημοτική Αρχή να κάνει τους σχεδιασμούς της για την ερχόμενη Τουριστική περίοδο, που αναμένεται να είναι ακόμη καλύτερη από το πολύ καλό 2013. Και πρέπει να φροντίσει να «τακτοποιήσει» ορισμένα ζητήματα που ήταν χαμηλά στις προτεραιότητες της φέτος, είτε λόγω «ανωτέρας βίας», είτε επειδή δε μπορούσαν να γίνουν όλα μαζί.
Ίσως, το σημαντικότερο από αυτά, είναι η κατάργηση του «άβατου του Παλιού Λιμανιού» και η απόδοσή του στους πεζούς, όπως πολύ εύστοχα έχει παρατηρήσει ο πρόεδρος του Λιμενικού Ταμείου κύριος Μίνως Αλεφαντινός. Πέρασα από εκεί πριν δύο εβδομάδες, μια Παρασκευή βράδυ. Η Τουριστική περίοδος τελείωνε, αλλά τουρίστες υπήρχαν ακόμη. Ενοχλήθηκα πραγματικά με το θέαμα που αντίκρισα: Η λιμενολεκάνη φιλοξενούσε ελάχιστες βάρκες, αφού και αυτές, όπως και οι πεζοί, έχουν «εκδιωχθεί» από τους ταβερνιάρηδες. Το δυτικό τμήμα του, έχει μετατραπεί σε χώρο parking των αυτοκινήτων όλων των επαγγελματιών που δραστηριοποιούνται εκεί. Ο διάδρομος των πεζών, ίσα ίσα που επαρκούσε για ένα άτομο. Από τις ταβέρνες προεξείχαν απειλητικά και έκλειναν το στενό διάδρομο, τα ψυγεία-βιτρίνες με τις jumbo γαρίδες Μπαγκλαντές και τους αστακούς Παταγωνίας. Στη μεριά της θάλασσας, στις περισσότερες ταβέρνες και καφετέριες, είχαν απλωθεί αισθητικά απαράδεκτα διάφανα νάιλον φύλλα. Στα πλακάκια είχαν ανοιχτεί τρύπες και είχαν μπει στύλοι, για να στηρίζουν τα αυτοσχέδια κακόγουστα στέγαστρα. Τα γκαρσόνια-κράχτες, προσπαθούσαν να «διεκδικήσουν» τους λιγοστούς τουρίστες, κυνηγώντας τους κυριολεκτικά, μέχρι τα όρια του επόμενου καταστήματος. Γενικά, η κατάσταση θύμιζε κακόφημη, υποβαθμισμένη περιοχή και όχι τη βιτρίνα ενός Τουριστικού Προορισμού. Μία κατάσταση που ουσιαστικά απαγορεύει τη διέλευση όλων μας από εκεί και καταστρέφει σταδιακά, το υπ’ αριθμόν ένα στολίδι της Πόλης. Αναρωτήθηκα που να βρίσκονται άραγε και πόσο συχνά παρεμβαίνουν, η Αρχαιολογία και το Τμήμα Υγειονομικού Ελέγχου της Αντιπεριφέρειας. Απάντηση φυσικά δεν πήρα και εκτιμώ ότι δεν πρόκειται να πάρω από τις συγκεκριμένες Υπηρεσίες, ούτε στο μέλλον. Φαίνεται επίσης, ότι ούτε ο δραστήριος σε άλλα ζητήματα Σύλλογος Κατοίκων της Παλιάς Πόλης, δεν έχει διάθεση να ασχοληθεί με το θέμα και το θέαμα του Παλιού Λιμανιού και να διεκδικήσει τα αυτονόητα.
Για το λόγο αυτό, εναποθέτω τις ελπίδες μου στον Πρόεδρο του Λιμενικού Ταμείου. Είναι γνωστή άλλωστε η μεθοδικότητα και η επιμονή του, που τελικά απέδωσαν και απάλλαξαν «αναίμακτα» την παραλία μας από ανάλογες ασχήμιες και άβατα, αποδίδοντάς την στους κατοίκους και τους επισκέπτες της Πόλης μας. Μιλώντας δε με ένα από τους επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται εκεί, διαπίστωσα πόσο πιο ευχαριστημένοι είναι και αυτοί τώρα, με τη νέα μορφή της. Η αλλαγή έφερε κόσμο, έκανε καλύτερη την εμφάνιση και την ποιότητα εξυπηρέτησης και τελικά, τους έδωσε περισσότερα χρήματα, χωρίς να καταστρέφεται το περιβάλλον και η εικόνα της Πόλης. Τώρα, σειρά έχει το Παλιό Λιμάνι. Αν πετύχει και εκεί, η Πόλη θα τον ευγνωμονεί.
Το επόμενο ζήτημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα από το Δήμο, είναι η αστυνόμευση της παράνομης στάθμευσης, της παραβίασης του Δακτυλίου, των καταλήψεων δημοσίων χώρων με τραπεζοκαθίσματα και της παράνομης υπαίθριας διαφήμισης που ρυπαίνει.
Όλα αυτά πρέπει να γίνουν χωρίς τη Δημοτική Αστυνομία, που θυσιάστηκε στο βωμό της Τρόικας. Κοιτώντας μπροστά, ο Δήμος πρέπει να σχεδιάσει και να αναπτύξει το επόμενο «σχήμα», που θα αναλάβει τα καθήκοντα αυτά, πριν την Άνοιξη. Διότι, αν αρχίσει να ασχολείται τότε, δεν θα προλάβει ούτε να βρει τη λύση, ούτε πολύ περισσότερο να την εφαρμόσει. Πρέπει επίσης να εκπαιδεύσει τους δημότες να τηρούν τις απαγορεύσεις, αλλά και να τις «αστυνομεύουν», ενημερώνοντας τους αρμοδίους. Και αυτοί με τη σειρά τους να επεμβαίνουν, για τυχόν παραβάσεις που έχουν να κάνουν με όλα όσα ανέφερα. Ο Δήμος πρέπει να δημιουργήσει εκ του μηδενός τους «αρμοδίους» προς ενημέρωση, που σήμερα δεν υπάρχουν. Όλα αυτά, πρέπει επαναλαμβάνω να τα κάνει τώρα, για να αναβαθμίσει περισσότερο την εικόνα της Πόλης μας. Εκτιμώ ότι δεν χρειάζονται ούτε πολλά κονδύλια, ούτε μεγάλες επενδύσεις. Μυαλό, πειθώ και αποφασιστικότητα χρειάζεται, συνεπώς ας μη τα αφήσουμε να περιμένουν.
Θεωρούμε δεδομένη την εφευρετικότητα και αποτελεσματικότητα του δημάρχου μας και της δημοτικής μας ομάδας. Χάρη σε αυτούς το Ρέθυμνο έχει προχωρήσει πολλά βήματα μπροστά και εκτιμούμε ότι έτσι θα λειτουργήσουν και στο πεδίο αυτό.
Ας ξεκινήσουμε άμεσα την υλοποίηση των παραπάνω, λοιπόν. Η επόμενη Τουριστική σεζόν, είναι μόνο πέντε μήνες μακριά.
