Ειδικά για το θέμα της διαθεσιμότητας η Συνομοσπονδία αξιώνει κανένας εργαζόμενος με αναπηρία 50% και άνω να μην εισαχθεί και να μην απολυθεί. Ειδικότερα για τους εργαζομένους του 1648/1986 και του 2643/1998 ζητά να σταματήσουν η ομηρεία και οι παλινωδίες. Οι συγκεκριμένοι νόμοι είναι οι μόνοι που αφορούν εργαζομένους με αναπηρία, πηγάζουν ευθέως από το Σύνταγμα και συγκεκριμένα από το άρθρο 21, είναι από τις πλέον ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, ιδιαίτερα εν μέσω κρίσης και αντί απόλυσης χρήζουν της άμεσης προστασίας και υποστήριξης από το Κράτος.
Παράλληλα, επί του νομοσχεδίου η ΕΣΑμεΑ ζητά τη λήψη μέτρων για την ένταξη ατόμων με αναπηρία και μελών των οικογενειών τους σε εποχικές εργασίες, διατάξεις με τις οποίες θα συμπεριληφθούν κοινωνικά κριτήρια για την πρόσληψη ατόμων με αναπηρία και γονέων/κηδεμόνων σε εποχικές θέσεις εργασίας. Επισημαίνει ότι η νομοθεσία προβλέπει ανάλογα κοινωνικά κριτήρια για ευπαθείς ομάδες όπως πολύτεκνοι, τρίτεκνοι χωρίς να συμπεριλαμβάνονται σε αυτές και τα άτομα με αναπηρία που βιώνουν σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό την ανεργία και τον κοινωνικό αποκλεισμό.
Με το ίδιο σκεπτικό ζητά ένα αντίστοιχο ευνοϊκό νομικό πλαίσιο και για τις μετατάξεις/αποσπάσεις τόσο για τους υπαλλήλους με αναπηρία/χρόνια πάθηση όσο και για τα μέλη των οικογενειών που έχουν στη φροντίδα άτομα με βαριά αναπηρία.
Γενικότερα ο Κώδικας Δημοσίων Υπαλλήλων αλλά και κάθε διάταξη ή νόμος περί αλλαγών στο εργασιακό καθεστώς των δημοσίων υπαλλήλων θα πρέπει να λάβει υπόψη του τη νέα κοινωνική προσέγγιση της αναπηρίας.