Καμία πρόβλεψη αποκατάστασης δεν υπάρχει στην παρούσα χρονική στιγμή για το ζήτημα της λιμνοδεξαμενής Αρκαδίου, η οποία τα τελευταία χρόνια έχει τεθεί σε αχρηστία.
Η λιμνοδεξαμενή παρουσιάζει ρήγμα στον πυθμένα της, δεν αποταμιεύει νερό και δεν χρησιμοποιείται.
Η σοβαρή βλάβη, είναι η αιτία, που σταμάτησε η χρήση της, όμως ο λόγος, για τον οποίο δεν έχει υλοποιηθεί κάποιο έργο αποκατάστασης του ρήγματος είναι η λειτουργία του ΧΥΤΑ Αμαρίου, λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά, όπως δήλωσε χθες στην εφημερίδα μας ο δήμαρχος Ρεθύμνου κ. Γιώργος Μαρινάκης.
Δίπλα στη Μονή Αρκαδίου, σε πλήρη εγκατάλειψη, το άλλοτε φιλόδοξο αρδευτικό έργο του πρώην Δήμου Αρκαδίου, φαίνεται, ότι θα παραμείνει έτσι για πάρα πολύ καιρό, αφού σύμφωνα με τον δήμαρχο Ρεθύμνου δεν πρόκειται να γίνει κάποια ενέργεια επαναλειτουργίας και αξιοποίησής της, αν πρώτα δεν ολοκληρωθούν τα έργα αποκατάστασης του ΧΥΤΑ Αμαρίου, τα στραγγίσματα από τον οποίο ρυπαίνουν την περιοχή και την ίδια την λιμνοδεξαμενή.
«Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι προς το παρόν αν πρώτα δεν αποκατασταθεί ο ΧΥΤΑ Αμαρίου» είπε χαρακτηριστικά ο δήμαρχος Ρεθύμνου χθες στην εφημερίδα μας, για να συμπληρώσει, ότι «Πρέπει να αποτρέψουμε πρώτα την ρύπανση της περιοχής από το ΧΥΤΑ και μετά να δούμε πως θα αξιοποιήσουμε την λιμνοδεξαμενή. Αλλιώς θα είναι δώρον άδωρον».
Στρεβλός δημόσιος σχεδιασμός
Με χρηματοδότηση από τα τομεακά προγράμματα του υπουργείου Γεωργίας κατά την περίοδο του Γ’ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, η λιμνοδεξαμενή είχε προϋπολογισμό δύο δισεκατομμυρίων δραχμών, δηλαδή περίπου έξι εκατομμυρίων ευρώ.
Η κατασκευή της ξεκίνησε το 1999 από τον τότε Δήμο Αρκαδίου με σκοπό την άρδευση των εκτάσεων της περιοχής, που βρίσκεται η ιστορική μονή αλλά και των γύρω οικισμών.
Φιλόδοξο έργο για την εποχή του και με στόχο μάλιστα να λειτουργήσει ανασταλτικά για τη λειτουργία του ΧΥΤΑ Αμαρίου λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα, αποτελεί σήμερα ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα στρεβλού δημόσιου σχεδιασμού υποδομών και βέβαια αλόγιστης σπατάλης χρήματος.
Αυτό γιατί η κατασκευή της έγινε κοντά σε ΧΥΤΑ, ενώ υπάρχει ασυμβατότητα στην συνύπαρξη των δύο υποδομών μέσα σε συγκεκριμένα όρια μιας γεωγραφικής περιοχής.
Αποδεικνύεται, ότι προφανώς μία από τις δύο δεν θα έπρεπε να χρηματοδοτηθεί από το ίδιο δημόσιο σύστημα, που σχεδιάζει και υλοποιεί.
Όμως χρηματοδοτήθηκαν και ο ΧΥΤΑ και η λιμνοδεξαμενή ένθεν και ένθεν της Μονής Αρκαδίου.
Στόχος του Δήμου εκείνη την εποχή ήταν να αποτραπεί η επέκταση του ΧΥΤΑ, ο οποίος υπολογίζονταν ότι θα έκλεινε το 2004.
Ακολούθησε όμως ο γνωστός Περιφερειακός Σχεδιασμός διαχείρισης των απορριμμάτων, που έδωσε την ευκαιρία επέκτασης του ΧΥΤΑ και κάλυψης των αναγκών ολόκληρου του νομού και όχι μόνο της πρώην επαρχίας Αμαρίου.
Η λιμνοδεξαμενή, λειτουργούσε παράλληλα με όσο νερό μάζευε από τη βροχή και πολλές καταγγελίες κατά περιόδους για μόλυνσή της από την υπερχείλιση των στραγγισμάτων του ΧΥΤΑ.
Με την βλάβη που σημειώθηκε στον πυθμένα της, έπαυσε να αξιοποιείται.
Σήμερα, ούτε η Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου Ρεθύμνου, ούτε και η Δ.Ε.Υ.Α.Ρ. δεν έχουν κανένα σχεδιασμό για την αποκατάστασή της, ζήτημα, το οποίο αιτιολόγησε ο δήμαρχος κ. Μαρινάκης αναφερόμενος στον υπερκορεσμένο ΧΥΤΑ και την ανάγκη πρώτα να γίνουν τα έργα αποκατάστασής του.
Αυτό θα πρέπει να σημειώσουμε, ότι σημαίνει χρονικά μεγάλη καθυστέρηση, διότι τα σχεδιαζόμενα έργα στο ΧΥΤΑ βρίσκονται ακόμα στο στάδιο ελέγχου των τελικών μελετών στην Περιφέρεια Κρήτης.
Δεν υπάρχει, δηλαδή, ούτε οριστική χρηματοδότηση και βέβαια δεν υπάρχει ακόμα χρονικός ορίζοντας υλοποίησης των σχετικών έργων, αφού το νέο ΕΣΠΑ, στους πόρους του οποίου προσβλέπουν, δεν έχει ακόμα ξεκινήσει να εξελίσσεται.
Μιλώντας για το θέμα αυτό ο δήμαρχος Ρεθύμνου υποστήριξε ότι «Είναι γεγονός ότι πρέπει να τελειώσει αυτό το αίσχος με τη λιμνοδεξαμενή. Όμως πρέπει να γίνει πρώτα η αποκατάσταση του ΧΥΤΑ, να αποτρέψουμε κάθε ενδεχόμενο ρύπανσης και στη συνέχεια να εξετάσουμε την αξιοποίηση της λιμνοδεξαμενής. Δεν υπάρχει άλλη λύση».
