Όλοι μιλούμε για την αναγκαιότητα, για την χρησιμότητα, για την ωφελιμότητα της ακτοπλοϊκής σύνδεσης, και όλοι αρκούνται σε αυτήν την διατύπωση ετούτων των πραγματικών παραμέτρων, χωρίς όμως πάρα πέρα αποτελεσματικές προσπάθειες και ενέργειες επιδίωξης και υλοποίησης αυτού του αναγκαιοφώτου, χρησιμοφώτου, και ωφελιμοφώτου στόχου!
Τα πράγματα, ενώ είναι ξεκάθαρα και σαφέστατα, όμως μας «εκτυπώνονται» με μια ασάφεια, όμοια μιας «κουνημένης» φωτογραφίας, λόγω ύπαρξης κάποιων «κακών φίλτρων», τα οποία «ακούνε» στους όρους «λαϊκισμός», «πολιτικό κόστος», κλπ.
Εμείς, παραβιάζοντας «τους πολιτικούς κανόνες» θα ξαναμιλήσουμε ξεκάθαρα, όπως το νοιώθουμε αυτό το πρόβλημα, χωρίς να «βλέπουμε» πουθενά αλλού, και χωρίς να επηρεαζόμαστε από τίποτε άλλο πλην του συμφέροντος του τόπου μας, ενός τοπικού συμφέροντος προς το οποίο οι περισσότεροι προσβλέπουμε αλλά από διαφορετικές οπτικές γωνίες ο καθένας μας!
Τηλεγραφικά, με ζουμερή συντομία, να πούμε την άποψή μας:
1. Ξαναλέμε, ότι το Ρέθυμνο χρειάζεται «το Καράβι», το έχει απόλυτη ανάγκη, και (δεν θα ήταν υπερβολή να το πούμε) αυτή η ανάγκη είναι πρωταρχική για τον τόπο μας! Πιστεύουμε ότι επ’ αυτού κανείς δεν έχει διαφορετική άποψη.
2. Θέλουμε «ένα καράβι» συμβατικό, «τύπου Πρέβελη», που ρεαλιστικά θα ικανοποιεί τις ανάγκες μας, και τα οικονομικοτεχνικά δεδομένα της γραμμής και της εποχής μας.
3. Το αν αυτό «το καράβι» το φέρει ο α ή ο β πλοιοκτήτης ή επιχειρηματίας, ή το φέρει μια εταιρεία τοπική, ολίγη σημασία έχει!
Σημασία έχει αυτό το καράβι να έρθει και να μείνει, και αυτό θα γίνει μόνον αν οι προϋποθέσεις που θα το φέρουν εξασφαλίζουν την βιωσιμότητά του.
4. Υπάρχει, αυτήν την στιγμή, «ζωντανή» [ας μου επιτραπεί η χρήση του (;)] η προσπάθεια που ακούει στο όνομα Creta Lines.
Ζήτησα να μου επιτραπεί η χρήση του (;), διότι δεν ξέρω πόσοι πιστεύουν, ότι αυτή η προσπάθεια, πλέον, «έχει μέλλον»!
Ο καθένας μπορεί να έχει μια δική του άποψη, που να βγαίνει από τον ενθουσιασμό του, από την ψυχρή λογική του, ή από τον οποιονδήποτε άλλο παραμετρικό επηρεασμό του.
Το ζητούμενο όμως δεν είναι η συναισθηματική θεώρηση, αλλά η πραγματιστική μελέτη και το αδιάψευστο τεκμηριωμένο πόρισμα.
Οφείλουμε όλοι να παραμερίσουμε την «κουρτίνα» και να «εξετάσουμε» την προσπάθεια αυτή. Αν είναι βιώσιμη, αν έχει μέλλον, αν διασφαλίζει αυτά που το Ρέθυμνο χρειάζεται και ζητεί, τότε «να πέσουμε όλοι επάνω της» να την γιατρέψουμε!
Αν όμως δεν υπάρχει «μέλλον», τότε, εντελώς αδικαιολόγητα «τιμωρείται» ο τόπος σε παράταση της ζημιογόνας απομόνωσής του, κάτι που δεν μπορεί να επιτρέπεται από κανένα!
5. Λέει η νομική επιστήμη, και έτσι πρέπει να είναι, ότι η σιωπή είναι συνενοχή!
Δηλ. η μη ενεργή αντίδραση σε μια δεδομένη ζημιογόνα πραγματικότητα, είναι συνενοχή και ενέχει συνευθύνη στην «ζημιά» που επέρχεται.
Ομοίως, η μη αναζήτηση και η μη ανάδειξη της αλήθειας, από όσους οφείλουν να την αναζητούν και να την αναδεικνύουν, πιστεύουμε ότι προκαλεί μια συνευθύνη.
6. Κάποιοι οφείλουν, εκ της «θέσεώς» τους, να προωθούν «τις τοπικές υποθέσεις» και έχουν υποχρέωση να «ξεμπλοκάρουν» τα διάφορα τοπικά προβλήματα.
Δεν επαρκούν οι κριτικές και οι αφορισμοί τους, αλλά υποχρεούνται «να βγαίνουν μπροστά» και να οδηγούν προσπάθειες λύσεων, είτε βοηθώντας υπάρχουσες βιώσιμες και λυτικές πρωτοβουλίες, είτε δημιουργώντας, εκείνοι, αποτελεσματικές πρωτοβουλίες.
Επομένως υπάρχει υποχρέωση κάποιων, «να βγουν» από το αφοριστήριο, να ξεκαθαρίσουν τα υπάρχοντα δεδομένα και να αναλάβουν τις υποχρεούμενες πρωτοβουλίες.
7. Έτσι που αντιμετωπίζεται (τρόπος του λέγειν) το πρόβλημα μέχρι σήμερα, πολύ φοβούμαι, ότι δεν πρόκειται να δούμε βιώσιμη ακτοπλοϊκή λύση για τον τόπο μας!
Όμως, θα επαναλάβω την πάγια άποψή μου, ότι προβλήματα άλυτα δεν υπάρχουν!
Συνεπώς, και για το ακτοπλοϊκό πρόβλημα δεν μπορεί να υπάρχει εξαίρεση, δηλ. λύση υπάρχει και οφείλουμε να την βρούμε!
8. Να εξετάσουμε, με ρεαλισμό ωριμότητα και υπεύθυνα, τα δεδομένα.
Να σταματήσουν κάποιοι να θεωρούν ως «εχθρούς» όσους τους λένε την αλήθεια, και να σταματήσουν κάποιοι άλλοι να λιθοβολούν όσους σκέπτονται, όσους προβληματίζονται και όσους προσπαθούν να κρατήσουν «ίσια» την ρότα για την κάλυψη της ακτοπλοϊκής σύνδεσης του Ρεθύμνου.
Να σταματήσουν «τα τύμπανα» του πολέμου, από όλες τις πλευρές, και όλοι να συμφωνήσουμε στην απλή αλήθεια, ότι το Ρέθυμνο δεν «ανήκει» σε κανένα μας!
Να κάνει καθένας μας, όσα τα δικά του δεδομένα τον επιφορτίζουν να πράξει.
Όλα είναι υπό διάλογο, συζητήσεις, διαφωνίες, και συμφωνίες.
Όμως είναι αδιαπραγμάτευτη, είναι εκτός συζητήσεων και συμφωνιών ή διαφωνιών, η αναγκαιότητα για την ταχύτερη δυνατή ακτοπλοϊκή σύνδεση του λιμανιού μας με τον υπόλοιπο κόσμο!
9. Επί τέλους ας κάνουμε σήμερα, όσα δεν κάναμε μέχρι σήμερα!
nikninos@gmail.com