Σήμερα, μετά από πολύ καιρό καθυστέρησης λόγω κορωνοϊού, έφυγαν τα πράγματα που με τόση αγάπη είχαμε μαζέψει για τα προσφυγόπουλα της Μόριας.
Αρχές του Γενάρη, μετά το θαύμα που έκανε το Ιατρείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης, που γέμισε ένα ολόκληρο φορτηγό μέσα σε 2 απογεύματα, με τους αλληλέγγυους Ρεθεμνιώτες, οι ηλικιωμένοι μας που είναι πολύ ευαίσθητοι στα θέματα αυτά εξέφρασαν την επιθυμία «να κάνουμε κι εμείς κάτι για τους πρόσφυγες». Γιατί αυτοί ξέρουν από πόλεμο, από πείνα, από κρύο που σε περονιάζει και να μην έχεις ένα ρουχαλάκι μπας και το ξεγελάσεις. Γιατί αυτοί ξέρουν από προσφυγιά!
Πραγματικά βάλαμε μπρος την ιδέα. Επικοινωνήσαμε με τον υπεύθυνο Παιδείας και Πολιτισμού στο Δήμο μας, τον κ. Μανούσο Κλάδο, ο οποίος όπως πάντα, στάθηκε αρωγός στη δράση μας. Η ανταπόκριση άμεση. Με email στους διευθυντές των σχολείων του Δήμου μας, ενημέρωσε και κάλεσε τα σχολεία για συμμετοχή τους στην «Αλληλέγγυα Δράση του ΚΗΦΗ».
Δεν είναι η πρώτη φορά που συνεργάζονται τα Σχολεία με τη δομή μας. Άλλωστε οι ηλικιωμένοι μας τα έχουν «δασκαλέψει», με τις κουβέντες τους όταν έρχονται στο χώρο μας, αφού ότι κι αν αρχίσουμε να συζητάμε, πάντα η κουβέντα έρχεται στην Κατοχή:
«Τότες και μη μπλιο παιδί μου», «Ο παντέρμος ο πόλεμος», «Είναι αυτοί… κι αν είμαστε εμείς παιδί μου;». Πόσες, μα πόσες, φορές ακούσαμε αυτές τις εκφράσεις. Μπορεί να μη μας επηρεάσουν, να μη μας αγγίξουν; Αυτό τους πόνεσε βαθιά στην τρυφερότερη τους ηλικία, μπορούν να το ξεχάσουν;
Έτσι λοιπόν, ήταν λίγο αυτονόητη, η ανταπόκριση στο κάλεσμα αλληλεγγύης.
Μετά από λίγες μέρες οι διευθυντές των Σχολείων μαζί με τα παιδιά τους. Ήρθαν με κουτιά γεμάτα αγάπη. Ρουχαλακια, παπούτσια, παιχνίδια, βιβλία, κι ότι άλλο μπορεί να κάνει ένα παιδί να χαρεί!
Στα κουτιά επάνω έγραψαν με μαρκαδόρους τα παιδιά μηνύματα, στα άλλα παιδιά που θα τα παραλάβουν:
- «Σας αγαπάμε»
- «Σας περιμένουμε στον τόπο μας με αγάπη»
- «Σας σκεφτόμαστε»
- «Να γελάτε ακόμα και στα δύσκολα»
- «Τα πράγματα αυτά σας τα στέλνουμε με πολύ αγάπη»
Ήταν τόσο έντονο όλο αυτό που νιώσαμε όλοι μας, μικροί μεγάλοι! Απέραντη συγκίνηση να μας κατακλύζει μα και ευγνωμοσύνη γιατί έχουμε τη δυνατότητα να ζούμε σε συνθήκες ειρήνης!
Εκτός από τα σχολεία όμως, μεγάλη ευαισθησία έδειξαν πάρα πολλές/οι πολίτες του Δήμου μας, που για πολλές ημέρες έφερναν ρούχα και παπούτσια για τους πρόσφυγες.
Αυτό που μας συγκίνησε ήταν πόσο φροντισμένα ήταν όλα, ρούχα πλυμένα που μύριζαν μαλακτικό και ήταν σιδερωμένα. Αυτό δείχνει σεβασμό και για τις δύο πλευρές!
Καταστηματάρχες της πόλης μας, έδωσαν κι αυτοί το παρόν. Ο κ. Γιαννης Δασκαλάκης ένα μεγάλο κουτί ολοκαίνουργια παπούτσια γυναικεία κι άλλο ένα κουτί ανδρικά. Η κ. Χαρούλα Χρυσού έδωσε μια κούτα παιδικά παπουτσάκια…
Μαζί με όλα αυτά στείλαμε και μεγάλη ποσότητα με κασκόλ, σκουφάκια και παπουτσάκια που έπλεξαν στα ΚΗΦΗ στα πλαίσια της δράσης που πραγματοποιήθηκε και φέτος «Πλέκοντας την Αλληλεγγύη».
Όταν μαζεύτηκαν όλα αυτά, ήρθαν μέλη του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων των Δημοτικών Σχολείων της πόλης μας και τα ομορφοσυσκεύασαν σε μεγαλύτερες κούτες.
Κι έτσι, φτιάχτηκαν 5 τεράστιες παλέτες γεμάτες: Αγάπη, Καλοσύνη Ζεστασιά, Συμπόνια Ενσυναίσθηση, Κατανόηση, Ταπεινότητα, Ανθρωπιά, Ομορφιά. Γέμισαν ένα ολόκληρο φορτηγό που έφυγε για τους συνανθρώπους μας που τόσο πολύ τα έχουν ανάγκη!
Ενώ τα έξοδα της αποστολής τα κάλυψε ο Οργανισμός Πολιτισμού και Νέας Γενιάς Δήμου Μυλοποτάμου.
Ευχαριστούμε πολύ όλους όσους συνέβαλαν με όποιο τρόπο μπορούσαν στην πραγματοποίηση αυτής της σπουδαίας δράσης!
Υπάρχει κι αυτή η πλευρά του Μυλοποτάμου!
Αυτά κι αν είναι καλά νέα! Ελπιδοφόρα μηνύματα, γιατί είπαμε, οι Μυλοποταμίτες εκτός από φιλόξενοι είναι και αλληλέγγυοι!
Η Υπεύθυνη της Δομής
Εμμανουέλλα Μαθιουδάκη
