Η καρδιά βρίσκεται στο ίδιο ακριβώς σημείο σε όλους τους ανθρώπους, σε αντίθεση με όλα τα αλλά όργανα τα οποία ποικίλουν ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία και κατασκευή του σώματος.
Αποτελεί το πιο ευαίσθητο και ταυτόχρονα το πιο ισχυρό σημείο της ανθρώπινης ύπαρξης που συμβολίζει την ολιστική λογική και το κέντρο των συναισθημάτων.
Αξίζει να τονιστεί ότι με την ενέργεια που καταβάλει αυτός ο μυς σε διάστημα μιας ημέρας προσθετικά ισοδυναμεί με την ενέργεια που απαιτείται για την ανέλκυση ενός τόνου σε μια επταώροφη πολυκατοικία.
Επίσης η αρχαία ελληνική σκέψη τοποθετούσε ως κέντρο της διανόησης ακριβώς το μέρος σύνδεσης καρδιάς κι αναπνοής, για αυτό και προέκυψε η λέξη πνοή-πνευμονι-πνεύμα, ενώ το κεφάλι είχαν ορίσει ως φρένο και κέντρο ρύθμισης θερμοκρασίας του σώματος.
Τέλος για να κλείσω την εισαγωγή μου πρέπει να γνωρίζουμε ότι η πρώτη αιτία θανάτου, είναι λόγω εμφράγματος του μυοκαρδίου που προκαλείται κυρίως από την γενικευμένη αγχώδη διαταραχή.
Όπως λοιπόν είναι η καρδιά για τον άνθρωπο, την ίδια ζωτική σημασία έχει η δικαιοσύνη ως μια υπέρτατη διαχρονική λειτουργία σε ένα ευνομούμενο δημοκρατικό πολίτευμα.
Το αίσθημα δικαίου δεν είναι ένα απλό συναίσθημα, αλλά κάτι πολύ βαθύτερο και σημαντικότερο.
Αποτελεί μια νευρολογικής φύσεως ανάγκη του ανθρώπινου οργανισμού, όπου όταν δεν ικανοποιείται επέρχεται βλάβη στο θεμέλιο της ύπαρξης και συμπεριφοράς.
Η σημερινή εποχή έχει γίνει πλέον πολύπλοκη με το δυνάστη των τραπεζών και την κατάφωρη προνομιακή τους μεταχείριση σε βάρος της κοινωνίας να καθιστά το θεσμό της Δικαιοσύνης ως τη μοναδική μας ελπίδα.
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός εξαπάτησης από τις Τράπεζες, όπου με την εγγύηση των χρημάτων πολιτών έπαιρναν δάνεια με μηδενικό επιτόκιο, τα οποία έναντι αδρής αμοιβής τα μοίραζαν στον κόσμο και έπαιρναν έξτρα μπόνους γι’ αυτά.
Τώρα που δεν υπάρχουν πια χρήματα να πάρουν από τον κόσμο για να βάλουν εγγυήσεις και να δανείζονται με μηδενικό επιτόκιο ανακάλυψαν μια άλλη απάτη.
Βρήκαν το τέχνασμα να δημιουργήσουν ψεύτικο κεφάλαιο τους φόρους που θα πλήρωναν στο ελληνικό κράτος τα επόμενα χρόνια, ώστε με τη σύμφωνη γνώμη του κράτους χαρίζονται με τον όρο ότι… θα τους πληρώσουν όποτε μπορέσουν.
Η εξουσία της πρέπει με κάθε τρόπο να ισχυροποιηθεί, ώστε να ιδρύσει μια νέα κατάσταση και με κάθε τρόπο να προστατεύεται από ένα άγρυπνο φρόνημα των πολιτών, ώστε αυτή να προστατεύει την κοινωνία.
Αισθάνομαι ευλογημένος που σε αυτό τον τόπο ο Γ. Σεφέρης είχε χαρακτηρίσει ένα πέτρινο ακρωτήρι που δεν έχουμε τίποτα άλλο εκτός από τη θάλασσα τη γλώσσα μας και τον αγώνα μας για ελευθερία και δικαιοσύνη.
Επίσης θα πρέπει να αναφερθεί και η ποιότητα των δικαστικών λειτουργών μας που με την υψηλού επιπέδου γνώση τους εφαρμόζουν τη νομοθεσία σε συνάρτηση πάντα με τις ανώτατες αρχές κι οικουμενικές αξίες από τις οποίες πηγάζει η δύναμή τους.
Είναι γνωστό ότι ο κ. Β. Σκουρης είναι επί σειρά ετών πρόεδρος του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης με επαναλαμβανόμενες θητείες, όπου κανείς συνάδελφός του στο παρελθόν έχει επιτύχει.
Φαίνεται ότι έχει σμιλευτεί ιστορικά αυτή η πολυβασανισμένη χώρα με αδικίες, ώστε η ανθρωπιά, η αλληλεγγύη κι η συμπόνια να περισσεύει στη δοκιμασμένη ελληνική κοινωνία και να καθρεφτίζεται στο θεσμό της ελληνικής Δικαιοσύνης και τους εκπροσώπους του.
Αυτό το έχω διαπιστώσει από προσωπική εμπειρία, όπου θα μπορούσα να πω ότι σε ένα συστημα πολιτικής εγκληματικότητας που εξοντώνει κυριολεκτικά τους ανθρώπους, υπάρχει μια κατανόηση μοναδική, με μια συγκινητική καλοσύνη και δημόσια εκφράζω την ευγνωμοσύνη μου απέναντί τους και στο λειτούργημά τους.
Η Ελλάδα είναι ένα κράτος αδύναμο με πολλές και ιδιαίτερες παθογένειες όπως την έλλειψη βασικών υποδομών και την δικομανία των Ελλήνων για τις οποίες την ευθύνη εξευμενισμού τους επωμίζονται οι δικαστικοί, οι οποίοι όσο κι αν θέλουν να βοηθήσουν δεν μπορούν γιατί είναι «δεμένοι» από το σύστημα.
Θυμάμαι ένα γεγονός καταγγελίας από μια μεσήλικη κύρια που έκανε μήνυση σε μια εταιρία τροφοδοσίας γιατί… δεν έβαλε όση φέτα είχαν συμφωνήσει σε μια εκδήλωση που οργάνωσε. Έτσι συγκρατώντας τα γέλια έβλεπα τον εισαγγελέα να ακούει υπομονετικά την λεπτομερή περιγραφή για το άκομψο σχήμα κοπής του τυριού και ότι δεν είχαν συμφωνήσει αυτό, με αποτέλεσμα να δυσαρεστηθούν οι προσκεκλημένοι.
Η Νομική πιστεύω ότι είναι η βασίλισσα των επιστημών, καθώς ορίζει έννοιες κι αρχές και τις κατατάσσει ανάλογα με τη βαρύτητά τους σε μια δομή που θα υπηρετεί και προστατεύει την ανθρώπινη αξία, ενώ έχει άμεσες και καθοριστικές συνέπειες στη διαβίωσή του.
Ποτέ δεν θα ξεχάσω μια ομιλία ενός εργατολόγου δικηγόρου Θεσσαλονίκης του κ. Γαβαλά, στην αίθουσα Δικηγορικού Συλλόγου, όπου ανατρίχιασα με τις αναφορές του και τον τρόπο παρουσίασής του.
Κυριολεκτικά ήταν μια αφήγηση και περιγραφή όλης της ανθρώπινης εξέλιξης μέσα από διατυπώσεις που περιείχαν το απόσταγμα του ανθρώπινου πνεύματος και των αιματοβαμμένων αγώνων του για αξιοπρέπεια.
Είναι μια επιστήμη εξαιρετικά δύσκολη που βασίζεται σε δόγματα και σε ερμηνευτικές μεθόδους.
Νομίζω υπάρχει συνάφεια απόλυτη της Νομικής, της Ποίησης και της Μουσικής, καθώς χρειάζεται εκτός της μελέτης ευαισθησία και χάρισμα να αντιλαμβάνεται τις βασικές «νότες» σε ένα Νομικό κείμενο.
Αποτελείται από μια σειρά εξισώσεων προς επίλυση μόνο, που αντί για ψυχρούς αριθμούς έχει ιερά σύμβολα εννοιών.
θαυμάζω τους νομικούς που έχουν συγκρότηση κι οργάνωση, ώστε να αποφεύγουν λογικά άλματα για να έχουν μια άρρηκτη αιτιολογική σκέψη, κάτι που είναι αναγκαίο στην στήριξη μιας αγωγής.
Η δικαιοσύνη ασκείται με γραπτά ενεργά κείμενα που καθορίζουν και ρυθμίζουν την έννομη τάξη, με σκοπό να τιμωρεί τις παραβάσεις και να προστατεύει τους ανθρώπους από αυτές.
Δυστυχώς υπάρχει το πρόβλημα καθυστέρησης της έκδοσης αποφάσεων στη χώρα μας, η οποία σύμφωνα με διεθνείς δείκτες κατατάσσεται σε επίπεδο Αφρικής, ενώ έχουμε κάθε χρόνο έξι με οκτώ καταδίκες, από το δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Αυτή η εικόνα δεν είναι αντάξια της χώρας μας και σε καμία περίπτωση δεν την εκφράζει, γιατί οι αποφάσεις όσο κι αν αργούν είναι δημοκρατικές και εκφράζουν το πνεύμα του λαού, ενώ πολλές αποφάσεις της ελληνικής Δικαιοσύνης αποτελούν ένα σύμβουλο σε ευρωπαϊκά δικαστήρια.
Εδώ ίσως στενοχωρήσω τους φίλους δικηγόρους, αλλά ο νέος Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας έχει κάποια θετικά στοιχεία, όπως την κατάργηση αναίτιων αναβολών και της ακούσιας ακρόασης σε αστικές δίκες, αφού το επιθυμούν οι διάδικοι, ώστε να αποφεύγεται χρονοβόρα διαδικασία.
Συμφωνώ απόλυτα ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει η ταχύτητα εκδίκασης να είναι σε βάρος της δίκαιης δικής, όμως πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος για να λυθεί το πρόβλημα των καθυστερήσεων.
Η απεργιακή κινητοποίηση είναι το έσχατο μέσο και «όπλο» που επέλεξε ο κλάδος να αντιδράσει, όμως υπάρχει η φωνή των νέων δικηγόρων που δεν την επιθυμούν αφενός γιατί έχει δυσβάστακτες οικονομικές επιπτώσεις αφετέρου γιατί δεν έχει το ανάλογο αποτέλεσμα.
Είχα μια εξαιρετικά οδυνηρή εμπειρία από αναβολές δίκης με πολλαπλασιαστικές δυσμενείς συνέπειες στη ζωή και την υγεία μου, καθώς στη μια αναβλήθηκε χωρίς τη συναίνεσή μου, αλλά με απόφαση δικηγόρων, ενώ στη δεύτερη με απόφαση ενός επιτροπάρχη Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, που ενώ υπήρχε η βούληση των δικηγόρων κι η έγκριση του Δικηγορικού Συλλόγου Ρεθύμνου, αυτός απαγόρεψε την εκδίκαση της υπόθεσης.
Όπως και να έχει νομίζω ότι όλοι υποφέρουμε από αυτή την κατάσταση τόσο οι απλοί πολίτες, όσο κι οι δικηγόροι και εν τέλει ολόκληρη η κοινωνία.
Κυριολεκτικά έχω αναρτήσει το χάρτη θεμελιωδών δικαιωμάτων σαν φυλακτό εκεί που κοιμάμαι όπως επικυρώθηκε στις 12-12-2007, ο οποίος αποτελεί το επιστέγασμα του σύγχρονου πολιτισμού.
Το σημείο αναφοράς και το επίπεδο ενός πολιτισμού σε ένα κράτος, είναι ο τρόπος απονομής Δικαιοσύνης.
Αυτή την ιερή και κρυφή δύναμη στο όνομα της οποίας έγιναν όλα τα κοσμοϊστορικά γεγονότα που καθόρισαν την ανθρώπινη ιστορία αλλά και θα καθορίσουν το μέλλον της.
Πρέπει να είμαστε ευτυχείς και είναι τιμή μας που σε αυτόν τον τόπο επινοήθηκε ο πρώτος οργανωμένος κώδικας δικαίου και γι’ αυτό γιορτάστηκε με εκδήλωση στη Γόρτυνα 2.500 χρόνια δικαίωμα.
Ο ποιητής τραγουδάει: «Το χάραμα πήρα του ήλιου το δρόμο κρατώντας τη λύρα τη δίκαιη στον ώμο».
Φωνάζοντας στους ελεύθερους πολιορκημένους «λόγο-έργο-νόημα».
Αφιερώνω δύο μαντινάδες που επινόησα:
-«Το άδικο στον άνθρωπο είναι βαριά κατάρα
που φέρνει αναστάτωση και της ψυχής αντάρα».
-«Το δίκιο είναι η πιο βαθιά ανάγκη του ανθρώπου
κι η νομή του η πιο βαριά ευθύνη αυτού του κόσμου».