Έκπληκτοι έμειναν οι κάτοικοι του οικισμού Πίκρης, το απόγευμα της Παρασκευής, όταν είδαν να καταρρέει όλο το ανατολικό τμήμα της βίλας «Clodio». Την έκπληξη διαδέχτηκε η θλίψη για την κατάληξη αυτού του σπουδαίου βενετσιάνικου μνημείου, το οποίο μάλιστα είχε χαρακτηριστεί από την Αρχαιολογία ως διατηρητέο.
Όμως, αντί από τις αρχές και τις υπηρεσίες να δοθεί η δέουσα φροντίδα για να σωθεί και να διατηρηθεί, αυτό το κτίριο που είχε ιστορία 500 και πλέον ετών, χρειάστηκαν λίγα λεπτά της ώρας να γίνει ένας σωρός από χαλάσματα.
Η βίλα Clodio, ο ενετικός πύργος του Πίκρη, με το εντυπωσιακό θύρωμα και το ενεπίγραφο αέτωμα που χρονολογείται από το 1610, ένα οίκημα αρχοντικό, που για χρόνια στεκόταν περήφανο εκεί στο Αρκαδιώτικο φαράγγι και δήλωνε την ιστορία των ενοίκων του και της περιοχής, δεν έτυχε του ενδιαφέροντος που έπρεπε. Τα σημάδια της εγκατάλειψης, της φθοράς, της αποσάθρωσης που είχε υποστεί με το πέρασμα των χρόνων, «φώναζαν» πολύ καιρό πως το κτίριο θα καταρρεύσει αν δεν γίνουν καθοριστικές παρεμβάσεις.
Ωστόσο, ελάχιστα φαίνεται πως μπήκε στην ατζέντα χρηματοδότησης των τοπικών αρχών και υπηρεσιών. Άσχετα αν μπορούσαν τότε, την περίοδο που το ευρωπαϊκό αλλά και το εθνικό χρήμα έρρεε άφθονο. Τόσα ευρωπαϊκά προγράμματα πέρασαν τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά η βίλα Clodio δεν χώρεσε σε κανένα χρηματοδοτικό πακέτο.
Τι κι αν οι κάτοικοι του Πίκρη επανειλημμένα καλούσαν και παρακαλούσαν την πολιτεία, τοπικά και κεντρικά, να ενδιαφερθεί για την τύχη του -κατά χαρακτηρισμό μόνο- διατηρητέου κτιρίου.
Η αναστήλωση του μνημείου έμεινε στα χαρτιά. Μια μελέτη αναστήλωσής του δημοπρατήθηκε κι έγινε το 1983 (επί νομαρχίας Χαμπίμπη). Κόστισε τότε 500.000 δραχμές. Και το έργο της αναστήλωσης δεν έγινε ποτέ. Ο προϋπολογισμός του κοστολογήθηκε στα 37 εκατομμύρια δραχμές. Μια προσπάθεια να ενταχθεί τότε στο πρόγραμμα Leader, δεν καρποφόρησε. Άγνωστο γιατί… Έκτοτε, αφέθηκε αυτό το μνημείο στο έλεος του χρόνου, των καιρικών φαινομένων, της φθοράς…
Η μοναδική συντήρηση που κάποια στιγμή έγινε, ήταν αυτή της κεντρικής θύρας του πύργου. Πάλι καλά…
Η βίλα Clodio ή άλλως πύργος Clodio πήρε το όνομά της από τον Ενετό άρχοντα ιδιοκτήτη της Γεώργιο Clodio και την οικογένειά του, που ήρθε και εγκαταστάθηκε στο Ρέθυμνο στις αρχές του 16ου αιώνα. Οι Clodio διατηρούσαν κύρια κατοικία, ένα αρχοντικό, στην παλιά πόλη του Ρεθύμνου (κτίστηκε το 1609 -στην οδό Βερνάρδου όπου σώζεται κι σήμερα), ενώ έκτισαν για θερινή τους κατοικία τον πύργο στον Πίκρη κι έναν ακόμα στο Χρωμοναστήρι. Η βίλα Clodio στο Χρωμοναστήρι, ευτυχώς δεν είχε την ίδια τύχη με αυτήν στον Πίκρη. Αναπαλαιωμένη και συντηρημένη, φιλοξενεί σήμερα το Στρατιωτικό Μουσείο.