Καταδίκη 220 ετών για 36 κακουργήματα χωρίς ελαφρυντικά

Η αυλαία της μεγαλύτερης υπόθεσης κακοποίησης ανηλίκων παγκόσμια, που συγκλόνισε όχι μόνο το Ρέθυμνο αλλά όλη την Ελλάδα, έπεσε χθες το βράδυ στην αίθουσα του ΜΟΔ Πειραιά, με την καταδίκη του παιδεραστή-προπονητή των παιδικών τμημάτων του ΑΓΟΡ, Νίκου Σειραγάκη.
Στις 10:30 χθες βράδυ, ήταν η ώρα της Δικαιοσύνης να μιλήσει και να τον τιμωρήσει για τις κακουργηματικές πράξεις που διέπραξε εις βάρος παιδιών.
Η πρόεδρος του ΜΟΔ Πειραιά ανακοίνωσε την ομόφωνη απόφαση τακτικών δικαστών και ενόρκων για ενοχή του κατηγορουμένου παιδεραστή και του επέβαλλε επίσης ομόφωνα συνολική ποινή κάθειρξης 401 ετών και κατά συγχώνευση 220 έτη ποινή κάθειρξης.
Ομόφωνα το Δικαστήριο απέρριψε το αίτημα του κατηγορούμενου για χορήγηση του ελαφρυντικού για μειωμένο καταλογισμό και κατά πλειοψηφία (μειοψήφησαν οι τακτικοί δικαστές) απέρριψε και το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου. Το γεγονός ότι οι τακτικοί δικαστές είχαν την άποψη να του δοθεί το ελαφρυντικό, είναι γεγονός πως ξάφνιασε.
Ο παιδεραστής, κρίθηκε ένοχος για 36 από τα κακουργηματικά αδικήματα που αντιμετώπιζε.
Ειδικότερα, δικάστηκε:
• Σε 15 έτη για κάθε ένα από τα 15 παιδιά κάτω των 14 ετών για κατάχρηση σε ασέλγεια.
• Σε 12 χρόνια για κάθε ένα από τα 5 παιδιά άνω των 14 χρόνων για κατάχρηση σε ασέλγεια.
• Σε 15 έτη για κάθε ένα από τα 2 παιδιά κάτω των 14 ετών για αποπλάνηση.
• Σε 7 έτη για κάθε ένα από τα 11 παιδιά άνω των 14 ετών για αποπλάνηση.
• Σε 1 έτος για καθένα από τα 3 παιδιά για απόπειρα αποπλάνησης (πλημμέλημα).
Το Δικαστήριο αποφάσισε η έφεση του κατηγορούμενου να μην έχει αναστέλλουσα δύναμη.
Διέταξε επίσης την στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων του παιδεραστή για 5 χρόνια, καθώς και την υποχρέωσή του να αποζημιώσει τα θύματα που το αιτήθηκαν.
 Σύμφωνα με δικαστικούς και νομικούς είναι η αυστηρότερη ποινή που επιβλήθηκε ποτέ σε κατηγορούμενο για παιδεραστία στην Ελλάδα, αλλά και από τις τρεις μεγαλύτερες ποινές πρόσκαιρης κάθειρξης που έχουν επιβληθεί ποτέ στην χώρα για αδικήματα για τα οποία η νομοθεσία δεν προβλέπει την ποινή των ισοβίων.
Ομόφωνα το Δικαστήριο τον απάλλαξε από το κακουργηματικό αδίκημα της κατοχής και διάθεσης παιδικού πορνογραφικού υλικού, καθώς έκρινε ότι τα στοιχεία ενοχής δεν ήταν επαρκή.
Ο παιδεραστής Σειραγάκης όμως απαλλάχθηκε για 17 επίσης κακουργηματικές πράξεις εις βάρος ισάριθμων παιδιών κι αυτό διότι είτε κάποιοι από τους συγκεκριμένους ανήλικους δεν κλήθηκαν καθόλου από την ανακρίτρια να καταθέσουν είτε κλήθηκαν και δεν επιθυμούσαν να καταθέσουν. Το γεγονός αυτό συν το ότι δεν παρέστησαν ως πολιτικώς ενάγοντες οι γονείς τους στο Δικαστήριο, αποδυνάμωσε τις κατηγορίες εναντίον του παιδεραστή. Οι μαρτυρικές καταθέσεις ανηλίκων για κακοποίηση φίλων τους από τον δράστη, δεν στάθηκαν ικανές από μόνες τους ως στοιχεία για την καταδίκη του.
 Να σημειωθεί ότι νωρίτερα, η εισαγγελέας της έδρας του ΜΟΔ Πειραιά, είχε προτείνει την ενοχή του παιδεραστή Σειραγάκη για 46 κακουργήματα και για 5 πλημμελήματα, ενώ είναι χαρακτηριστική η αναφορά της στις μικρές ποινές που προβλέπονται για την σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών.
«Υπάρχει δικαιο-πολιτικό έλλειμμα στη χώρα μας σε σχέση με το έγκλημα της παιδεραστίας, έπρεπε να προβλέπεται η ποινή των ισοβίων. Δεν είναι δυνατόν καταχραστές του Δημοσίου να δικάζονται σε ισόβια για 100.000 ευρώ κι εδώ να έχουμε κακουργήματα εις βάρος 52 παιδιών και να δικάζονται οι δράστες με ελαστικότερες ποινές» είπε η εισαγγελέας.
Την σύνθεση του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Πειραιά, αποτελούσαν:
Η Πρόεδρος Πρωτοδικών Ελένη Τσίτσιου, οι Πρωτοδίκες Νίκη Παπουτσιδάκη και Γιώργος Σερετίδης. Εισαγγελέας έδρας η Αθηνά Προκοπίδου.
Την σύνθεση συμπλήρωναν 3 γυναίκες και 1 άνδρας ως ένορκοι.
Συνήγοροι Πολιτικής Αγωγής, που έδωσαν τιτάνιο αγώνα σε όλη την ακροαματική διαδικασία για να αναδείξουν την ενοχή του παιδεραστή Σειραγάκη και να καταδικαστεί ήταν: Βαγγέλης Μουνδριανάκης, Μανώλης Πετρακάκης, Γιώργος Δρυγιαννάκης, Αντώνης Βουλγαράκης, Νίκος Κοτζαμπασάκης, Παντελής Φουρφουλάκης (Δικηγόροι Ρεθύμνου) και Παντελής Γαγάνης, Αχιλλέας Κοκαρίδας (Δικηγόροι Αθηνών). Συνήγορος του κατηγορουμένου ήταν ο δικηγόρος Αθηνών, Νίκος Τσώλης.   

Αναλυτικά

Η αυλαία της πιο μεγάλης και δραματικής υπόθεσης κακοποίησης ανηλίκων παγκόσμια, που συγκλόνισε όχι μόνο το Ρέθυμνο αλλά όλη την Ελλάδα, έπεσε χθες το βράδυ στην αίθουσα του ΜΟΔ Πειραιά, με την καταδίκη του προπονητή-παιδεραστή Νίκου Σειραγάκη. Η Δικαιοσύνη, τον έκρινε ένοχο για τις κακουργηματικές του πράξεις εις βάρος δεκάδων ανηλίκων.
Ειδικότερα, σε ποινή κάθειρξης 401 ετών τον καταδίκασε το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο Πειραιά,  με ομόφωνη απόφασή του στις 10:30 το βράδυ.
Κατά συγχώνευση η συνολική ποινή που επεβλήθη στον παιδεραστή είναι 220 έτη.  Το Δικαστήριο, επίσης, επέβαλλε στον κατηγορούμενο την στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων για πέντε έτη και αποφάσισε η έφεση του κατηγορούμενου να μην έχει αναστέλλουσα δύναμη.
Ακόμα, το Δικαστήριο απέρριψε το αίτημα για την αναγνώριση ελαφρυντικών.
Προκλητικός και θρασύς ο κατηγορούμενος παιδεραστής Νίκος Σειραγάκης επί 2,5 ώρες που διήρκησε η απολογία του, επιδόθηκε σε ένα παραληρηματικό κρεσέντο ψεύδους, υποκρισίας, προσβολών κατά των θυμάτων του και ολόκληρης της τοπικής κοινωνίας αλλά και προσβολών κατά της νοημοσύνης των παραγόντων της δίκης.
Ξανά και ξανά επαναλάμβανε τα ίδια πράγματα αρνούμενος τις 48 κακουργηματικές του πράξεις και τις πέντε πλημμεληματικές, αρνούμενος δηλαδή ότι προέβη σε κακοποίηση εναντίον 52 παιδικών σωμάτων και ψυχών. Αντίθετα, επέρριψε τις ευθύνες στα ίδια τα παιδιά λέγοντας σε δικαστές και ενόρκους ότι εκείνος παρασύρθηκε από τους ανήλικους.
Είναι βέβαια χαρακτηριστικό το γεγονός ότι ο παιδεραστής, σκόπιμα, καθ’ όλη τη διάρκεια της απολογίας του, δεν ανέφερε την λέξη παιδιά ή ανήλικοι, αλλά συνεχώς μιλούσε για έφηβους, άσχετα αν το κατηγορητήριο αναφέρεται σε παιδιά 11, 12, 13, 14, 15 ετών.
Για μια ακόμα φορά, την ύστατη στιγμή που θα περίμενε κάποιος ότι θα παραδεχθεί τις πράξεις του και μετανοιωμένος θα ζητήσει συγγνώμη από τα θύματά του, εκείνος ανέφερε ότι είχε μια ακραία σωματική επαφή με 32 από τους 52 ανήλικους, που όμως επ’ ουδενί δεν είχε χαρακτήρα σεξουαλικό. Αλλά ακόμα και σε αυτήν την περίπτωση, όπως ισχυρίστηκε, τα παιδιά ήταν εκείνα που τον προκαλούσαν και τον προσκαλούσαν για να συμμετάσχει. «Εγώ, ως αντικομφορμιστής, αντισυμβατικός και ανατρεπτικός άνθρωπος, όπως ήμουν πάντα, δεν ήθελα να διαψεύσω στους έφηβους τις προσδοκίες τους… Ήμουν φίλος τους, δεν μπορούσα να αρνηθώ» είπε προκλητικά.
Και ο κατηγορούμενος πρόσθεσε: «Δικάστε με για το γεγονός ότι συμμετείχα κάποιες φορές σε αυτό το παιχνίδι ακραίας σωματικής επαφής. Το κίνητρό μου όμως δεν ήταν σεξουαλικό, πρόθεσή μου δεν ήταν να ικανοποιηθώ. Δεν υπήρχε ηδονή» είπε ο παιδεραστής απευθυνόμενος σε δικαστές και ενόρκους.
Οι ανήλικοι, είχαν καθιερώσει μόνοι τους έναν «ακραίο κώδικα συμπεριφοράς μεταξύ τους», προϋπήρχε του ίδιου -υποστήριξε- και σαν χαρακτήρας που πάντα ήθελε τα παιδιά να είναι ανοιχτόμυαλα δεν ήταν εκείνος που θα τους επέβαλλε να αλλάξουν, απλά έκανε λάθος που έλαβε μέρος υπακούοντας τους ανήλικους.
Η στάση του εξόργισε τους δικαστές και τους ενόρκους.
Η πρόεδρος της έδρας επανειλημμένα ρώτησε τον κατηγορούμενο παιδεραστή αν ομολογεί τη σεξουαλική του ικανοποίηση μέσω των πράξεών του και ‘κείνος αρνήθηκε.
Απίστευτα θρασύς, επικαλέστηκε την καθυστέρηση της Αστυνομίας να τον συλλάβει, λέγοντας ότι δεν μπορούσε να γίνει αυτό, διότι δεν έκανε κάτι παράνομο.
«Με παρακολουθούσαν και έβλεπαν ότι δεν κάνω κάτι αξιόποινο. Ήξεραν ότι με καλούσαν τα παιδιά και ότι κάναμε χαβαλέ» είπε προκλητικά.
Ο κατηγορούμενος παιδεραστής, διέψευδε συνεχώς τις καταθέσεις που έχουν δώσει οι ανήλικοι στην ανακρίτρια Ρεθύμνου, λέγοντας ότι όσα έχουν πει είναι ψεύδη, τα οποία ανέφεραν άλλα πιεζόμενα από την Αστυνομία και άλλα καθοδηγούμενα από τις οικογένειές τους.
Ερωτώμενος από Δικαστές και ενόρκους για ποιο λόγο έκανε παρέα μόνο με ανήλικους, κάτι που έχουν καταθέσει και τα θύματά του αλλά και η σύζυγος και το παιδί του, ο κατηγορούμενος παιδεραστής απάντησε πως αυτό δεν ισχύει λέγοντας πως είχε πολλές παρέες ενηλίκων κι ότι ήταν πολύ κοινωνικός. Προς τούτο μάλιστα, επικαλέστηκε καταθέσεις κάποιων μαρτύρων, από τις οποίες αποσπασματικά πήρε αυτά που τον βόλευαν.
Ο κατηγορούμενος παιδεραστής, ξεκίνησε την απολογία του λίγο μετά τις 9:30 το πρωί και την ολοκλήρωσε στις 12:00 το μεσημέρι.

Λίγο μετά τις 12:00 το μεσημέρι, η εισαγγελέας της έδρας του ΜΟΔ Πειραιά, Αθηνά Προκοπίδου, ανακοίνωσε την πρότασή της.
Η εισαγγελέας πρότεινε την ενοχή του κατηγορούμενου παιδεραστή για 46 κακουργηματικές πράξεις, που αφορούν την κατηγορία της κατάχρησης σε ασέλγεια ανηλίκων, πρότεινε την απαλλαγή του για μια ίδια κακουργηματική πράξη κι επίσης πρότεινε την ενοχή του για 5 πλημμεληματικές πράξεις που αφορούν την κατηγορία της απόπειρας κατάχρησης σε ασέλγεια ανηλίκων.
Πρότεινε επίσης την απαλλαγή του κατηγορουμένου από την κακουργηματική πράξη της κατοχής παιδικού πορνογραφικού υλικού.
Η εισαγγελέας, απέρριψε και το αίτημα του συνηγόρου του παιδεραστή, Νίκου Τσώλη, να δοθούν στον κατηγορούμενο τα ελαφρυντικά «του μειωμένου καταλογισμού» και «του πρότερου έντιμου βίου».
Αξίζει να σημειωθεί πως η εισαγγελέας, φορτισμένη από όλη την ακροαματική διαδικασία, την υπόθεση και το αποδεικτικό υλικό, ανέφερε ότι υπάρχει δικαιο-πολιτικό έλλειμμα στη χώρα μας σε σχέση με το έγκλημα της παιδεραστίας.
«Έπρεπε να προβλέπεται η ποινή των ισοβίων. Δεν είναι δυνατόν καταχραστές του Δημοσίου να δικάζονται σε ισόβια για 100.000 ευρώ κι εδώ να έχουμε κακουργήματα εις βάρος 52 παιδιών και να δικάζονται οι δράστες με ελαστικότερες ποινές» είπε χαρακτηριστικά η κ. Αθηνά Προκοπίδου.

Οι συνήγοροι Πολιτικής Αγωγής, Βαγγέλης Μουνδριανάκης, Μανώλης Πετρακάκης, Γιώργος Δρυγιαννάκης, Αντώνης Βουλγαράκης, Νίκος Κοτζαμπασάκης, Παντελής Φουρφουλάκης (Δικηγόροι Ρεθύμνου) και Παντελής Γαγάνης, Αχιλλέας Κοκαρίδας (Δικηγόροι Αθηνών) στις αγορεύσεις τους ήταν καταπέλτες κατά του κατηγορούμενου παιδεραστή.
Μπορεί εκείνος λίγα λεπτά πριν την ολοκλήρωση της ακροαματικής διαδικασίας να έριξε τον τελευταίο του εξυπνακισμό και να επικαλέστηκε την απουσία των γονέων των περισσότερων παιδιών-θυμάτων από την δίκη, προκειμένου να πει στο Δικαστήριο ότι δεν παρίστανται οι οικογένειές τους, διότι γνωρίζουν πως δεν έχει κάνει κακό στα παιδιά τους και τον θεωρούν αθώο, και οι επτά συνήγοροι όμως κατατρόπωσαν κάθε επιχείρημά του και αγόρευσαν εκπροσωπώντας και προστατεύοντας και τα 52 παιδιά, άσχετα αν παρίστατο εξουσιοδοτημένοι μόνο από έξι οικογένειες θυμάτων.
Με επιχειρήματα και βάσει του αποδεικτικού υλικού ανέδειξαν στους δικαστές και τους ενόρκους την τέλεση των δεκάδων κακουργηματικών πράξεων από τον προπονητή-παιδεραστή Σειραγάκη. Απάντησαν σε έναν προς έναν στους ψευδείς ισχυρισμούς του κατηγορουμένου διαλύοντας κυριολεκτικά την σαθρότητα και την φαιδρότητα των υπερασπιστικών του ισχυρισμών.
Οι συνήγοροι Πολιτικής Αγωγής επεσήμαναν το δράμα που βίωναν τόσα ανυπεράσπιστα παιδιά, που έχοντας καταφέρει να τα εξαπατήσει χρησιμοποιώντας κάθε δόλιο τρόπο και τέχνασμα είχαν γίνει υποχείριά του. Τόνισαν την ψυχολογική βία που ασκούσε στους ανήλικους, ώστε ανήμπορα και φοβισμένα ούτε να τον καταγγείλουν σκεφτόταν ούτε μπορούσαν να απεγκλωβιστούν από τα δίχτυα του.
Τόνισαν τις δραματικές συνέπειες που έχουν στον ψυχικό κόσμο των παιδιών οι πράξεις που έκανε εις βάρος τους ο παιδεραστής, τις αφόρητα δύσκολες ώρες που ζουν οι οικογένειές τους.
Ανέδειξαν το γεγονός ότι παραμένει αμετανόητος μέχρι και σήμερα, κάτι που περίτρανα φάνηκε στις έξι συνολικά δικάσιμους της υπόθεσης, προσβάλλοντας τα ίδια τα θύματά του, τις οικογένειές τους, μια πόλη, μια κοινωνία ολόκληρη και εμπαίζοντας δικαστές και ενόρκους.
Και οι επτά συνήγοροι Πολιτικής Αγωγής ζήτησαν να του επιβληθεί η μέγιστη δυνατή ποινή. Γιατί η Δικαιοσύνη το χρωστά στα παιδιά-θύματα που από τον ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ ή το ΣΧΟΛΕΙΟ βρέθηκαν στην ΚΟΛΑΣΗ ενός δήθεν προπονητή, δασκάλου, παιδαγωγού.
«Οποιαδήποτε άλλη υπόθεση κακοποίησης ανηλίκων όχι μόνο σε Ευρωπαϊκό αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο ωχριά μπροστά στην υπόθεση παιδεραστίας Σειραγάκη. Κι αν κάποια άλλη στην Αμερική αναφέρεται ως η μεγαλύτερη, προφανώς δεν τους είναι γνωστή αυτή εδώ. Ο Σειραγάκης είναι το όνειδος της πόλης μας, της χώρας μας, του πολιτισμού μας. Επιχείρησε σε όλη τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας και σήμερα με την απολογία του να εξαπατήσει το Δικαστήριο και να το πείσει περί δήθεν μιας θεωρίας ακραίας συμπεριφοράς. Τα κακουργήματά του τα βαφτίζει ακραία συμπεριφορά. Είναι δολοφόνος παιδικών ψυχών. Πρέπει να του επιβληθεί η μέγιστη δυνατή ποινή τόσο ώστε να καταλάβουν και τα ίδια τα παιδιά-θύματα το μέγεθος των εγκληματικών πράξεων που έκανε εις βάρος τους αλλά και για προληπτικούς λόγους».

Ως την μεγαλύτερη υπόθεση σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων στην Ευρώπη, χαρακτήρισαν την «υπόθεση Σειραγάκη», επισημαίνοντας ότι όσα έφτασαν στο Δικαστήριο αποτελούν μόνο ένα μέρος των πράξεων του κατηγορούμενου παιδεραστή, διότι το εύρος τους χρονικά και αριθμητικά είναι πολύ μεγαλύτερο.
Επεσήμαναν ότι από τις καταθέσεις των παιδιών-θυμάτων και το άλλο αποδεικτικό υλικό, κατά την ακροαματική διαδικασία προέκυψε η τέλεση των κακουργηματικών πράξεων του κατηγορούμενου παιδεραστή.
«Ο κατηγορούμενος μόνος του αποτελούσε μια εγκληματική οργάνωση. Οργάνωνε, σχεδίαζε, εκτελούσε κατά το δοκούν. Τα παιδιά δεν μπορούσαν να ξεφύγουν από τον ασφυκτικό του κλοιό. Η μόνη ελπίδα τους να λυτρωθούν, ήταν να μεγαλώσουν λίγο να του ξεφύγουν, διότι ήξεραν πως ο παιδεραστής συνεχώς αναζητά πιο μικρά παιδιά. Ακόμα ούτε και σήμερα δεν βρήκε ο κατηγορούμενος να πει μια κουβέντα συμπάθειας για τα θύματά του. Αντίθετα, τα θυματοποίησε για πολλοστή φορά» ανέφερε η Πολιτική Αγωγή.
Οι συνήγοροι Πολιτικής Αγωγής έκαναν λόγο για «Φρικαλέες πράξεις του παιδεραστή, που δεν έχουν προηγούμενο και τις οποίες εξακολουθεί να αρνείται με δολιότητα, προσβάλλοντας τα παιδιά και θυματοποιώντας τα για ακόμα μια φορά, καθώς ο κατηγορούμενος ισχυρίζεται ότι εκείνα ήταν ο ιθύνων νους όλης της διαστροφικής συμπεριφοράς. Διαψεύδει τις καταθέσεις των ανήλικων και παριστά ο ίδιος το θύμα. Δεν είναι δυνατόν να χρεώνει σε παιδιά 12-13-14 ετών τα δικά του εγκλήματα. Διαψεύδει τις καταθέσεις των ανηλίκων και λέει ότι όλα είπαν ψέματα. Πως είναι δυνατόν να συνεννοηθούν μεταξύ τους τόσα παιδιά για το τι θα πουν στην κ. ανακρίτρια;» είπε συνήγορος Πολιτικής Αγωγής.
«Κατάφερε να πείσει τα παιδιά να τον εμπιστευτούν για να τα εκμεταλλευτεί. Οι γονείς τους δεν τα έστελναν ούτε στα ναρκωτικά ούτε σε κλοπές. Τα έστελναν στο ΣΧΟΛΕΙΟ και στον ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ. Έγινε προπονητής ο κατηγορούμενος ακριβώς για να έχει τη δυνατότητα πρόσβασης και επαφής με μικρά παιδιά, ώστε να ικανοποιεί τη διαστροφή του. Δεν ήταν προπονητής. Ήταν εγκληματίας παιδικών ψυχών. Τα εξαπατούσε πείθοντάς τα ότι συμμετέχοντας στις διαστροφικές του μεθόδους δεν κινδυνεύουν.
Δημιούργησε το επαγγελματικό και κοινωνικό του προφίλ αποκλειστικά για να έρχεται σε επαφή με ανήλικους και να ικανοποιεί τις ορέξεις του.
Ως δάσκαλος γνώριζε καλά την ψυχολογία των ανηλίκων, γνώριζε ότι σε αυτήν την ηλικία δεν έχουν σεξουαλικό προσανατολισμό και ότι επίσης σε αυτή την ηλικία έχουν ανάγκη να εντάσσονται σε ομάδες με συνομήλικούς τους. Μεθοδικά τα εξαπατούσε διαστρεβλώνοντάς τους κάποια δεδομένα που άπτονται του φύλου τους, τους υποσχόταν δύναμη και επιτυχία, τα παγίδευε, τα εγκλώβιζε.
Μονίμως έκανε παρέα με ανήλικους ως «κύριος υπεράνω πάσης υποψίας». Τα πήγαινε συνεχώς σε διαφορετικά μέρη, ακόμα και στο σπίτι του που ζούσε με την σύζυγο και τα παιδιά του, για να μην κινεί υποψίες. Η επαγγελματική και κοινωνική θέση που απολάμβανε ήταν η κάλυψή του.
Ο Σειραγάκης λάνσαρε βαμβάκι για μετάξι. Στην ουσία δεν είναι παρά ένας εγκληματίας. Κατέστρεψε τον συναισθηματικό κόσμο των παιδιών και την ψυχή τους.
Όλα όσα έχουν καταθέσει οι ανήλικοι είναι αλήθεια. Δεν δημιούργησαν από την φαντασία τους τόσες ανατριχιαστικές λεπτομέρειες. Το κατέθεσαν και οι παιδοψυχολόγοι ότι τα παιδιά έχουν πει την αλήθεια και μάλιστα έχουν καταθέσει λιγότερα απ’ όσα βίωσαν. Σήμερα τα βγάζει ψεύτες. Αδιαφορώντας για τα σοβαρά προβλήματα και τις συνέπειες που τους έχει προκαλέσει.
Σήμερα όμως εδώ, δεν απευθύνεται σε 11χρονα και 12χρονα παιδιά αλλά σε ενήλικες και ώριμους ανθρώπους. Άρα, τα επιχειρήματά του περί προϋπάρχουσας κατάστασης μεταξύ των παιδιών ή ότι εκείνος παρασύρθηκε από τα παιδιά και συμμετείχε στο «ακραίο παιχνίδι» ή στον «ακραίο κώδικα» που ισχυρίζεται, δεν πείθουν κανέναν. Απλά, προσπαθεί να σωθεί, λέγοντας μασκαριλίκια. Εφάρμοσε στα παιδιά το πείραμα του Μίλγκραμ» τονίστηκε από τους συνηγόρους Πολιτικής Αγωγής, και πρόσθεσαν ότι έπρεπε ο κατηγορούμενος να προσέλθει στο Δικαστήριο, να ομολογήσει τις κακουργηματικές του πράξεις και να ζητήσει συγγνώμη από τα παιδιά.
Φόβο, ντροπή, άγχος είναι τα κυριότερα συναισθήματα που βιώνουν τα παιδιά-θύματα, ανέφεραν στους δικαστές και τους ενόρκους οι συνήγοροι. Επικαλούμενοι τις εκθέσεις των πραγματογνωμόνων-παιδοψυχολόγων, επεσήμαναν τους κινδύνους που εγκυμονούν για την ψυχική υγεία των θυμάτων του παιδεραστή, στο μέλλον.
Σε ότι αφορά την αμπελοφιλοσοφία των «ρούκις» μέσω της οποίας ο παιδεραστής προσέλκυε και έπειθε τους ανήλικους, πιέζοντάς τους ασφυκτικά, λέγοντάς τους ότι πρόκειται για μέθοδο που χρησιμοποιούν οι μπασκετμπολίστες στις ΗΠΑ (διαστρεβλώνοντας φυσικά πλήρως τον συγκεκριμένο όρο και τη σημασία που έχει στις ΗΠΑ) μέσω της οποίας θα γίνουν πετυχημένοι αθλητές, άριστοι μαθητές και περιζήτητοι στα κορίτσια, οι συνήγοροι τόνισαν: «Εάν αυτή η υπόθεση δικαζόταν σήμερα στην πατρίδα των «ρούκις» την Αμερική, ο Σειραγάκης θα καταδικαζόταν με την ποινή του θανάτου».
Για την απουσία των περισσότερων οικογενειών των θυμάτων από την δίκη και την απροθυμία τους να παραστούν ως Πολιτική Αγωγή, οι συνήγοροι επεσήμαναν την δυσκολία που υπάρχει σε μια μικρή και κλειστή κοινωνία, όπως το Ρέθυμνο, όπου εύκολα στιγματίζονται τα παιδιά και γι’ αυτό τον λόγο οι γονείς τους ήθελαν να τα προστατεύσουν.
Φυσικά από την αγόρευση δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη η διγλωσσία του παιδεραστή και η πολλάκις αλλαγή γραμμής του, άρα και η αναξιοπιστία του. Τονίστηκε στο Δικαστήριο ότι όταν συνελήφθη επ’ αυτοφώρω να κακοποιεί ανηλίκους μέσα στο σπίτι του, αντιλήφθηκε άμεσα τη θέση του και είπε «καταστράφηκα». Στην ανακρίτρια, όπως είπαν οι συνήγοροι, ομολόγησε την κακοποίηση εννέα ανηλίκων, αργότερα σε υπόμνημά του αλλά και σε επιστολές που έστειλε σε πρώην συνεργάτες του ανέφερε ότι τα παιδιά είχαν δημιουργήσει αυτήν την κατάσταση κι ότι εκείνος συμμετείχε κατόπιν πρόσκλησής τους, ενώ μεταγενέστερα σε συνέντευξη σε Ηρακλειώτικη εφημερίδα ανέφερε ότι «νονός» των ρούκις ήταν ο ίδιος.